– Υπάρχουν ερωτήσεις σχετικά με αυτό το θέμα στην ιστοσελίδα, αλλά έχω κολλήσει σε μια λεπτομέρεια και είμαι εντελώς μπερδεμένος. Είχα μια διαφωνία με έναν γνωστό μου, του οποίου δεν θέλω να αναφέρω το όνομα, ο οποίος δίνει διαλέξεις μέσω διαδικτύου. Μου είπε ότι η ταβεσσούλ (μεσολάβηση) μπορεί να γίνει μόνο με ζωντανούς, ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη γι’ αυτό στο Κοράνι και τη Σούννα, και ότι αν γίνει με νεκρούς, θεωρείται σιρκ (πολυθεϊσμός).
– Μπορείτε να μου γράψετε εδώ, όχι τις ερμηνείες των μουτζαχίντ, αλλά αν υπάρχει κάποια απόδειξη γι’ αυτό στη Σούννα;
– Είμαι πολύ μπερδεμένος. Επιπλέον, αυτός ο φίλος έχει δημοσιεύσει αυτά που είπε στο διαδίκτυο και δεκάδες άνθρωποι τα παρακολουθούν. Έδωσα σε αυτόν τον φίλο αυτόν τον σύνδεσμο για να τον εξετάσει: http://www.sorularlaislamiyet.com/article/13324/hz-omer-ra-hz-abbas-a-giderek-yagmur-duasi-icin-onu-vesile-kilmistir-hz-peygamber-asv-in-ruhu-kabir-hayatinda-hayatta-oldugu-halde-neden-onun-hatiri-icin-istememistir-tevessul-sadece-yasayanlarla-mi-olur.html Επιμένει ότι το τέταρτο σημείο είναι λανθασμένο, όπως είπα παραπάνω, και ότι είναι σιρκ (πολυθεϊσμός). – Έχει δίκιο; Αν ναι, τότε εμείς διαπράττουμε σιρκ; …
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Πρωτίστως
Δεν σκέφτονται καθόλου το εξής:
Γιατί η επίκληση στους ζωντανούς δεν θεωρείται ειδωλολατρία, ενώ η επίκληση στους νεκρούς θεωρείται; Υπάρχει νεκρή και ζωντανή ειδωλολατρία;
Δεύτερον:
Υπάρχει κάποιο αυθεντικό χαντίθ που να υποστηρίζει τον ισχυρισμό του φίλου σας ότι η επίκληση των νεκρών είναι ειδωλολατρία;
Τρίτον:
Η άποψη που υπερασπίζεται ο φίλος σου είναι η άποψη ορισμένων Ουαχαμπιτών.
Τέταρτον:
Ενώ ορισμένοι Ουαχάμπι λένε ότι δεν επιτρέπεται η μεσολάβηση ούτε με τους ζωντανούς ούτε με τους νεκρούς, άλλοι δεν μπορούν να αρνηθούν ότι ο Χαζράτ Ομέρ μεσολάβησε με τον Χαζράτ Αμπάς, επειδή…
«Η μεσολάβηση γίνεται με τους ζωντανούς, όχι με τους νεκρούς.»
λένε.
Πέμπτον:
Και οι αποθανόντες ζουν με τις ψυχές τους στον κόσμο του Μπερζάχ. Ο θάνατος δεν είναι εξαφάνιση, αλλά μετάβαση στη ζωή του Μπερζάχ.
Όπως περνάμε από τη μήτρα της μητέρας στη ζωή του κόσμου, έτσι περνάμε και από τη μήτρα του κόσμου στη ζωή του τάφου.
Συνεπώς, και αυτοί ζουν. Συνεπώς, είναι δυνατόν να ζητηθεί μεσολάβηση και από εκείνους που έχουν περάσει από την επίγεια ζωή στη μεταθανάτια.
Η αφήγηση που αναφέρεται στην ερώτησή σας έχει ως εξής:
Σύμφωνα με την αφήγηση του Ενές μπιν Μαλίκ, κατά τη διάρκεια της θητείας του δεύτερου χαλίφη, όταν οι μουσουλμάνοι αντιμετώπισαν τον κίνδυνο λιμού λόγω ξηρασίας, ο χαλίφης Ουμάρ, επικαλούμενος τον Άμπας μπιν Αμπντούλ Μουτταλίμπ, ζήτησε βροχή από τον Θεό και είπε:
«Ω Θεέ μου! Πριν, σε παρακαλούσαμε με τη μεσολάβηση του Προφήτη σου και εσύ μας έστελνες βροχή. Τώρα, σε παρακαλούμε με τη μεσολάβηση του θείου του Προφήτη μας. Χάρισέ μας βροχή!»
Ο Ενές μπιν Μαλίκ αναφέρει ότι μετά από αυτές τις προσευχές του Χαζράτ Ομέρ, τους χάρισε ο Θεός βροχή.
(Μπουχάρι, Ιστισκά, 4)
Που πραγματεύεται το ίδιο θέμα
“Ιστικα”
Σύμφωνα με ορισμένες αφηγήσεις που καταγράφηκαν σχετικά με το χαντίθ, ο Χαζράτ Ομέρ, πριν ζητήσει από τον Χαζράτ Αμπάς να προσευχηθεί,
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού εκτιμούσε τον Άββας όσο εκτιμούσε ένας γιος τον πατέρα του».
Αφού το ανέφερε αυτό και συμβούλευσε τους Μουσουλμάνους να υπακούουν στον Αμπάς και να τον θεωρούν μεσολαβητή για την αποτροπή των συμφορών που θα τους έρθουν, ζητούσε από τον Αμπάς να προσευχηθεί. Ο Αμπάς, λοιπόν,
«Ω Θεέ μου! Κάθε συμφορά είναι αναμφίβολα συνέπεια των αμαρτιών. Και η αποτροπή τους γίνεται μόνο με μετάνοια. Τώρα, λόγω της εγγύτητάς μου με τον Προφήτη, οι άνθρωποι με χρησιμοποιούν ως μεσάζοντα για να στραφούν σε Σένα. Εδώ είμαστε, με τα αμαρτωλά χέρια μας και τα μετανοημένα μέτωπά μας, ικετεύοντάς Σε. Σε παρακαλούμε, δώσε μας βροχή!»
και προσευχήθηκε, και αμέσως άρχισε να βρέχει.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, Αχμάντ μπ. Αλί μπ. Μουχάμμαντ μπ. Αλί μπ. Χατζάρ αλ-Ασκαλάνι, Ιμπν Χατζάρ, Φατχ αλ-Μπάρι μπι Σαρχ αλ-Μπουχάρι, Κάιρο, 1378/1909, 3/150–151)
Από τους Ουαχαμπίτες λογίους
Αλμπάνι,
Βασιζόμενος σε αυτό το περιστατικό, λέει ότι δεν πρέπει να ζητάμε μεσολάβηση από τους νεκρούς. Σύμφωνα με αυτόν, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) ήταν νεκρός, γι’ αυτό ο Χαλίφης Ουμάρ ζήτησε μεσολάβηση από τον θείο του Αμπάς και όχι από τον ίδιο.
(Αλμπάνι, Μουχάμμαντ Νασιρουντίν, ετ-Τεβεσσούλ, μετάφρ. Μ. Εμίν Ακίν, Κωνσταντινούπολη, Εκδόσεις Γκουράμπα, 1995, σ. 55-59)
– Ο Ζαχίντ αλ-Κεβσερί, ένας από τους μελετητές του Εχλί-Συννέτ, δήλωσε ότι αυτός ο χαντίθ αποτελεί απόδειξη ότι είναι δυνατό να μεσολαβηθεί με τους νεκρούς.
(Μουχάμμαντ Ζαχίντ αλ-Κεβσερί, Μακαλάτ αλ-Κεβσερί, Κάιρο, Τουράθ αλ-Αζχαρίγια, έτος 1414/1994, σελ. 450-452)
Ο προαναφερθείς Άγιος Αββάς
«Λόγω της εγγύτητάς μου με τον Προφήτη, ο κόσμος με χρησιμοποιεί ως μεσάζοντα για να στραφεί σε εσένα».
Οι λέξεις του, με την έννοια που έχουν, υποστηρίζουν αυτή την άποψη.
– Σύμφωνα με τους μελετητές του Σουννιτικού Ισλάμ, όπως ο Ιμπν Χατζάρ,
«Η μεσολάβηση του Χαζράτ Ομέρ με τον Χαζράτ Αμπάς, αποδεικνύει ότι η μεσολάβηση με ενάρετους ανθρώπους και η παράκληση για μεσολάβησή τους είναι επιθυμητή».
δείχνει ότι.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, μήνας)
– Η άποψη της Συνέλευσης των Ισλαμικών Σοφών είναι η εξής:
«Δεν επιτρέπεται να ζητάς από έναν νεκρό ή ζωντανό άνθρωπο κάτι που πρέπει να ζητάς από τον Θεό. Ωστόσο, επιτρέπεται να παρακαλείς τον Θεό, ζητώντας την ευλογία Του, με τη μεσολάβηση ενός ζωντανού ή νεκρού ανθρώπου για τον οποίο τρέφεις καλή γνώμη και θεωρείς ενάρετο, και να επισκέπτεσαι τους τάφους των προφητών και των ενάρετων ανθρώπων για τον σκοπό αυτό. Επιπλέον, από αυτήν την επίσκεψη προκύπτουν πνευματικά οφέλη και ευλογίες.»
(βλ. Χαϊρεττίν Καραμάν, Σύγχρονα Ζητήματα υπό το Φως του Ισλάμ, 1/74)
– Κάποιος άνθρωπος μια μέρα είπε στον Χαζράτ Οσμάν μπιν Χανίφ:
«Πόσες φορές πήγε στον Χαλίφη Οσμάν για μια ανάγκη του, αλλά δεν τον άκουσαν»
και παραπονιέται. Ο Οσμάν μπιν Χανίφ του δίνει την εξής συμβουλή:
«Πήγαινε, κάνε αμπντέστ, προσευχήσου δύο ρακ’άτ στο Μεσκίτ-ι Νεμπέβι, και μετά προσευχήσου έτσι: ‘Ω Αλλάχ! Σου ικετεύω μεσολάβηση τον προφήτη σου Μωάμεθ, τον προφήτη της ευσπλαχνίας. Ω Μωάμεθ! Σου ικετεύω μεσολάβηση…»
-για να καλύψει τις ανάγκες μου-
Πες: «Παρακαλώ τον Κύριό μου» και μετά εξέφρασε αυτό που θέλεις.
Ο άνδρας πήγε και έκανε το ίδιο, και μετά πήγε στον Οσμάν, τον Χαλίφη Οσμάν, ο οποίος αμέσως ικανοποίησε τα αιτήματά του και
«ότι είχε ξεχάσει αυτή την επιθυμία του»
και του υπέδειξε να του αναφέρει κάθε ανάγκη του από εδώ και πέρα.”
Στη συνέχεια, ο άνδρας συνάντησε τον Οσμάν μπιν Χανίφ και τον ευχαρίστησε που είχε μιλήσει με τον Χαλίφη γι’ αυτόν. Ο Οσμάν μπιν Χανίφ απάντησε ότι δεν είχε μιλήσει με τον Χαλίφη γι’ αυτό το θέμα, αλλά ότι προηγουμένως είχε συμβουλεύσει έναν τυφλό να προσευχηθεί με τον τρόπο που είχε προτείνει ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) και ότι ο τυφλός είχε θεραπευτεί αμέσως μετά την προσευχή, και ότι ο ίδιος ήταν μάρτυρας αυτού του γεγονότος.
(βλ. Ταμπεράνι/Αλ-Σαγίρ, 1/306; Μπεϊχάκι, Ντελαΐλ, 6/167-168; Μουνζίρι, Αλ-Τεργίμπ, 1/273; Χεϊσέμι, Μέτζμαου’ζ-Ζεβάιντ, 2/379; Μουμπαρεκφουρί, Τουχφέτου’λ-Αχβέζι, 10/24)
Ο Ταμπαρί επιβεβαίωσε την αυθεντικότητα αυτής της αφήγησης.
(βλ. Ταμπεράνι, ο.π.; Χαϊσάμι, ο.π.)
– Από αυτήν την αφήγηση γίνεται σαφές ότι η μεσολάβηση με τον Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) και η επίκληση της βοήθειάς του είναι επιτρεπτή, τόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του όσο και μετά το θάνατό του.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Είναι επιτρεπτή η μεσολάβηση (τεβεσσούλ) σύμφωνα με τα στίχους του Κορανίου και τα χαντίθ;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
