Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Για τη σωματική διάπλαση του ανθρώπου
λαός
, για την πνευματική του/της υπόσταση
Χαλκ
χρησιμοποιούνται οι λέξεις. Ηθική είναι ο πληθυντικός της λέξης ήθος.
Ηθική,
Χρησιμοποιείται για να εκφράσει τόσο τις καλές όσο και τις κακές συνήθειες, τόσο τις αρετές όσο και τις κακίες. Καλές συνήθειες και ενάρετες συμπεριφορές
ευγένεια, καλοσύνη, αρετή, καλή ηθική, ευγενής ηθική
όπως εκφράζεται με έννοιες όπως, κακές συνήθειες και κακές πράξεις επίσης
κακή συμπεριφορά, κακή ηθική, κακές συνήθειες
αντιμετωπίζεται με έννοιες όπως (1)
Στο χωράφι της ανθρώπινης φύσης υπάρχουν σπόροι και καλού και κακού. Ο άνθρωπος αποκτά καλή ηθική με το να μην αφήνει να βλαστήσουν οι κακοί σπόροι και να καλλιεργεί τους καλούς.
“Απομάκρυνση από τις κακές συνήθειες και υιοθέτηση καλών συνηθειών”
Αυτά είναι δύο σημαντικά στοιχεία της ηθικής. Η γενναιοδωρία αντί της φιλαργυρίας, η αλήθεια αντί του ψεύδους, θεωρούνται καλές ηθικές συμπεριφορές.
Η κυριότερη κινητήρια δύναμη που ωθεί τον άνθρωπο σε αυτές τις καλές πράξεις είναι, πάνω απ’ όλα, η θρησκεία. Διότι η θρησκεία αποτρέπει όλες τις κακές συμπεριφορές…
“αμαρτία”
, καθώς και όλες τις καλές συμπεριφορές
“αρετή”
όπως αναφέρεται. Στη φύση του ανθρώπου υπάρχουν σπέρματα καλής ηθικής. Η θρησκεία καλλιεργεί και αναπτύσσει αυτά τα σπέρματα. Για παράδειγμα,
Ο άνθρωπος από τη φύση του αισθάνεται άβολα όταν λέει ψέματα.
Η θρησκεία το ενισχύει με στίχους και χαντίθ, και κατευθύνει το άτομο να λέει την αλήθεια.
Επειδή τα ανθρώπινα συστήματα διαπαιδαγώγησης δεν έχουν τέτοιες έννοιες αμαρτίας και αρετής, γενικά προσπαθούν να αποτρέψουν το κακό με τη δύναμη του νόμου και να προωθήσουν το καλό με ανταμοιβές. Ωστόσο, η θρησκεία αποτρέπει το κακό και ενθαρρύνει το καλό με πολύ πιο άνετο τρόπο, με το σύστημα τιμωρίας και ανταμοιβής στη μεταθανάτια ζωή.
Για παράδειγμα,
“Κλοπή”
Η πράξη είναι κακή τόσο από θρησκευτική όσο και από ηθική άποψη. Από καθαρά ηθική άποψη, αυτό είναι ένα…
‘έγκλημα’
από θρησκευτική και ηθική άποψη, αυτός ο άνθρωπος
ένα βαρύτερο έγκλημα κατά του ανθρώπου, ενώπιον του ανθρώπου και του Θεού
διέπραξε. Διότι, επιπλέον του εγκλήματος
‘Απείθεια προς τον Θεό’
έγινε,
‘κακός’
και επιπλέον
‘αμαρτία’
προστέθηκε.”(2)
Επίσης, “Για τον πιστεύοντα
‘πρέπει να’
Η σκέψη αυτή δεν αποτελεί απλώς ηθική υποχρέωση, αλλά και θρησκευτικό καθήκον. Η παραβίαση των ηθικών κανόνων ονομάζεται, σε ηθικό επίπεδο,
‘είναι ανηθικό.’
Το όνομά του στο επίπεδο της πίστης είναι:
είναι αμφότερον ανηθικό και ανταρσία προς τον Θεό…
Η ηθική μάς καθοδηγεί να επιλέξουμε τον σωστό δρόμο. Αν η αλήθεια είναι μια θρησκεία, τότε μάς βοηθάει να την ασπαστούμε με όλη μας την καρδιά.” (3)
Οι ηθικές θεωρίες που δεν βασίζονται σε μια θεία θρησκεία στερούνται ενός σταθερού κριτηρίου. Επομένως, σε αυτές τις θεωρίες δεν υπάρχει οικουμενικότητα, αλλά σχετικότητα. Ωστόσο, η λειτουργία των ηθικών αρχών είναι δυνατή μόνο εάν είναι οικουμενικές.
Στη σχέση θρησκείας και ηθικής, αντιμετωπίζουμε το εξής πρόβλημα: Λέγεται ότι,
“Αφού η θρησκευτικότητα ενισχύει την ηθική, γιατί τόσοι πολλοί θρησκευόμενοι άνθρωποι έχουν κακή ηθική;”
”
Ο Mehmet Aydın απαντά στην ερώτηση με τις ακόλουθες συνοπτικές δηλώσεις:
“Το να είσαι αληθινά θρήσκος σημαίνει να είσαι αληθινά ηθικός…”
Εάν κάποιος θεωρείται θρησκευόμενος (!), αλλά δεν είναι ηθικός, τότε, σύμφωνα με τον F. Bradley, έναν από τους μεγάλους Βρετανούς φιλοσόφους της εποχής μας,
ή είναι θρησκεία που βασίζεται σε δεισιδαιμονίες ή είναι έργο ενός απατεώνα.”
(4)
Κάποιος που έχει υιοθετήσει την καλή ηθική ως συνήθεια, εκτελεί με ευχαρίστηση τα καθήκοντα που οφείλει να εκτελεί σύμφωνα με το ισλαμικό δίκαιο. Η θρησκευτική ζωή εκείνου που έχει καλή ηθική είναι επίσης όμορφη. Ο Bediüzzaman εφιστά την προσοχή σε όσα θα συμβούν εάν η ισλαμική κοινωνία γίνει μια κοινωνία ηθικής, ως εξής:
“Αν εμείς εκδηλώναμε με τις πράξεις μας την τελειότητα της ισλαμικής ηθικής και των αληθειών της πίστης, οι οπαδοί άλλων θρησκειών θα ασπάζονταν ομαδικά το Ισλάμ· ίσως μάλιστα ορισμένες ηπείροι και κράτη της Γης να ασπάζονταν το Ισλάμ.”
(5)
Ένα παράδειγμα ηθικής αρχής: SIDK.
Σιντκ
, δηλαδή αλήθεια,
– Είναι η ουσία του Ισλαμισμού.
– Η πίστη είναι η ουσία της αλήθειας, μάλιστα η πίστη είναι η αλήθεια και η αλήθεια είναι η αρχή.
– Η αλήθεια είναι εκείνη που συνδέει και ενοποιεί όλες τις τελειότητες.
– Η ζωή είναι η ύψιστη ηθική.
– Αυτή είναι η ρίζα που συνδέει τα πάντα με την αλήθεια.
– Αυτός είναι η ενσάρκωση της αλήθειας στη γλώσσα.
– Είναι ο άξονας της ανόδου του ανθρώπου.
– Είναι η τάξη του ισλαμικού κόσμου.
– Αυτός είναι που, σαν αστραπή, τρέχει προς την Κάαμπα της τελειότητας, στο δρόμο της προόδου της ανθρωπότητας.
– Αυτό είναι που κάνει τον πιο απλό και φτωχό άνθρωπο πιο πολύτιμο από τους σουλτάνους.
– Οι σύντροφοι του Προφήτη (ειρήνη σε αυτόν) τον ξεπέρασαν σε αξία σε σύγκριση με τους άλλους ανθρώπους.
– Ο Προφήτης Μωάμεθ ο Χασεμίτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ανήλθε με αυτόν στο ύψιστο σημείο της ανθρώπινης τελειότητας. (6)
Άρα,
Το να είσαι πραγματικά θρήσκος σημαίνει να είσαι ηθικός.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Μπορεί κανείς να είναι ηθικός χωρίς Θεό;
Πηγές:
1) βλ. Mustafa Çağrıcı, “Ahlak” λήμμα, DİA, II, 1.
2) Μεχμέτ Αϊδίν, “Η Σχέση Θρησκείας και Ηθικής από Εκπαιδευτική Άποψη”, 1ο Σεμινάριο Θρησκευτικής Εκπαίδευσης Τουρκίας, Εκδόσεις Ιλαχιγιάτ Βακφί, Άγκυρα, σελ. 251.
3) Aydın, Σχέση Θεού-Ηθικής, Εκδόσεις Ιδρύματος Θρησκευτικών Υποθέσεων Τουρκίας, Άγκυρα, 1991, σελ. 220.
4) Aydın, “Η Σχέση Θρησκείας και Ηθικής από Εκπαιδευτική Άποψη”, σελ. 246.
5) βλ. Νουρσί, Χουτμπέ-ι Σαμιγιέ.
6) βλ. Νουρσί, Ισάρατ αλ-Ιτζάζ, Ερμηνεία του 10ου στίχου της Σούρας Αλ-Μπακάρα.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
