– Αυτός που πρόκειται να παντρευτεί δεν θέλει να δώσει (την κόρη του), αλλά αναγκάζεται να το κάνει.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ισλαμική θρησκεία προτρέπει τους ανθρώπους να ασχολούνται με νόμιμες εργασίες και να κερδίζουν το βιοπορισμό τους με θεμιτούς τρόπους. Στην θρησκεία μας, η διάπραξη των απαγορευμένων (χαράμ) πράξεων είναι αμαρτία, όπως αμαρτία είναι και η βοήθεια, η μεσολάβηση και η συγκατάθεση σε αυτές. Εφόσον η κατάσταση που αναφέρετε εξετάζεται στο πλαίσιο αυτό…
Τα χρήματα που λαμβάνονται δεν είναι χαλάλ.
Η βοήθεια σε όσους επιθυμούν να παντρευτούν και η μεσολάβηση για να βρουν ο ένας τον άλλον με νόμιμους τρόπους είναι καθήκον των Μουσουλμάνων.
Πράγματι, σε ένα στίχο αναφέρεται:
«Παντρέψτε τους ανύπαντρους από εσάς, και τους δούλους και τις δούλες σας που είναι ενάρετοι. Αν είναι φτωχοί, ο Αλλάχ θα τους πλουτίσει με την χάρη και την ευλογία Του. Ο Αλλάχ είναι πλούσιος σε χάρη και ευλογία.»
(όλα όπως πρέπει)
είναι γνωστό.”
(Νουρ, 24/32)
Έτσι ορίζεται. Ωστόσο, το να παίρνει κανείς αμοιβή με αυτήν την πρόφαση δεν αρμόζει σε έναν μουσουλμάνο.
Ο Ισλαμισμός, διατάσσοντας την παροχή βοήθειας σε φτωχούς πιστούς που έχουν φτάσει σε ηλικία γάμου αλλά δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να παντρευτούν, προλαμβάνει τις αναταράξεις που θα προκύψουν στην ηθική και κοινωνική δομή της κοινωνίας· κλείνει την πόρτα σε ταξικές συγκρούσεις όπως αυτές μεταξύ προλεταριάτου, αστικής τάξης και αριστοκρατίας.
Στις πρώτες περιόδους του Ισλάμ, η εντολή αυτή τηρήθηκε άψογα, με αποτέλεσμα να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να μειωθούν δραστικά τα περιστατικά μοιχείας και να εκλείψει η ελαφρότητα στην προσβολή των γυναικών με λόγια και πράξεις. Ναι, έτσι ήταν η κατάσταση στην εποχή της ευδαιμονίας και κατά τη διάρκεια των τεσσάρων χαλιφών. Αργότερα, κατά καιρούς και κατά τόπους, η εντολή αυτή δεν τηρήθηκε ή λησμονήθηκε, με αποτέλεσμα να προκληθεί κρίση στη νεότερη γενιά και να σημειωθούν τρομερές αναταραχές σε ηθικό και κοινωνικό επίπεδο.
Διότι σε μια κοινωνία όπου οι πλούσιοι ξοδεύουν εκατοντάδες χιλιάδες για να κάνουν λαμπερούς γάμους, ενώ οι φτωχοί δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να παντρευτούν και δεν λαμβάνουν καμία βοήθεια από τους πλούσιους, είναι πολύ δύσκολο να αποτραπούν οι ηθικές αναταραχές… Ειδικά αν η κοινωνία αυτή στερείται ισλαμικής κουλτούρας και αληθινής πίστης…
Ας προσθέσουμε επίσης ότι το Ισλάμ, με αυτήν την εντολή και αρχή, δεν επιβάλλει τον φτωχό ως βάρος στον πλούσιο, αλλά, αποδίδοντας στην ανθρώπινη τιμή και αξιοπρέπεια την αξία που της αρμόζει, έχει θεσπίσει τους εξής τρόπους:
α)
Για να επιτευχθεί κοινωνική ισορροπία, ο πλούσιος θα πρέπει να αποφεύγει τις άχρηστες επενδύσεις και να προβαίνει σε χρήσιμες επενδύσεις που θα δημιουργούν θέσεις εργασίας για τους φτωχούς.
β)
Θα αποδώσει πλήρως τη δίκαιη αμοιβή της εργασίας.
γ)
Θα δώσει το ένα εικοστό της περιουσίας του ως ελεημοσύνη, μέχρι και το τελευταίο λεπτό.
δ)
Θα προστατεύει τα ορφανά και θα παντρεύει τις φτωχές ανύπαντρες γυναίκες που δεν έχουν την ευκαιρία να παντρευτούν.
ε)
Ο πλούσιος θα εκπληρώνει όλες αυτές τις υποχρεώσεις χωρίς να προσβάλλει την αξιοπρέπεια κανενός.
Επιπλέον, το Ισλάμ έχει θέσει και τους φτωχούς υπό πνευματική πειθαρχία, διατάσσοντάς τους να προσέχουν τα εξής:
1.
Θα εργάζεται όσο έχει τη δυνατότητα να το κάνει και θα προσπαθεί να μην είναι βάρος σε κανέναν.
2.
Στην πίστη θα κοιτάζει προς τα ανώτερα, στα εγκόσμια προς τα κατώτερα και θα αποφεύγει τη σπατάλη.
3.
Θα ξέρει ότι το πιο ευλογημένο μπουκί είναι εκείνο που κερδίζεται με τον ιδρώτα του.
4.
Δεν θα επιθυμεί τα πλούτη του πλουσίου, θα εμπιστεύεται τη δική του δύναμη και ικανότητα και, με αυτή την αντίληψη, θα εμπιστεύεται τον Θεό.
5.
Αν παρά τις προσπάθειές του δεν καταφέρει να αποκτήσει υλική ευχέρεια και γι’ αυτό δεν μπορέσει να παντρευτεί, θα νηστεύει για να καταπολεμήσει την επιθυμία του. Διότι, από τα πιο αποτελεσματικά φάρμακα για τον έλεγχο των παθών είναι η αληθινή πίστη που γεμίζει τις καρδιές με την πεποίθηση της μεταθανάτιας ζωής, και η πνευματική δύναμη που δίνει η νηστεία. Γι’ αυτό ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε:
«Ω νεολαία! Όποιος από εσάς έχει την οικονομική δυνατότητα να παντρευτεί, ας παντρευτεί. Γιατί ο γάμος είναι πιο αποτελεσματικός στην αποφυγή του αμαρτήματος και πιο προστατευτικός της αγνότητας. Όποιος δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, ας νηστεύει. Γιατί η νηστεία είναι κατασταλτική της επιθυμίας.»
(Ιμπν Μάτζα, Νικάχ 1)
Πράγματι, το 33ο εδάφιο της Σούρας Νουρ, που ακολουθεί το εδάφιο που παραθέσαμε, εκφράζει αυτό το ζήτημα με πολύ σαφήνεια· διατάσσει τους φτωχούς να διατηρήσουν την αγνότητά τους μέχρι να βρουν την ευκαιρία να παντρευτούν:
«Όσοι δεν έχουν τα μέσα να παντρευτούν, ας διατηρήσουν την αγνότητά τους, μέχρις ότου ο Θεός, με την χάρη και την ευλογία Του, τους πλουτίσει.»
(Νουρ, 24/33)
Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) διαβεβαίωσε όποιον επιθυμεί να παντρευτεί για να διαφυλάξει την αγνότητά του, ότι ο Θεός θα τον βοηθήσει.
(Τιρμίζι, Φεζάιλ αλ-Τζιχάντ 20; Νεσάι, Νικάχ 6)
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, το Ισλάμ με αυτό το στίχο καθιέρωσε τον κανονικό γάμο ως σουνέτ (συνήθεια του Προφήτη), και κατέστησε σουνέτ για τους πλούσιους να παντρεύουν τους φτωχούς που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Και όταν αυτό δεν είναι δυνατό, συνιστάται η νηστεία ως σουνέτ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
