– Ποιος είναι ο λόγος αποκάλυψης των στίχων 65-66 της Σούρας Αλ-Τάουμπα;
– Αυτός που κάνει αστεία είναι υποκριτής ή μουσουλμάνος;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η μετάφραση των σχετικών στίχων έχει ως εξής:
“Αν τους ρωτήσεις,
“Διασκεδάζαμε τόσο πολύ, που είχαμε ξεχάσει τα πάντα.”
Λένε. Πες: «Μήπως με τον Αλλάχ, με τα σημεία Του και με τον Απόστολό Του αστειεύεστε;» (Ω υποκριτές!) Μην ψάχνετε μάταια για δικαιολογίες. Η αλήθεια είναι ότι, αφού δηλώσατε την πίστη σας, αποκαλύψατε την απιστία που κρύβατε μέσα σας. Αν και θα συγχωρήσουμε μερικούς από εσάς (λόγω της μετάνοιάς τους ή επειδή δεν κορόιδευαν), θα τιμωρήσουμε μερικούς άλλους επειδή επιμένουν στις αμαρτίες τους.
(Αλ-Τάουμπα, 9/65-66)
– Υπάρχουν διάφορες παραδόσεις σχετικά με την αιτία της αποκάλυψης αυτών των στίχων. Κοινός παρονομαστής όλων είναι οι υποκριτές μεταξύ τους…
Κοροϊδεύοντας το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους
πρέπει να γίνουν.
Στις πηγές της ερμηνείας (του Κορανίου)
-από όσο μπορούμε να δούμε-
Μία από τις πιο διαδεδομένες εκδοχές είναι η εξής:
Ο Ιμπν Ουμάρ αφηγείται: Στην εκστρατεία της Ταμπούκ, ένας από τους υποκριτές είπε:
“Εγώ είμαι αυτή η κοινότητα
(Αναφέρεται στους Μουσουλμάνους)
Δεν έχω δει ποτέ ανθρώπους με τόσο δειλές καρδιές, ψεύτικες γλώσσες και τόσο φοβισμένους όταν αντιμετωπίζουν τον εχθρό.”
Ένας σύντροφος του Προφήτη, αφού άκουσε αυτά τα λόγια, του είπε:
“Ψεύδεσαι και είσαι σίγουρα υποκριτής.”
είπε και πήγε να το αναφέρει στον Αγγελιοφόρο του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν). Αλλά είδε ότι το Κοράνι (οι σχετικοί στίχοι) είχε προηγηθεί. Και ο άνθρωπος που είπε αυτά τα λόγια, ανέβηκε στην καμήλα του και ήρθε κοντά στον Αγγελιοφόρο του Θεού, και…
«Ω Αγγελιοφόρε του Θεού! Εμείς βρισκόμαστε καθ’ οδόν για να διανύσουμε την απόσταση…»
-όπως μιλούν οι ταξιδιώτες στους δρόμους-
μιλούσαμε για να περάσουμε ευχάριστα την ώρα.”
είπε. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) όμως, δεν τον κοιτούσε· μόνο…
«Μήπως κοροϊδεύετε τον Αλλάχ, τα σημεία Του και τον Αγγελιοφόρο Του;»
επαναλάμβανε τη φράση από το στίχο που αναφέρεται παραπάνω.
(βλ. Ταμπαρί, Ραζί, ερμηνεία των σχετικών στίχων)
– Στο εδάφιο αναφέρεται
«κάποιους από εσάς»
Από την έκφραση «εκείνοι που κοροϊδεύουν τους μουσουλμάνους» φαίνεται ότι πρόκειται για μια ομάδα. Μια κοινότητα αποτελείται τουλάχιστον από τρία άτομα. Οι ερμηνευτές που το σκέφτηκαν αυτό,
«ότι ήταν τρεις, οι δύο κορόιδευαν και ο ένας γελούσε και διασκέδαζε ακούγοντάς τους»
ανέφεραν.
(βλ. Ραζή, το σχετικό χωρίο)
– Συνεπώς, είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η αφήγηση που αναφέρει ότι το περιστατικό έλαβε χώρα στη Τεβούκ, προέρχεται από τρεις πηγές. Ο Ιμπν Ουμάρ εξήγησε το θέμα επικεντρώνοντας σε ένα άτομο, τον κύριο υπεύθυνο και αυτόν που κορόιδεψε περισσότερο.
– Όποια και αν είναι η αιτία της αποκάλυψης, το ζήτημα αφορά τους υποκριτές άπιστους.
«Η αλήθεια είναι: Αφού διακηρύξατε την πίστη σας, αποκαλύψατε την απιστία που κρύβατε μέσα σας.»
Όπως αναφέρεται στο Κοράνι, αυτοί διακήρυτταν με τα λόγια τους ότι ήταν Μουσουλμάνοι, αλλά επέμεναν στην απιστία με τις καρδιές τους.
Γι’ αυτό, αυτά που έκαναν είναι:
Δεν είναι αστείο, είναι η τάση τους να εκφράζουν τις βρισιές που κρύβουν μέσα τους, όποτε βρίσκουν την ευκαιρία.
– Ένας ειλικρινής πιστός δεν πρέπει να κοροϊδεύει τα πράγματα που η θρησκεία θεωρεί ιερά.
Ωστόσο, αν έκανε τέτοια αστεία από άγνοια, αν και αμαρτωλός, δεν μπορούμε να τον αποκαλέσουμε άπιστο. Διότι υπάρχουν πολλές πτυχές που μαρτυρούν την πίστη του. Όπως είναι γνωστό:
«…όπως δεν είναι απαραίτητο κάθε μουσουλμάνος να είναι μουσουλμάνος σε κάθε ιδιότητά του, έτσι δεν είναι απαραίτητο και κάθε άπιστος να είναι άπιστος σε όλες τις ιδιότητες και τις τέχνες του.»
(βλ. Nursi, Münazarat, σελ. 32)
«…Για παράδειγμα: (Ο Προφήτης μας) είπε ότι αυτό είναι απιστία. Δηλαδή, η ιδιότητα αυτή δεν προέρχεται από την πίστη, η ιδιότητα αυτή είναι απιστία. Λέγεται ότι το άτομο αυτό διέπραξε απιστία (έδειξε μια πράξη απιστίας). Αλλά επειδή το άτομο αυτό, εκτός από την ιδιότητα αυτή που προέρχεται από την απιστία, κατέχει και άλλες αθώες ιδιότητες που προέρχονται από την πίστη και είναι σύμφωνες με τις εκδηλώσεις της πίστης, δεν λέγεται ότι το άτομο αυτό είναι άπιστο. Εκτός αν είναι απολύτως βέβαιο ότι η ιδιότητα αυτή προέρχεται από την απιστία…»
(βλ. Nursi, Sünuhat-Tuluat-İşarat, σελ. 16)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
