– Δυστυχώς, αυτές οι ερωτήσεις με έχουν εμποδίσει να απολαύσω τη ζωή εδώ και χρόνια. Έχω αναπτύξει φοβερές εμμονές και δεν μπορώ να τις ξεπεράσω. Σας παρακαλώ να απαντήσετε σε αυτές τις τέσσερις ερωτήσεις ξεχωριστά. Βρίσκομαι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Ελπίζω να καταλάβετε.
1) Είναι απαραίτητο να κάνουμε το καλό για χάρη του Θεού;
2) Αν πάρω δώρο στη μητέρα μου για να την ευχαριστήσω και δεν σκεφτώ τον Θεό, είναι αμαρτία; Είναι υποκρισία; Γιατί τελικά το κάνω για να ευχαριστήσω έναν άνθρωπο.
3) Ας υποθέσουμε ότι απολαμβάνω να βοηθάω τον φίλο μου με τα μαθήματά του. Αλλά δεν το κάνω απευθείας για τον Θεό. Το κάνω επειδή το απολαμβάνω. Είναι αυτό κάτι λάθος;
– Είναι αμαρτία να απολαμβάνεις την καλοσύνη; Είναι υποκρισία; Είναι δειλία; Ρωτάω επειδή έχει σκοπό να ευχαριστήσει τους ανθρώπους.
– Στην άλλη ζωή, ο Θεός θα μου πει: “Έκανες αυτή την καλή πράξη για να ευχαριστήσεις τον φίλο σου, όχι εμένα, τώρα πήγαινε και ζήτησε την ανταμοιβή σου από αυτόν”, και θα με στείλει στην κόλαση επειδή υποκρινόμουν;
4) Είναι αμαρτία να κάνω καλό τόσο για να ευχαριστηθώ όσο και για να ευχαριστήσω τον Θεό;
– Τελικά, νιώθω σαν να του αποδίδω θεϊκές ιδιότητες. Αν το κάνω για να απολαύσω τη γεύση και για να κάνω καλό στο όνομα του Θεού, θα θεωρηθεί αυτό αμαρτία;
– Η καλοσύνη πρέπει να γίνεται μόνο για χάρη του Θεού; Πρέπει να καταπνίγουμε την ευχαρίστηση για χάρη της ειλικρίνειας;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
1) Είναι υποχρεωτικό να κάνεις το καλό για χάρη του Θεού.
Δηλαδή, μια καλοσύνη που γίνεται με σκοπό να κερδηθεί μια ανταμοιβή, πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται για χάρη του Θεού, ώστε να κερδίσει την ευαρέσκειά Του.
Αλλά σύμφωνα με την έμφυτη κατάσταση της συνείδησης, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.
-για παράδειγμα-
Η βοήθεια σε κάποιον που έχει ανάγκη, ακόμα και αν γίνεται χωρίς να σκέφτεται κανείς τον Θεό εκείνη τη στιγμή, φέρνει ανταμοιβή. Διότι,
Το σημαντικό είναι να μην κάνεις το καλό για άλλους σκοπούς.
Για παράδειγμα, αν κάποιος σφάζει ένα ζώο στο όνομα κάποιου άλλου, ενός ειδώλου, αντί να πει “Μπίσμιλ-Λαχ” (Στο όνομα του Θεού). Αν δεν πει “Μπίσμιλ-Λαχ” αλλά ούτε και στο όνομα κάποιου άλλου, τότε το ζώο αυτό, σύμφωνα με ορισμένες θρησκευτικές σχολές, είναι επιτρεπτό. Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι…
«Για το Θεό»
Οι καλές πράξεις που γίνονται χωρίς να το πούμε, αλλά με την πρόθεση να μην επιδιώξουμε τίποτα άλλο εκτός από τον Θεό, ελπίζω να γίνουν δεκτές από τον Θεό!
Αρκεί να μην υποκρύπτει κακή πρόθεση, με σκοπό την επίδειξη ή τη θεατρικότητα.
2)
Κάθε καλοσύνη, σεβασμός και αγάπη που εκδηλώνεται για να κερδηθεί η ευλογία της μητέρας, καταγράφεται στην σφαίρα της ευαρέστησης του Θεού. Διότι τα ζητήματα που αναφέρονται στην ερώτηση είναι ταυτόχρονα εντολές και συμβουλές του Θεού. Η μη σκέψη γι’ αυτό εκείνη τη στιγμή δεν προκαλεί πρόβλημα.
3)
Όχι! Αυτή η καλοσύνη που κάνατε και η ευχαρίστηση που πήρατε από αυτήν είναι μια πράξη που πρέπει να κάνει ένας πιστός και να την απολαμβάνει με καθαρή συνείδηση. Όπως αναφέραμε στις προηγούμενες εξηγήσεις μας,
εκτός εάν υπάρχει κάποιο αρνητικό κίνητρο, όπως ιδιοτελής σκοπός, φιλοδοξία ή ματαιοδοξία
Δεν υπάρχει καμία αμαρτία σε αυτό, είναι ευάρεστο.
Χωρίς να χρονοτριβούμε, ας θυμηθούμε μερικά από τα ιερά χαδις του Προφήτη μας (ειρήνη ας είναι μαζί του), του τελειότερου οδηγού μας:
«Κανείς από εσάς δεν θα είναι αληθινά πιστός, αν δεν επιθυμεί για τον αδελφό του ό,τι επιθυμεί για τον εαυτό του.»
(Μπουχάρι, Ιμάν 7; Μουσλίμ, Ιμάν 71-72)
«Οι πιστοί, στην αγάπη, τη συμπόνια και την αλληλεγγύη τους, μοιάζουν με ένα σώμα. Όταν ένα μέλος του σώματος αρρωσταίνει, τα υπόλοιπα μέλη υποφέρουν από αϋπνία και πυρετό.»
(Μπουχάρι, Εντέμπ 27; Μουσλίμ, Μπιρρ 66)
4)
Η λέξη «ευχαρίστηση» είναι ένας πολύ γενικός και αόριστος όρος. Ο προσευχόμενος βρίσκει ευχαρίστηση, ο προσκυνητής βρίσκει ευχαρίστηση. Ο κλέφτης βρίσκει ευχαρίστηση, ο πότης βρίσκει ευχαρίστηση…
Η αρχή πρέπει να είναι η εξής:
Αν κάτι που σας ευχαριστεί δεν είναι σύμφωνο με τις εντολές και τις απαγορεύσεις του Θεού, τότε δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι αμαρτία. Το ίδιο ισχύει και για εκείνον που προσεύχεται ή βοηθάει μόνο για να τον επαινούν.
Σχετικά με αυτό, το ακόλουθο ιερό χαντίθ δίνει επαρκή διδασκαλία:
«Την ημέρα της Κρίσεως, ο πρώτος που θα κληθεί σε λογοδοσία θα είναι ένας μάρτυρας, ο οποίος θα παρουσιαστεί ενώπιον του Θεού. Ο Θεός θα του υπενθυμίσει τις ευλογίες που του χάρισε, και εκείνος θα τις θυμηθεί και θα ομολογήσει ότι τις έλαβε. Ο Κύριος θα πει:
“Λοιπόν, τι έκανες εσύ σε αντάλλαγμα;”
ορίζει.“Έκανα τζιχάντ για σένα μέχρι να γίνω μάρτυρας”, απαντά.
“Ψεύδεσαι. Εσύ πολέμησες για να σε αποκαλούν ‘γενναίο άνδρα’, και αυτό ακριβώς και έγινε.”
Διατάσσεται, και τότε ο άνθρωπος ρίχνεται με το πρόσωπο προς τα κάτω στην κόλαση.“Αυτή τη φορά, ένας άνθρωπος που έχει αποκτήσει γνώσεις, διδάξει και διαβάσει το Κοράνι, θα έρθει ενώπιον του Θεού. Ο Θεός θα του υπενθυμίσει τις ευλογίες που του έχει δώσει. Εκείνος θα τις θυμηθεί και θα τις ομολογήσει. Και θα του πει:”
“Λοιπόν, τι έκανες εσύ για να ανταποδώσεις αυτές τις ευλογίες;”
ρωτάει.Θα απαντήσει: “Έμαθα γνώση, δίδαξα και διάβασα το Κοράνι για να ευαρεστήσω εσένα.”
“Ψεύδεσαι. Έμαθες επιστήμη για να σε αποκαλούν ‘Αλήμ’, διάβασες το Κοράνι για να λένε ‘Τι ωραία που διαβάζει’. Και αυτά ειπώθηκαν για σένα.”
Διατάσσει. Τότε διατάσσεται και ρίχνεται με το πρόσωπο προς τα κάτω στην κόλαση.”«(Στη συνέχεια) θα φερθεί ένας άνθρωπος στον οποίο ο Αλλάχ έχει δώσει κάθε είδους πλούτο και ευκαιρίες. Ο Αλλάχ θα του υπενθυμίσει τις ευλογίες που του έχει δώσει. Εκείνος θα τις θυμηθεί και θα τις παραδεχτεί.»
“Και εσύ, τι έκανες για να ανταποδώσεις αυτές τις ευλογίες;”
ορίζει.“Δεν στέρησα τίποτα από κανένα μέρος που αγαπούσες και ήσουν ευχαριστημένος να δίνω, έδωσα και ξόδεψα μόνο για να κερδίσω την εύνοιά σου”, λέει.
“Ψεύδεσαι. Ενώ εσύ, όλα όσα έκανες…”
Το έκανες για να λένε: «Τι γενναιόδωρος άνθρωπος!». Αυτό, άλλωστε, έχει ήδη ειπωθεί για σένα.
προστάζει. Διατάσσει και αυτός ρίχνεται με το πρόσωπο κάτω στην κόλαση.”
(Μουσλίμ, Ιμάρε 152)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
