Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αν υπάρχουν δύο λέξεις που δεν μπορούν να συνυπάρξουν στον κόσμο, αυτές είναι οι λέξεις “Αλλάχ” και “λήθη”.
Το Κοράνι απορρίπτει σθεναρά την απόδοση της “λήθης” στον Αλλάχ, και με τη γλώσσα του Μωυσή, το Κοράνι λέει:
”
Οι πληροφορίες γι’ αυτούς είναι καταγεγραμμένες σε ένα βιβλίο ενώπιον του Κυρίου μου. Ο Κύριός μου δεν σφάλλει και δεν ξεχνά.
”
(Ταχά, 20:52)
Και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ εκφράζει την ακόλουθη αλήθεια:
”
Εμείς κατεβαίνουμε μόνο με την εντολή του Κυρίου μας. Το παρελθόν μας, το μέλλον μας και ό,τι βρίσκεται ανάμεσά τους ανήκουν σε Αυτόν. Και ο Κύριός μου τίποτα δεν ξεχνά.
”
(Μαρία, 19:64)
Επομένως, η χρήση της λέξης “λήθη” για τον Θεό δεν είναι μόνο αδόκιμη, αλλά και παραπλανητική, ωθώντας τον άνθρωπο προς την άβυσσο της απιστίας/αθεΐας.
Διότι η «λήθη» είναι ένα ελάττωμα. Ο Θεός όμως είναι απαλλαγμένος από όλα τα ελαττώματα και τις ελλείψεις, είναι καθαρός, αγνός και απέχει από αυτά. Για να εκφράσουμε αυτήν την πίστη μας λέμε «Σουμπχάναλλαχ»! Δηλαδή «Ω Θεέ μου! Εσύ είσαι απαλλαγμένος από όλα τα ελαττώματα και τις ελλείψεις. Αν υπάρχουν ελαττώματα όπως η λήθη, αυτά είναι δικά μου, προέρχονται από εμένα, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν σε Εσένα. Αυτά τα ελαττώματα δεν ταιριάζουν και δεν αρμόζουν στη θεότητά Σου».
Ένα από τα ονόματα του Θεού είναι Αλίμ. Ο Υπέρτατος Θεός γνωρίζει τα πάντα, τα περασμένα και τα μελλούμενα, τα κρυφά και τα φανερά, τα ορατά και τα αόρατα, από το μικρότερο έως το μεγαλύτερο, από το λιγότερο έως το περισσότερο, και έχει γνώση για τα πάντα.
Ο Θεός, με την αιώνια γνώση Του, φροντίζει για την τροφή, την ένδυση, τη γέννηση και τον θάνατο, καθώς και για όλες τις λειτουργίες εκατομμυρίων ειδών φυτών και ζώων, από τη δημιουργία του σύμπαντος μέχρι σήμερα, χωρίς καμία διακοπή. Και αν προσθέσουμε σε αυτά τα δισεκατομμύρια ανθρώπων, ο νους του ανθρώπου δεν μπορεί καν να φανταστεί πόσο περιεκτική είναι η γνώση του Θεού.
Κάποιος που λέει “Ο Θεός με ξέχασε”, θα πρέπει να αναρωτηθεί: “Ελέγχεις εσύ τον χτύπο της καρδιάς σου;” ή “Εσύ διανέμεις τα θρεπτικά συστατικά από το φαγητό σου σε όλα τα κύτταρα του σώματός σου;” ή “Εσύ χρησιμοποιείς τον καθαρό αέρα που αναπνέεις για να καθαρίσεις το αίμα σου και τον εκπνέεις με τη μορφή ήχου;”… και εκατοντάδες άλλες τέτοιες ερωτήσεις.
Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο μόνο έναν μικρό μηχανισμό επιλογής και απόφασης. Στη συνέχεια, όλες τις πράξεις που ο άνθρωπος προτίθεται να κάνει, τις πραγματοποιεί ο ίδιος με την παντοδύναμη βούλησή Του. Για παράδειγμα, η απόφαση να σηκώσουμε το χέρι ή να κάνουμε ένα βήμα με το πόδι είναι δική μας, αλλά η επεξεργασία αυτού του σήματος στον εγκέφαλο, η μετάδοσή του στα νευρικά συστήματα του χεριού ή του ποδιού, από εκεί στα μυϊκά συστήματα και τέλος στις αρθρώσεις, απαιτώντας δεκάδες βιολογικές και χημικές διεργασίες, είναι έργο της παντοδύναμης βούλησης του Θεού. Ας ρωτήσουμε τη συνείδησή μας: ποια από αυτές τις διεργασίες ελέγχουμε εμείς; Ποιος, έχοντας νου και συνείδηση, μπορεί να πει: “Ήθελα να κάνω ένα βήμα, αλλά ο Θεός -απαγορεύεται να το πούμε- έκανε το ένα βήμα και ξέχασε το άλλο”;
Το Κοράνι μάς διδάσκει το εύρος και την απειρότητα της γνώσης του Παντοδύναμου Θεού:
”
Πες: «Είτε κρύψετε ό,τι είναι μέσα στις καρδιές σας είτε το φανερώσετε, ο Αλλάχ το γνωρίζει. Ο Αλλάχ γνωρίζει ό,τι είναι στους ουρανούς και ό,τι είναι στη γη. Ο Αλλάχ είναι παντοδύναμος».
”
(Αλ-Ιμράν, 3:29)
Υπάρχουν εκατοντάδες στίχοι σχετικά με αυτό το θέμα. Όλοι οι στίχοι αναφέρουν και εξηγούν ότι η γνώση του Θεού είναι άπειρη. Η δική μας γνώση και οι πληροφορίες μας είναι πεπερασμένες και περιορισμένες. Η γνώση και οι πληροφορίες του Θεού, ωστόσο, είναι άπειρες, αιώνιες και δεν έχουν όρια.
Γιατί η γνώση του Θεού είναι απεριόριστη και άπειρη; Επειδή στη γνώση του Θεού δεν υπάρχουν βαθμίδες, επίπεδα και κλίμακες. Δεν λέγεται “γνωρίζει τόσα, αλλά δεν γνωρίζει τόσα”. Αυτός ο περιορισμός ισχύει για εμάς τους ανθρώπους. Ένας άνθρωπος, όσο σοφός, μορφωμένος και ιδιοφυής κι αν είναι, γνωρίζει μόνο ορισμένα πράγματα. Εκφράσεις όπως “λίγη γνώση, πολλή γνώση” ισχύουν για τον άνθρωπο, χρησιμοποιούνται για τον άνθρωπο, και δεν είναι δυνατόν να σκεφτούμε τέτοια πράγματα για τον Θεό.
Η γνώση μας αναπτύσσεται με την εμπειρία και τη μάθηση. Αντίθετα, η γνώση του Θεού είναι αιώνια. Η γνώση Του δεν έχει αρχή ούτε τέλος, ούτε παρελθόν ούτε μέλλον…
Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ισχύει ότι ο Αλλάχ ξεχνάει, δεν θυμάται ή, όπως εμείς, “δεν του έρχεται στο μυαλό”.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
