Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το να μιλάς άσχημα για έναν μουσουλμάνο πίσω από την πλάτη του είναι αμαρτία.
Αυτό είναι σίγουρο. Ωστόσο, όσον αφορά τους μη μουσουλμάνους, η κατάσταση διχάζεται:
1.
Η συκοφαντία του μη μουσουλμάνου με τον οποίο βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση.
2.
Η συκοφαντία εναντίον μη-μουσουλμάνων με τους οποίους βρισκόμαστε σε ειρήνη. Δηλαδή, όπως οι Χριστιανοί και οι Εβραίοι σήμερα.
Δεν είναι αμαρτία να μιλάς άσχημα για τους άπιστους εν καιρώ πολέμου.
Η δυσφήμισή τους είναι απαραίτητη για να ευνοήσει ο πόλεμος εμάς· δεν υπάρχει αμαρτία σε αυτό.
Ωστόσο, η κατάσταση των σημερινών μη μουσουλμάνων, με τους οποίους βρισκόμαστε σε ειρήνη, δεν είναι η ίδια. Το να τους συκοφαντούμε…
(με διαχωρισμό των ουσιαστικών από τα επίθετα)
αλλά επιτρέπεται. Δηλαδή, επιτρέπεται να μιλάμε για τις βλασφημίες που πρόσθεσαν σε αυτή την τέλεια ύπαρξη που δημιούργησε ο Θεός, όχι ως μια τέλεια ύπαρξη που δημιούργησε ο Θεός, με την έννοια ότι θα προκαλέσει φόβο για τη βλασφημία.
Άρα, επιτρέπεται να μιλάμε άσχημα για τις ιδιότητες των ανθρώπων, όχι για τους ίδιους.
Σκοπός,
Μαθαίνουμε από τις φετφάδες του Γκαζαλί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να μιλάμε για τα λάθη στις πεποιθήσεις των ανθρώπων, καθώς αυτό δεν είναι κουτσομπολιό, αλλά εξήγηση του κακού που προκαλούν οι πεποιθήσεις τους.
Όσον αφορά τις μειονότητες που ζουν ανάμεσα στους μουσουλμάνους:
Όλες οι καταστάσεις τους τελούν υπό την προστασία του Ισλάμ, όπως και οι Μουσουλμάνοι. Η δικαιοσύνη του Υπέρτατου Ισλάμ δεν επιτρέπει τη συκοφαντία αυτών των προστατευομένων (ζιμμήδων). Δεν επιτρέπει την παραβίαση της εγγύησης που έχει δώσει.
Αν έχουν γίνει κουτσομπολιά, πρέπει να ζητηθεί συγχώρεση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
