Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Στη λογική, επιχειρήματα είναι οι συλλογισμοί που περιέχουν αποδείξεις.
επειδή το να λέμε ότι η απόλυτη ύπαρξη υπάρχει, εμπεριέχει αναγκαστικά την απόδειξή της.
Οτιδήποτε του αποδίδουμε ύπαρξη, είτε είναι μέρος είτε σύνολο. Αναγνωρίζουμε την ύπαρξή τους με βάση τις ποσοτικές και ποιοτικές ιδιότητές τους.
Ωστόσο, αυτό είναι αναγκαίο. Διότι, πρωτίστως, δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε την πράξη της σχετικής ύπαρξης χωρίς την ύπαρξη της απόλυτης ύπαρξης. Η ύπαρξη, με τη σειρά της, αποδεικνύεται με ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια. Αυτή είναι μια αναγκαία ύπαρξη.
Η πρόταση αυτή υποστηρίζει ότι ο Θεός είναι ένα απολύτως αναγκαίο ον. Η απόδειξη αυτού προκύπτει αναγκαστικά από τις αρχές της ταυτότητας και της μη-αντίφασης.
Άρα ο Θεός είναι ο Θεός. Ο Θεός δεν είναι το απόλυτο μη-ον. Άρα ο Θεός δεν είναι το μη-Θεός.
Όσον αφορά αυτό, πρόκειται για μια ποσοτική και ποιοτική πρόταση. Με επαγωγική συλλογιστική, μπορούμε μόνο να πούμε ότι είναι μάλλον απίθανο.
Δεν υπάρχει εδώ απόλυτη απόδειξη. Διότι απαιτείται η παρατήρηση ολόκληρου του χωροχρόνου, του παρελθόντος και του μέλλοντος. Επομένως, πρόκειται για μια δεύτερη πρόταση, ελλιπής λόγω της επαγωγικής της φύσης. Απαιτείται η συμπλήρωση της πρότασης.
Συνεπώς, η ύπαρξη δεν εμπεριέχει μια οντότητα με τη μορφή αντικειμένων και πραγμάτων, αλλά περιέχει εντός της τη λογική απόδειξη της πεπερασμένης φύσης ως αναγκαία συνέπεια των πιθανών υπάρξεων.
είναι απλώς μια πρόβλεψη με υψηλή πιθανότητα. Δεν είναι ένα αναπόφευκτο και αμετάβλητο συμπέρασμα. Επομένως, μια επιστημονική θεωρία πρέπει επίσης να είναι διαψεύσιμη.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
