– Είναι το Χαδις περί νερού αυθεντικό;
«Όποιος θυμάται και αναφέρει συχνά τον Αλλάχ, θα απέχει από την υποκρισία.» (Ραμούζ, αρ. 5060)
– Και τι άλλο μπορεί να γίνει για να απαλλαγεί κανείς από την υποκρισία/την διπροσωπία, εκτός από το να πει ψέματα, να προδώσει την εμπιστοσύνη και να μην κρατήσει τον λόγο του;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
– Δεν βρήκαμε τέτοια αφήγηση σε κανένα χαντίθ.
–
“Όποιος θυμάται και αναφέρει συχνά τον Αλλάχ, θα απέχει από την υποκρισία.”
Η γνώση με αυτή την έννοια εκφράζεται ως μια λέξη που γίνεται κατανοητή από την ένδειξη των στίχων.
Για παράδειγμα, ο Ιμπν Καγίμ είπε:
«Η συχνή αναφορά στο όνομα του Αγίου και Υψίστου Θεού είναι μια ασπίδα/εγγύηση που προστατεύει από την υποκρισία.»
(Ιμπν Καγίμ, αλ-Βαμπίλου’ς-Σαγίμπ, 1/80)
Αναφέρεται επίσης ότι ο Κά’μπ (αλ-Αχμπάρ) είπε τα εξής:
«Όποιος αναφέρει συχνά το όνομα του Αλλάχ, θα μείνει μακριά από την υποκρισία.»
(βλ. αλγ)
Αναφορικά με τους υποκριτές, αναφέρεται ότι:
«Αναφέρουν τον Αλλάχ ελάχιστα.»
(Νίσα, 4/142)
Η αντίθετη έννοια του στίχου που αναφέρεται είναι η εξής:
«Όποιος αναφέρει συχνά το όνομα του Αλλάχ, θα απέχει από την υποκρισία.»
Επίσης, στο 9ο εδάφιο της Σούρας των Υποκριτών αναφέρεται:
«Ω εσείς που πιστεύετε!
Μην αφήνετε τα υπάρχοντά σας και τα παιδιά σας να σας αποσπούν από την ανάμνηση του Θεού.
Όποιος το κάνει αυτό, αυτοί είναι οι χαμένοι.”
Από την παραπάνω φράση, είναι δυνατόν να κατανοήσουμε ότι η αναφορά στον Αλλάχ είναι μια πανοπλία που προστατεύει από την υποκρισία.
(βλ. αλγ)
Απάντηση 2:
Οι αφηγήσεις που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα σημάδια του υποκριτή φαίνεται να σχετίζονται γενικά με την ηθική.
Για παράδειγμα, σε ένα χαντίθ
Τα σημάδια της υποκρισίας είναι το ψέμα, η αθέτηση των υποσχέσεων και η προδοσία της εμπιστοσύνης.
έχει συνοψιστεί ως εξής.
(Μπουχάρι, Ιμάν, 24; Μουσλίμ, Ιμάν, 107-108)
Σε μια άλλη εκδοχή
να μην αδικείς κανέναν όταν διαφωνείς
προστέθηκε και το στοιχείο.
(Μπουχάρι, Ιμάν, 24, Μεζαλίμ, 17)
Συνεχίζοντας το χαντίθ που μετέδωσε ο Μουσλίμ,
«Ακόμα κι αν κάποιος τέτοιος νηστεύει, προσεύχεται και νομίζει ότι είναι μουσουλμάνος, η κατάστασή του δεν αλλάζει».
αναφέρεται.
(Μουσλίμ, Ιμάν, 109-110)
Σε ένα άλλο χαντίθ
Η σεμνότητα και η λιγολογία είναι δύο εκδηλώσεις της πίστης, ενώ η χυδαιολογία και η πολυλογία είναι δύο σημάδια της υποκρισίας.
ορισμένος/η/ο
(Μουσνέδ, V, 269; Τιρμίζι, Μπιρρ, 80)
,
Δήλωση ότι η υποκρισία και η ειλικρινής θρησκευτική κατανόηση δεν μπορούν να συνυπάρχουν.
έχει γίνει.
(Τιρμίζι, Ιλίμ, 19)
Περιλαμβάνονται σε τέτοιου είδους αφηγήσεις
διχόνοια
Η έννοια αυτή συνήθως αναφέρεται σε ελλείψεις στην πράξη, όχι σε διαταραχές της πίστης. Πράγματι, ορισμένοι Ισλαμιστές λόγιοι…
Διακρίνει την υποκρισία σε δύο είδη: δογματική και πρακτική.
(Ιμπν Χατζάρ, Φατχ αλ-Μπάρι, Ι, 111; ΙΙ, 47)
, μερικοί από αυτούς
από την μεγάλη και μικρή διχόνοια
έχει αναφερθεί.
Ο Ιμπν Χατζάρ, αφού ανέφερε τις διάφορες απόψεις επί του θέματος, αναφέρθηκε στην υποκρισία που αναφέρεται στο χαντίθ.
πρακτική διχόνοια
είπε ότι υιοθετεί την άποψη του Κουρτουμπί, ο οποίος ερμήνευσε το θέμα με τον εξής τρόπο.
(Φατχ αλ-Μπάρι, Ι, 113)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Ποιος είναι ο υποκριτής και ποια είναι τα χαρακτηριστικά του; Ο άπιστος που διαπράττει μεγάλες αμαρτίες…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
