Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η αποστολή της επιστήμης
είναι η μελέτη των υπάρξεων σε αυτόν τον κόσμο, ο οποίος ονομάζεται το βιβλίο του σύμπαντος, και η αποκάλυψη λεπτομερών πληροφοριών γι’ αυτούς.
Αυτό μπορεί να συμβαίνει σε μικροεπίπεδο, αλλά και σε μακροεπίπεδο. Δηλαδή, η ισλαμική θρησκεία μας καλεί να ερευνήσουμε πώς και με ποιον τρόπο δημιουργήθηκε κάθε οντότητα, από τα άτομα μέχρι τους γαλαξίες, και ο επιστήμονας και η επιστημονική εργασία επαινούνται.
Η γνώση του Θεού
είναι δυνατόν με τη γνώση και τη μελέτη των έργων του στο σύμπαν.
Η μελέτη των προγραμματισμένων, μετρημένων, καλλιτεχνικών, σοφών, στοχευμένων και σκόπιμων δημιουργιών, όπως αποδεικνύεται από επιστημονικές μελέτες, θεωρείται ανώτερη από ένα έτος άσκοπης λατρείας, και τέτοιες αξιολογήσεις επαινούνται επειδή αποτελούν σκαλοπάτι προς τη γνώση του Θεού, δηλαδή τη γνώση και την αναγνώριση του Θεού.
Αυτό που το Ισλάμ δεν εγκρίνει, δεν θεωρεί κατάλληλο και απορρίπτει, είναι η παράβλεψη του Θεού και η απόδοση της ύπαρξης αυτών των όντων στην τύχη και στη φύση, καθώς και η υπόθεση ότι προέκυψαν από μόνα τους.
Οι απόψεις και οι σκέψεις που διατυπώνονται σχετικά με την προέλευση των υπαρχόντων, εφόσον δεν υπάρχει ρητή διάταξη σε κάποιο στίχο του Κορανίου, μπορούν να αξιολογηθούν με τον τρόπο που επιθυμεί κανείς, υπό την προϋπόθεση ότι θεωρούνται έργο του Θεού.
Για να μπορέσει ένας μουσουλμάνος να προσεγγίσει με στέρεο και ασφαλή τρόπο το ζήτημα της δημιουργίας και να προβεί σε ορθή αξιολόγηση, οφείλει τουλάχιστον να μελετήσει το Κοράνι και να εξετάσει τα χαντίθ σχετικά με τη δημιουργία των όντων. Διαφορετικά, θα καταλήξει να υπερασπίζεται τις απόψεις των φιλοσόφων περί δημιουργίας, δίχως να εξετάζει την ορθότητα ή την εσφαλμένη φύση τους, μετατρεπόμενος σε άχρηστο υπερασπιστή τους. Μια τέτοια στάση δεν θα ήταν πρέπουσα για έναν μουσουλμάνο που σκέφτεται και ερευνά.
Μετά από αυτή τη γενική επισήμανση, ας περάσουμε στην ερώτηση. Θέλει να μάθει αν η ένταξη της λεοπάρδαλης στην οικογένεια των αιλουροειδών, ή η ταξινόμησή της σε αυτήν την οικογένεια, συνεπάγεται κάποια πνευματική ευθύνη από την άποψη της ισλαμικής θρησκείας.
Ο Θεός αναφέρεται στη δημιουργία του ανθρώπου με ιδιαίτερο τρόπο στο Κοράνι, ενώ δεν φαίνεται να υπάρχει μια σαφής διάταξη για τα άλλα πλάσματα.
Ωστόσο, δηλώνεται ότι κάθε ζωντανό ον δημιουργήθηκε από νερό. Είναι πάντα δυνατό να υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες και αξιολογήσεις σχετικά με το τι πρέπει να κατανοηθεί από αυτή τη δημιουργία από νερό.
Η ταξινόμηση των υπαρχόντων με διάφορα κριτήρια και η ανάδειξη των ομοιοτήτων και των διαφορών μεταξύ τους αποτελεί αναγκαιότητα της επιστημονικής μελέτης. Εφόσον θεωρούμε αυτά τα υπαρκτά ως έργα του Θεού, δεν υπάρχει τίποτα που να έρχεται σε αντίθεση με το Ισλάμ.
Οι σύγχρονοι αθεϊστές φιλόσοφοι, απασχολώντας συνεχώς τον άνθρωπο με το παρελθόν του και την προέλευση των όντων, τον εμποδίζουν να αντιληφθεί το θαύμα και την τελειότητα της δικής του δημιουργίας. Δεν του αφήνουν χρόνο να σκεφτεί τη δική του ύπαρξη, καθώς είναι απασχολημένος με το παρελθόν.
Ενώ, μόλις πρόσφατα, ζούσε μια μονοκύτταρη ζωή.
Από εκείνο το μοναδικό κύτταρο, ο άνθρωπος που σήμερα σκέφτεται, μιλάει, τρώει και πίνει, λυπάται και χαίρεται, ονειρεύεται και ατενίζει ολόκληρο το σύμπαν σαν να το έχει στην παλάμη του, αξιολογώντας το σε όλες του τις πτυχές, και του οποίου τα κύτταρα αναδημιουργούνται συνεχώς, σε ποιον θα αποδώσει αυτή τη δημιουργία του;
Αυτός που το λάβει υπόψη του, δε θα δυσκολευτεί καθόλου να βρει τον Δημιουργό του. Δεν θα δυσκολευτεί να αποδεχτεί ότι ο Δημιουργός του, ο οποίος τον έφερε από ένα κύτταρο σε αυτή την κατάσταση, με την ίδια γνώση, βούληση και δύναμη, δημιούργησε και την αρχική δημιουργία των όντων με την ίδια ευκολία και άνεση, όπως δημιουργεί σήμερα τα φυτά, τα ζώα και τους ανθρώπους από ένα κύτταρο.
“Αυτός που έκανε το χθες, έκανε και το σήμερα, και μπορεί κάλλιστα να κάνει και το αύριο.”
θα πει, και πολλές προκαταλήψεις και αμφιβολίες σχετικά με τη δημιουργία θα εξαφανιστούν.
Επομένως, για να κατανοήσουμε την αρχική δημιουργία των όντων, την οποία δεν μπορούμε να αναπαράγουμε στο εργαστήριο, πρέπει να εξετάσουμε πώς δημιουργούνται αυτά τα όντα σήμερα. Διαφορετικά, αν εμμένουμε μόνο στο παρελθόν, θα καταλήξουμε να γίνουμε άχρηστοι υπερασπιστές των αθεϊστικών φιλοσόφων, ενθουσιώδεις υποστηρικτές των δεισιδαιμονιών τους που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, στο όνομα της επιστημονικής γνώσης.
Αυτό, με τη σειρά του, θέτει έναν Μουσουλμάνο υπό μια πολύ μεγάλη πνευματική ευθύνη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
