Γνωρίζω ότι το οσούρ δίνεται σε είδος, σε ποσοστό ένα δέκατο ή ένα εικοστό, ανάλογα με την περίπτωση. Ωστόσο, έχουμε περάσει από την αγροτική κοινωνία στην κοινωνία της πληροφορίας. Ένας ιδιοκτήτης εταιρείας πληροφορικής επενδύει, αναπτύσσει την επιχείρησή του και, αν τα κέρδη του υπερβούν το όριο του νισάπ, υπόκειται σε ζακάτ ένα τεσσαρακοστό, ενώ πώς δικαιολογείται η λήψη προϊόντων από τον θείο Χασάν, που ασχολείται με τη γη στο χωριό, με τα προαναφερθέντα ποσοστά; Φυσικά, υπακούμε στην απόφαση, όποια κι αν είναι, αλλά η αποκατάσταση της δικαιοσύνης είναι θεμελιώδης στόχος του Ισλάμ, οπότε αυτή η πρακτική μπορεί να θεωρηθεί ιστορικά;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτό το θέμα, με τις απαντήσεις και τα σχόλιά του, έχει μεταφερθεί. Κάντε κλικ για να το διαβάσετε…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
