– Κατά τη διάρκεια ενός πολέμου ή παρόμοιου γεγονότος ή μιας μεγάλης καταστροφής, επιτρέπεται η λήψη και η χρήση τροφίμων, ποτών, όπλων, ρούχων κ.λπ. (όπου δεν υπάρχει σχεδόν κανείς να τα ελέγχει); Αποτελεί παραβίαση των δικαιωμάτων των άλλων αν γίνει;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Εάν ένα περιστατικό μεγάλης κλίμακας αφορά μια διαμάχη μεταξύ ορισμένων ομάδων, αυτό μπορεί να μην εμπίπτει στο πεδίο του πολεμικού δικαίου.
– Οι εμπόλεμες πλευρές
και οι δύο είναι μουσουλμάνοι
εδώ, πάλι, δεν τίθεται θέμα λαφύρων που προκύπτουν βάσει του πολεμικού δικαίου.
– Από αυτούς που τσακώνονται
μια πλευρά έχει αποστατήσει από τη θρησκεία
ακόμα κι αν είναι δικό του, δεν θεωρείται λάφυρο. Γιατί έχει συγγενείς που είναι οι νόμιμοι κληρονόμοι.
«Ακόμη και σε θρησκευτικό πόλεμο, η κατάσταση των γυναικών και των παιδιών των απίστων είναι η ίδια. Μπορεί να γίνουν λάφυρα· οι Μουσουλμάνοι μπορούν να τα εντάξουν στην ιδιοκτησία τους. Αλλά αν κάποιος μέσα στο Ισλάμ είναι άθεος, τα παιδιά του δεν γίνονται ιδιοκτησία κανενός με κανέναν τρόπο, και τα δικαιώματά τους δεν παραβιάζονται. Διότι αυτά τα αθώα πλάσματα δεν συνδέονται με τον άθεο πατέρα τους, αλλά με το Ισλάμ και την ισλαμική κοινότητα.»
(βλ. Νουρσί, Επιστολές από το Εμιρδάγ, Σ. 39)
– Στις μάχες εναντίον των απίστων
(ακόμα και αν πρόκειται για πόλεμο μικρής κλίμακας),
Σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο, τα λάφυρα μπορούν να ληφθούν.
Ωστόσο, στο ισλαμικό δίκαιο, οι αρχές είναι θεμελιώδεις. Ο τρόπος με τον οποίο λαμβάνονται τα λάφυρα υπόκειται επίσης σε ορισμένους κανόνες.
Για παράδειγμα:
α)
Από αρχηγό κράτους/πολιτικό ή στρατιωτικό αξιωματούχο, με σκοπό να ενθαρρύνει τους στρατιώτες να πολεμήσουν:
«Όποιος αποκτήσει ένα αγαθό, αυτός το κατέχει. Όποιος σκοτώσει έναν εχθρό, τα υπάρχοντά του ανήκουν σε αυτόν…»
Σύμφωνα με τον όρο αυτό, όποιος πληροί τις προϋποθέσεις αυτές, αποκτά το αντικείμενο που έχει υποσχεθεί.
Πράγματι, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) επίσης
«Όποιος σκοτώσει έναν εχθρό, τα υπάρχοντά του (όπλα και λοιπά αντικείμενα) θα είναι δικά του».
(Μπουχάρι, Χομς 18)
έτσι ορίζεται. Σε αυτό το θέμα, τα τρόφιμα και τα ποτά, όπως και τα όπλα, τα χρυσά και τα ασημένια αντικείμενα, είναι ισοδύναμα. Αυτή είναι η άποψη των Χαναφιτών και των Μαλικιτών.
– Σύμφωνα με τους Σαφιίτες και τους Χαμπαλίτες, δεν απαιτείται η άδεια του αρχηγού του κράτους σε αυτό το θέμα. Αυτό ισχύει σύμφωνα με τους μελετητές αυτών των δύο σχολών σκέψης.
«όποιος σκοτώσει έναν εχθρό, παίρνει τα υπάρχοντά του»
(όπλα και λοιπά είδη)
είναι δικό του/της.”
(βλ. Ναϋλ αλ-Αυτάρ, 7/261)
Το χαντίθ είναι θεμελιώδες. Δηλαδή, σε αυτό το χαντίθ ο προφήτης μας ήδη έδωσε την άδεια, οπότε δεν χρειάζεται η άδεια κανενός άλλου.
(βλ. V. Zuhayli, el-Fıkhu’l-İslami, 6/452-453)
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι,
αυτή η άδεια ισχύει μόνο για τα υπάρχοντα του πολεμιστή που σκότωσε στη μάχη
σχετίζεται με.
β) Λάφυρα
είναι γενικά τα λάφυρα που λαμβάνονται από τον εχθρό. Δεν επιτρέπεται σε οποιονδήποτε να πάρει τα λάφυρα τυχαία. Δεν μπορούμε να μπούμε σε λεπτομέρειες επί του θέματος. Ωστόσο, είναι χρήσιμο να παραθέσουμε τη μετάφραση αυτού του στίχου:
«Αν πιστεύετε στον Αλλάχ και σε ό,τι αποκαλύψαμε στον υπηρέτη μας την ημέρα που οι δύο στρατοί συναντήθηκαν και η αλήθεια διαχώρισε από το ψέμα, τότε να ξέρετε ότι το ένα πέμπτο από τα λάφυρα που θα αποκτήσετε ανήκει στον Αλλάχ, στον Προφήτη, στους συγγενείς του, στα ορφανά, στους φτωχούς και στους ταξιδιώτες. Ο Αλλάχ είναι παντοδύναμος.»
(Αλ-Ανφάα, 8/41)
Η διανομή των λαφύρων γίνεται σύμφωνα με την εντολή αυτού του εδαφίου.
(βλ. βλ. V. Zuhayli, 6/455-465).
Είναι σκόπιμο να παραθέσουμε και τη μετάφραση του ακόλουθου εδαφίου, το οποίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση στην κατάχρηση των λαφύρων:
«Η προδοσία της εμπιστοσύνης δεν είναι έργο προφήτη. Όποιος προδώσει την εμπιστοσύνη…»
(από τα λάφυρα, δηλαδή από τα υπάρχοντα του εχθρού)
Αν κάποιος υπερβεί τα όρια και το κρύψει, την ημέρα της ανάστασης θα έρθει με τα βάρη των αμαρτιών του κρεμασμένα στο λαιμό του. Τότε, σε κάθε ψυχή θα αποδοθεί πλήρως η αμοιβή ή η τιμωρία για ό,τι έχει πράξει. Και κανείς δε θα αδικηθεί».
(Αλ-Ιμράν, 3/161)
Άρα, η λεία δεν λαμβάνεται τυχαία.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις