Είμαι παντρεμένη έξι μήνες. Ο σύζυγός μου φροντίζει οικονομικά τους γονείς του. Μένουμε όλοι μαζί στο ίδιο σπίτι. Είναι πολύ δεμένος μαζί τους. Έχει και άλλα αδέρφια. Επειδή πέρασε όλη του τη ζωή μαζί τους, οι γονείς του είναι και αυτοί πολύ δεμένοι μαζί του. Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε ησυχία και ιδιωτικότητα, λόγω των επισκέψεων και των διαμονών των αδερφών του… Ο σύζυγός μου είναι ευχαριστημένος με αυτή την κατάσταση, εγώ όχι. Θέλω να μετακομίσουμε σε ξεχωριστό σπίτι, με την προϋπόθεση ότι θα καλύπτουμε όλες τις ανάγκες τους. Η οικογένειά του λέει ότι θα χάσουν τον γιο τους, και ο σύζυγός μου δεν θέλει να στεναχωρήσει την οικογένειά του. Δεν θέλω να στεναχωρήσω ούτε την οικογένειά του ούτε τον σύζυγό μου, αλλά δεν είναι αυτό το δικαίωμά μου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Έλα,
Δεν είναι (νομικά) υποχρεωμένη να μένει με τους γονείς του συζύγου της και να τους φροντίζει. Ωστόσο, (από θρησκευτική άποψη) συνιστάται να τους εξυπηρετεί.
Έλα,
Μπορεί να ζητήσει ξεχωριστό σπίτι. Αν δεν το επιτρέπει η οικονομική του κατάσταση, μπορεί να ζητήσει ακόμα και δωμάτιο στο ίδιο σπίτι, όπου θα ζει χωριστά. Αυτό το δωμάτιο θα έχει χαρακτηριστικά ανεξάρτητου σπιτιού…
Έλα,
Ο γιος δεν είναι υποχρεωμένος να υπηρετεί τον πατέρα και τη μητέρα του, ούτε να υπακούει στις επιθυμίες τους. Ωστόσο, η συμμόρφωση και η κατανόηση είναι σίγουρα ιδανικές. Αυτό όμως δεν επιβάλλεται με τη βία.
Αλλά ο εγκέφαλος της ευτυχίας και της γαλήνης
Επειδή η ευτυχία και η γαλήνη της κυρίας εξαρτάται από αυτό, μια κυρία προσπαθεί όσο το δυνατόν περισσότερο να μην παραμελεί την εξυπηρέτηση των γονέων του συζύγου της, συμβάλλοντας έτσι στην ευτυχία και τη γαλήνη της οικογένειας.
Γιατί κανένα παιδί δεν παραμελεί τους γονείς του.
Δεν θα διστάσει να τους εξυπηρετήσει όταν το έχουν ανάγκη. Οπωσδήποτε θα φροντίσει τους γονείς του, θα χαίρεται με τη χαρά τους και θα λυπάται με τη λύπη τους.
Η σύζυγος, ασκώντας το νόμιμο δικαίωμά της να μην υπηρετεί την πεθερά και τον πεθερό της, θα προκαλέσει δυσαρέσκεια στον σύζυγό της και θα οδηγήσει σε μείωση της αγάπης. Και βέβαια, καμία γυναίκα δεν θα το επιθυμούσε αυτό.
Εξάλλου, οι νύφες του σήμερα είναι οι πεθερές του αύριο.
Είναι σαφές ότι αν σήμερα παραμελούν τις πεθερές τους, αύριο θα αξίζουν να παραμεληθούν και οι ίδιοι.
Επομένως, οι νύφες δεν πρέπει να παραμελούν αυτές τις υπηρεσίες που, αν και όχι νομικά, απαιτούνται από θρησκευτική άποψη, και δεν πρέπει να ξεχνούν ότι μια μέρα και οι ίδιες θα χρειαστούν παρόμοιες υπηρεσίες και σεβασμό.
Επιπλέον, τέτοιες ευεργεσίες είναι αμοιβαίες.
Σήμερα αυτός υπηρετεί τους γονείς του αφέντη, αύριο ο αφέντης θα υπηρετεί τους δικούς του γονείς. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα χρειαστεί ποιον, πότε και με ποιον τρόπο. Η αληθινή αφοσίωση και πίστη φαίνονται σε τέτοιες στιγμές.
Εξάλλου, οι υπηρεσίες αυτές δεν προσφέρονται σε ξένους, αλλά στην πεθερά και τον πεθερό, οι οποίοι είναι σαν γονείς.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που παίζουν τον ρόλο των γονιών, ακόμα κι αν δεν είναι οι βιολογικοί γονείς…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
