Κάπου διάβασα ότι ο Αλί είπε: «Αν κάποιος χρωστάει υποχρεωτικές προσευχές ή άλλες υποχρεωτικές θρησκευτικές πράξεις, ή αν έχει χρέος προς τον συνάνθρωπό του, τότε ακόμα κι αν μετανοήσει για τις αμαρτίες του, εκτός από το χρέος προς τον συνάνθρωπό του, δεν θα συγχωρεθεί». – Κύριε, έχω πολλά χρέη από υποχρεωτικές πράξεις, και σίγουρα έχω και χρέη προς τους συνανθρώπους μου… – Αν μετανοήσω για τις αμαρτίες μου, οι αμαρτίες μου εκτός από τα χρέη προς τους συνανθρώπους μου, δεν θα συγχωρεθούν επειδή έχω χρέη από υποχρεωτικές πράξεις;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σχετικά με το πώς πρέπει να είναι η μετάνοια, αναφέρεται η ακόλουθη παράδοση από τον Χαζράτ Αλί (ρα):
Μια μέρα, ένας Βεδουίνος μπήκε στο τζαμί του Προφήτη και
“Ω Θεέ μου, ειλικρινά μετανοώ και ζητώ συγχώρεση από εσένα.”
και προσεύχεται. Ο Αλί, που το είδε και το άκουσε, του είπε, όταν ο άντρας τελείωσε την προσευχή του:
«Ω άνθρωπε! Η μετάνοια που γίνεται γρήγορα και μόνο με τη γλώσσα είναι μετάνοια των ψευτών, ενώ η δική σου μετάνοια χρειάζεται μετάνοια.»
είπε. Τότε εκείνος:
«Ω Αρχηγέ των πιστών, τι είναι λοιπόν η μετάνοια;»
ρώτησε. Τότε ο Χαζράτ Αλί είπε:
“Η μετάνοια είναι δυνατή με τα ακόλουθα έξι πράγματα:
1. Να μετανοήσει κανείς για τις αμαρτίες που έχει διαπράξει στο παρελθόν και να αποκαταστήσει τις παραλείψεις του σε ό,τι αφορά τις θρησκευτικές υποχρεώσεις.
2. Να σταματήσετε να αδικείτε και να κακομεταχειρίζεστε τους άλλους,
3. Κατάργηση της έχθρας και της εχθρότητας,
4. Να ταπεινώσει την εγωκεντρική φύση που αναπτύσσεται μέσα στις αμαρτίες και τις παραβάσεις, να την κάνει να αποδεχθεί την ασήμαντη ύπαρξή της, υπακούοντας στον Θεό.
5. Να διδάξουμε στην ψυχή, η οποία δήθεν απολαμβάνει την ανυπακοή και την αμαρτία, και την πικρία της υπακοής και της αποχής από τις αμαρτίες.
6. Να κλαις για κάθε ένα από τα χαμόγελά τους.”
Επομένως, μια μετάνοια που πληροί τις προϋποθέσεις της, αποτελεί ταυτόχρονα και μια πράξη λατρείας προς τον Θεό. Γι’ αυτό και πρέπει να είναι αποδεκτή. Όπως δεν αμφιβάλλουμε για την αποδοχή των πράξεων λατρείας που γίνονται σύμφωνα με τις προϋποθέσεις τους, έτσι δεν πρέπει να αμφιβάλλουμε και για την αποδοχή μιας μετάνοιας που πληροί τις προϋποθέσεις της.
Επομένως, όσοι πιστεύουν στον Θεό, όταν αμαρτάνουν, είτε εν γνώσει είτε εν αγνοία, δεν πρέπει να διστάζουν να στραφούν αμέσως στον Θεό και να μετανοήσουν. Διότι, όπως καταλαβαίνουμε από τα σχετικά εδάφια και τις παραδόσεις, ο Υπέρτατος Θεός δέχεται τις ειλικρινείς και υπό τις προϋποθέσεις μετανοήσεις, συγχωρεί τους υπηρέτες Του. Επιπλέον, αγαπά όσους εγκαταλείπουν τις αμαρτίες και στρέφονται προς Αυτόν, διότι για τους αμαρτωλούς δεν υπάρχει άλλη καταφυγή παρά η ευσπλαχνία, η συγχώρεση και η χάρη του Υπέρτατου Θεού. Από αυτή την άποψη, οι πιστοί δεν πρέπει να φοβούνται να μετανοήσουν, αλλά να ικετεύουν αμέσως τον Κύριό τους, χωρίς καθυστέρηση, για τις μεγάλες ή μικρές αμαρτίες τους, όποτε κι αν τις διέπραξαν. Αυτό είναι το χρέος της πίστης τους στον Θεό.
(βλ. Τζιχάτ Τουντς, Σαμίλ Ισλάμ Ανσ. ΤΟΒΜΠΕ λήμμα)
Η μετάνοια, με τους όρους που έθεσε ο Χαζράτ Αλί, είναι μια μετάνοια με την πλήρη έννοια του όρου.
Αν κάποιος έχει πολλά χρέη από ατυχήματα, και αν αυτός ο κάποιος αρχίσει να τα αποπληρώνει με πρόθεση να τα εξοφλήσει, η μετάνοιά του δεν θα βλαφθεί. Διότι έχει την πρόθεση να αποπληρώσει όλα τα χρέη του και προσπαθεί να το κάνει. Ακόμα κι αν η ζωή του δεν φτάσει για να τα αποπληρώσει όλα, επειδή έχει την πρόθεση να τα εξοφλήσει, ο Θεός θα τα δεχθεί σαν να τα έχει αποπληρώσει. Συμπερασματικά, αν κάποιος αρχίσει να αποπληρώνει τα χρέη του από ατυχήματα με ειλικρινή πρόθεση, η μετάνοιά του σε αυτή την κατάσταση θα είναι πιο κοντά στην αποδοχή.
Ο Θεός συγχωρεί κάθε αμαρτία για την οποία γίνεται μετάνοια. Αν ένας άπιστος μετανοήσει για την απιστία του, γίνεται πιστός και όλες οι αμαρτίες του συγχωρούνται. Ακόμα κι αν ένας πιστός διαπράξει κάθε είδους αμαρτία, ακόμα και αν αποδώσει συντρόφους στον Θεό, και μετά μετανιώσει και μετανοήσει, ο Θεός πάλι θα τον συγχωρήσει. Στο Κοράνι αναφέρεται με την εξής έννοια:
«Ω εσείς που υπερβαίνετε τα όρια στην αμαρτία, μην απελπίζεστε από τη χάρη του Θεού! Διότι ο Θεός συγχωρεί όλες τις αμαρτίες. Αυτός είναι ο Ελεήμων, ο Πολυεύσπλαχνος, η συγχώρεση και η ευσπλαχνία Του είναι άφθονες.»
(Αλ-Ζουμάρ, 39/53)
Στα ιερά χαντίθ αναφέρεται:
“Ο μετανοών, είναι σαν να μην έχει αμαρτήσει.”
(Ιμπν Μάτζα)
«Ο Θεός είπε: Ακόμα κι αν οι αμαρτίες του δούλου μου φτάσουν ως τον ουρανό, αν δεν απελπιστεί από εμένα και ζητήσει συγχώρεση, θα τον συγχωρήσω.»
(Τιρμίζι)
«Ακόμα κι αν οι αμαρτίες σας είναι πολλές και φτάνουν μέχρι τον ουρανό, αν μετανοήσετε, ο Θεός θα δεχτεί τη μετάνοιά σας.»
(Ιμπν Μάτζα)
«Σε όποιον πιστεύει ακράδαντα ότι ο Αλλάχ είναι ο Κύριος και εγώ είμαι ο προφήτης, η Κόλαση θα είναι απαγορευμένη.»
(Δικαστής)
“Ο Θεός”
«Σε όποιον θεωρεί την αμαρτία του μεγαλύτερη από τη συγχώρεσή μου, θα επιδείξω οργή.»
είπε.”
(Ντεϊλεμί)
«Ο αμαρτωλός που δεν απελπίζεται από τη χάρη του Θεού, είναι πιο κοντά στη χάρη Του από τον ευσεβή που απελπίζεται από αυτήν.»
(Δικαστής)
“Μπορεί κανείς να απελπιστεί από το έλεος του Θεού, όταν η ευσπλαχνία Του είναι τόσο άφθονη;”
«Κάντε τους ανθρώπους να αγαπήσουν τον Θεό, για να σας αγαπήσει κι Εκείνος!»
(Ταμπεράνι)
«Ο Θεός, με μια συγχώρεση που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί, συγχωρεί τους αμαρτωλούς μουσουλμάνους.»
(Μπεϊχάκι)
«Ο Θεός είπε: “Ω δούλε μου, αν ζητήσεις συγχώρεση, θα σε συγχωρήσω, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλα είναι τα αμαρτήματά σου. Ακόμα κι αν τα αμαρτήματά σου φτάνουν ως τα σύννεφα, θα σε συγχωρήσω. Ακόμα κι αν έρθεις με αμαρτίες που γεμίζουν τη γη, θα σε υποδεχτώ με συγχώρεση που γεμίζει τη γη. Αρκεί να έρθεις με πίστη!”»
(Τιρμίζι)
Η συνεχής ανάμνηση της κόλασης και η προσαρμογή των βημάτων του ανθρώπου σε αυτήν αποτελεί ένδειξη τελειότητας. Αλλά αυτή η ανάμνηση της κόλασης πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην δηλητηριάζει τη ζωή του και να μην τον οδηγεί σε απελπισία από τον Θεό. Έτσι, σε κάθε βήμα…
“Αραγε αυτό το βήμα με οδηγεί στην κόλαση;”
θα διασφαλίσει επίσης ότι θα υπάρχει λογοδοσία.
Ο Θεός δεν δημιούργησε κάποιους ανθρώπους για την κόλαση. Αντίθετα, δημιούργησε την κόλαση για κάποιους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ένα κράτος χτίζει μια φυλακή, αλλά δεν την χτίζει για να κλείσει μέσα συγκεκριμένους ανθρώπους. Την χτίζει για να κλείσει μέσα όποιον την αξίζει. Ακριβώς έτσι, ο Θεός δημιούργησε την κόλαση για όσους την αξίζουν. Διαφορετικά…
“Ετοίμασα την κόλαση για τους τάδε ανθρώπους.”
Αυτό δεν συνάδει με τη δικαιοσύνη και τη σοφία του Θεού. Διότι αν τέτοιοι άνθρωποι δεν αξίζουν καθόλου την κόλαση, τότε έχουν το δικαίωμα να διαμαρτυρηθούν.
Το όνομα της κόλασης τρομάζει πολλούς ανθρώπους. Και πρέπει να τρομάζει. Αλλά επειδή δεν ξέρουμε ποιος θα πάει στην κόλαση και ποιος στον παράδεισο, πρέπει να είμαστε διαρκώς σε εγρήγορση. Πρέπει να ζυγίζουμε κάθε λέξη που λέμε.
Η ισορροπία ανάμεσα στην ελπίδα και τον φόβο είναι απαραίτητη για κάθε άνθρωπο. Γιατί, όσο μουσουλμάνοι κι αν είμαστε, είναι δυνατόν να πεθάνουμε άπιστοι και καταδικασμένοι στην κόλαση. Ακόμα κι αν ζήσουμε μια ζωή γεμάτη αμαρτίες, ο Θεός μπορεί να μας χαρίσει μετάνοια και να πεθάνουμε πιστοί και να πάμε στον παράδεισο.
Αναφέρεται ότι ο Άγιος Αμπού Μπακρ (ρα) είπε τα εξής:
“Αν άκουγα μια φωνή από τον ουρανό
«Όλοι οι άνθρωποι θα είναι στον παράδεισο, εκτός από έναν που θα είναι στην κόλαση.»
μήπως εγώ είμαι εκείνος ο ένας που, φοβάμαι, θα πάει στην κόλαση; Πάλι.
«Όλοι οι άνθρωποι θα πάνε στην κόλαση, ένας θα πάει στον παράδεισο.»
…αν πει κάποιος, “Άραγε εγώ είμαι εκείνος ο ένας που θα πάει στον παράδεισο;…”
Η πίστη του Μουσουλμάνου
“φόβος και ελπίδα”
Πρέπει να υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στον φόβο και την ελπίδα. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την τιμωρία του Θεού. Ωστόσο, ελπίζουμε στον παράδεισο, καταφεύγοντας από την οργή Του στη χάρη Του, από την τιμωρία Του στη συγχώρεσή Του. Και εμείς πρέπει να διατηρήσουμε αυτή την ισορροπία. Πρέπει να εκτελούμε τις θρησκευτικές μας υποχρεώσεις σωστά και να ελπίζουμε ότι ο Θεός θα μας συμπεριλάβει στη λίστα των παραδεισένιων.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Μετάνοια για την Αμαρτία…
– Μια Λύση για να Αντιμετωπίσεις μια Αμαρτία με Πολλές Αρετές…
– Είμαι όπως με νομίζει ο δούλος μου. Του φέρομαι όπως με γνωρίζει. Μπορείτε να μου εξηγήσετε αυτό το χαντίθ;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις