Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Υπάρχουν ορισμένα μυστικά που φέρνουν τους μουσουλμάνους πιο κοντά, διατηρώντας τους ως μια αδιασάλευτη δύναμη και ισχύ.
Αν και αυτά αφορούν κυρίως το άτομο, επηρεάζουν άμεσα την κοινωνία και τους μουσουλμάνους, ανάλογα με τη συχνότητα των σχέσεων. Αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί πρέπει να προσεγγίζουν ο ένας τον άλλον με στοργή, αγάπη και ανεκτικότητα, σεβόμενοι την τιμή και την αξιοπρέπειά τους. Η διατήρηση αυτών των καλών ιδιοτήτων είναι δυνατή με την εγκατάλειψη των αντίθετων κακών συνηθειών.
Μερικές από αυτές τις συνήθειες αναφέρονται στο Κοράνι ως εξής:
«Ω πιστοί, ας μην κοροϊδεύει μια ομάδα μια άλλη ομάδα, ίσως εκείνοι να είναι καλύτεροι από αυτούς. Και οι γυναίκες ας μην κοροϊδεύουν τις γυναίκες, ίσως εκείνες να είναι καλύτερες από αυτές. Μην κατηγορείτε ο ένας τον άλλον. Μην αποκαλείτε ο ένας τον άλλον με κακά παρατσούκλια.»
1
Στο ιερό κείμενο δίνονται τρεις πτυχές προς εξέταση:
1.
Κοροϊδεύω τους ανθρώπους,
2.
Η αυτοκατηγορία και η αυτοϋποτίμηση του ανθρώπου,
3.
Το να τον αποκαλούν με παρατσούκλια που δεν του αρέσουν.
Από τους πιστούς ζητείται να μην αποκαλούν ο ένας τον άλλον με άσχημα παρατσούκλια ή με ονόματα που επινοήθηκαν αργότερα.
Ο Ιμπν Τζερίρ αναφέρει ότι τα επίθετα που απαγορεύει το εδάφιο είναι:
προσωνύμια που ο συνομιλητής δεν συμπαθεί και δεν του αρέσουν
Αυτό σημαίνει ότι όλες οι λέξεις που υποδηλώνουν προσβολή εμπίπτουν σε αυτήν την απαγόρευση. Επομένως, κανείς δεν πρέπει να αποκαλεί ή να προσφωνεί τον μουσουλμάνο αδελφό του με ένα όνομα ή ένα παρατσούκλι που δεν του αρέσει, κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ένα παρατσούκλι που υποδηλώνει φτώχεια για έναν φτωχό άνθρωπο, ούτε πρέπει να χρησιμοποιείται μια έκφραση που υποδηλώνει αναπηρία ή ελάττωμα με τρόπο που δεν αρέσει σε ένα άτομο με αναπηρία.2
Εάν ένας άνθρωπος που ήταν αμαρτωλός στο παρελθόν μετανοήσει,
Το να τον περιγράφει κανείς με τις παλιές του αμαρτίες είναι κάτι που το Κοράνι δεν εγκρίνει. Ορισμένοι ερμηνευτές λένε ότι το ιερό στίχο κατέβηκε επειδή ορισμένοι πιστοί αποκαλούνταν με ονόματα και χαρακτηρισμούς που είχαν από την εποχή της ειδωλολατρίας.
Όπως αναφέρεται σε ένα ιερό χαντίθ:
«Ο μουσουλμάνος είναι αδελφός του μουσουλμάνου. Δεν τον αδικεί, δεν τον ντροπιάζει και δεν τον ταπεινώνει. Αρκεί για κακό να ταπεινώσει ο μουσουλμάνος τον αδελφό του μουσουλμάνο.»
3
Στην εξήγηση του ιερού στίχου, του οποίου δώσαμε τη μετάφραση στην αρχή, ο Φαχρί Ραζί αναφέρει το εξής χαντίθ:
«Αρκεί για να θεωρηθεί κακό πράγμα το να ταπεινώνει κανείς τον μουσουλμάνο αδελφό του.»
Αυτό σημαίνει ότι έχει αποκαλύψει τον εαυτό του. Το να κατηγορείς κάποιον άλλον με πράγματα που δεν σου αρέσουν, να τον αποκαλείς με προσβλητικά επίθετα, στην πραγματικότητα σημαίνει να κατηγορείς τον εαυτό σου. Γιατί αυτός που αποκαλείς με άσχημα επίθετα, θα βρεθεί στη θέση σου.
Εδώ πρέπει να προσέξουμε κάτι.
Το ιερό κείμενο απαγορεύει την προσφώνηση με δυσάρεστα και κακοήθη επίθετα. Ωστόσο, τα επίθετα που εκφράζουν καλοσύνη και έπαινο δεν εμπίπτουν στην απαγόρευση. Ο αείμνηστος Ελμαλή, αναφερόμενος σε αυτό το θέμα,
«Ο πιστός έχει το δικαίωμα να αποκαλεί τον αδελφό του πιστό με ωραία επίθετα και ονόματα.»
Αναφέρει το χαντίθ που αναφέρεται παραπάνω και εξηγεί ότι οι μουσουλμάνοι ενθαρρύνονται να αποκαλούν ο ένας τον άλλον με ωραία παρατσούκλια. Επομένως, το να αποκαλείς και να ονομάζεις με ωραία παρατσούκλια είναι άξιο ενθάρρυνσης.4
Για παράδειγμα, ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε στον Άγιο Αμπου Μπακρ:
«απελευθερωμένος από την κόλαση»
σημαίνει
«Αρχαίος»
, στον Χαζράτ Ομέρ
«που διακρίνει το δίκαιο από το άδικο και κρίνει με δικαιοσύνη»
με την έννοια
«Αλ-Φαρούκ»
, επειδή πάντρεψε τις δύο κόρες του με τον Οσμάν.
“Ζιννούρεϊν (ο κάτοχος των δύο φώτων)”
, στον Χαζράτ Αλί
«Αμπού Τουράμπ» (πατέρας της γης)
και στον Χαλίντ μπιν Ουαλίντ
«Σεϊφουλλάχ»
τους τίμησε απονέμοντας τους τίτλους ευγενείας.
Επιπλέον, η αναφορά σε ένα άτομο με ένα όνομα που δεν θα το ενοχλήσει όταν το ακούσει, με σκοπό να το περιγράψει εύκολα, δεν εμπίπτει στην απαγορευμένη κατηγορία. Για παράδειγμα, σε μια ομάδα με πολλούς…
“Αλί”
εάν υπάρχει άτομο με το όνομα αυτό, γνωρίζουμε το νεότερο σε ηλικία
“Ο Μικρός Αλί”
να αποκαλείς κάποιον “κουρέα”, του οποίου το επάγγελμα είναι κουρέας
“Αχμέτ”
στον/στην κύριο/κυρία με το όνομα
“Ο Κουρέας Αχμέτ”
σαν να φωνάζεις.
Σε όλα αυτά τα ζητήματα, δεν πρέπει να παραβλέπεται η συναισθηματική κατάσταση του συνομιλητή. Πρέπει να προστατεύεται η αξιοπρέπεια και η τιμή του. Αν κάποιος ενοχλείται από ένα παρατσούκλι που του έχουν βάλει άλλοι, το να τον αποκαλούμε με αυτό το όνομα θα είναι μια μορφή κακοποίησης, γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Το κύριο είναι…
«Μη θέλεις για τους άλλους αυτό που δεν θέλεις για τον εαυτό σου».
Υποσημειώσεις:
1. Σουράτ αλ-Χουτζουράτ, 11.
2. ετ-Τεφσίρ ελ-Κεμπίρ, 26: 85.
3. αιώνας, 28: 132.
4. Η Αληθινή Θρησκεία, η Γλώσσα του Κορανίου, VI/4470.
(Μεχμέτ Πακσού, Χαλάλ – Χαράμ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
