– Στα τζαμιά και τα μασγίτ, πριν και μετά την προσευχή, γίνονται συζητήσεις μεταξύ των πιστών, ατομικά και με δυνατή φωνή, για κοσμικά θέματα. Είναι τέτοιες συζητήσεις αποδοκιμαστέες;
– Υπάρχουν στίχοι, χαντίθ ή ρήσεις συντρόφων του Προφήτη κ.λπ. που να απαγορεύουν τέτοιου είδους συζητήσεις;
– Μπορείτε να απαντήσετε αναφέροντας τις πηγές, εάν υπάρχουν;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Κανόνες Συμπεριφοράς στο Τζαμί:
Ο Θεός (cc):
«Ω, υιοί του Αδάμ, φορέστε τα κοσμήματά σας σε κάθε τόπο προσευχής.»
(Αλ-Α’ράφ, 7/31)
παρακαλείται.
“Ζινέτ”
Σκοπός του σώματος είναι η ευπρέπεια.
Ο πρωταρχικός σκοπός της κατασκευής των τζαμιών είναι η λατρεία του Θεού.
Από αυτή την άποψη, δεν είναι αποδεκτές συμπεριφορές όπως το να μιλάς δυνατά κατά τη διάρκεια της προσευχής σε βαθμό που να ενοχλείς την εκκλησία, να έρχεσαι στο τζαμί έχοντας φάει πράγματα με άσχημη μυρωδιά όπως κρεμμύδι και σκόρδο, να προσπαθείς να περάσεις μπροστά πατώντας τις σειρές των προσευχομένων κ.λπ.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) έμπαινε στα τζαμιά με το δεξί του πόδι και
«Αναζητώ καταφύγιο στον Αλλάχ, τον Παντοδύναμο, τον Μεγαλοπρεπή, τον Δίκαιο, τον Ελεήμονα, από τον καταραμένο Σατανά.»
έτσι προσευχόταν. Όταν έμπαιναν στα τζαμιά, έκαναν δύο ρεκάτ.
“ταχίγιατ αλ-μασγίντ” (σεβασμός στο τζαμί)
Η τέλεση της προσευχής είναι σουνέτ (πράξη) του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν).
(Ιμπν Κεθίρ, Ερμηνεία, V/106)
Δεν είναι αμαρτία να μιλάς για κοσμικά πράγματα στα τζαμιά, αλλά είναι αμαρτία να κάνεις εμπόριο.
Το να μιλάς δυνατά στα τζαμιά είναι απεχθές. Ωστόσο, ο ιεροκήρυκας, ο ρητορικός και ο δάσκαλος που διδάσκει τους μαθητές του μπορούν να υψώσουν τη φωνή τους για να γίνουν ακουστοί. Επιτρέπεται σε όσους διαβάζουν το Κοράνι ή αναφέρουν το όνομα του Θεού να υψώσουν τη φωνή τους, αρκεί να μην ενοχλούν τους προσευχόμενους. Στα τζαμιά και στις εκκλησίες, επιτρέπεται να γίνονται ερωτήσεις στον ιμάμη και να λαμβάνονται μαθήματα από αυτόν.
Εργασίες όπως η ραπτική και η επισκευή υποδημάτων μέσα στα τζαμιά θεωρούνται απεχθείς.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με το αν είναι αποδεκτό (μακρούχ) για τους δασκάλους που διδάσκουν Κοράνι και θρησκευτικά μαθήματα στα παιδιά με αμοιβή να χρησιμοποιούν το τζαμί ως αίθουσα διδασκαλίας, δηλαδή να το χρησιμοποιούν για αυτόν τον σκοπό εκτός των ωρών προσευχής. Σύμφωνα με τις περισσότερες απόψεις, δεν είναι αποδεκτό. Για όσους διδάσκουν δωρεάν, έχει διαπιστωθεί ομοφώνως ότι δεν υπάρχει καμία ένσταση.
– Εφαρμόζονται οι διατάξεις περί τζαμιών και προσευχητηρίων και σε περιπτώσεις που ένα τμήμα μεγάλων κτιρίων χρησιμοποιείται ως προσευχητήριο ή όταν ένας όροφος πολυκατοικίας προορίζεται για τον σκοπό αυτό;
Ένα από τα διαμερίσματα της πολυκατοικίας.
Εάν διατεθεί για αυτόν τον σκοπό και οι κάτοικοι της περιοχής προσεύχονται σε αυτό, και παραμείνει ανοιχτό και σε όσους έρχονται από έξω, τότε υπόκειται στους κανόνες του τζαμιού: Πράξεις και συμπεριφορές όπως η εμπορική συναλλαγή και η είσοδος σε κατάσταση ιερότητας (τζουνούπ) θεωρούνται απαγορευμένες.
Ένα από τα δωμάτια μέσα στο μεγάλο κτίριο.
ή αν ένα τμήμα του κτιρίου προορίζεται για αυτόν τον σκοπό, αλλά η προσευχή επιτρέπεται μόνο όταν το κτίριο είναι ανοιχτό, και αν το κτίριο παραμένει κλειστό, τότε και το τζαμί παραμένει κλειστό, τότε δεν ισχύουν οι διατάξεις περί τζαμιών και τεμενών. Ακόμα και αν δεν εμποδίζονται όσοι έρχονται να προσευχηθούν.
(Φετάβαι-ι Καδχάν – Φετάβαι-ι Χιντίγιε, 1/110)
(βλ. Τζελάλ Γιλντιρίμ, Ισλαμική Νομολογία με τις Πηγές της, Εκδοτικός Οίκος Ουσάλ: 1/373-374)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
