–
Δεν μπορεί να πει σε κάποιον άλλο να κάνει πράγματα που ο ίδιος δεν κάνει;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ένα σχετικό εδάφιο και η μετάφρασή του είναι τα εξής:
Προστάζετε τους ανθρώπους να πράττουν το καλό, ενώ εσείς οι ίδιοι το παραμελείτε, και μάλιστα διαβάζετε το βιβλίο; Δεν καταλαβαίνετε;
«(Ω άνθρωποι!) Προστάζετε στους ανθρώπους την καλοσύνη και ξεχνάτε τον εαυτό σας;»
(Μπαράκα, 2/44)
Σε αυτό το εδάφιο, κατακρίνεται το άτομο που προτρέπει τους άλλους σε καλοσύνη, ομορφιά, ωφέλιμα πράγματα, λατρεία και υπακοή στον Θεό και τον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), ενώ ο ίδιος ξεχνάει να τα κάνει, δηλαδή δεν πράττει αυτά που λέει.
Ωστόσο, από αυτό το εδάφιο,
“Δεν είναι σωστό να λέμε στους άλλους να κάνουν πράγματα που εμείς οι ίδιοι δεν κάνουμε στη ζωή μας”.
Δεν είναι δυνατόν να εξαχθεί νόημα με αυτόν τον τρόπο.
Ναι, ο άνθρωπος οφείλει να πράττει ο ίδιος τα σωστά, τα καλά και τα ωραία, και να καλεί και τους άλλους να τα πράττουν· οφείλει να εγκαταλείπει ο ίδιος τα κακά, τα άσχημα, τα αμαρτωλά και τα άχρηστα, και να λέει και στους άλλους να τα εγκαταλείπουν.
Αυτό είναι το ιδανικό.
Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να εγκαταλείψει το καθήκον να προτρέπει στο καλό και να αποτρέπει από το κακό, επειδή ο ίδιος δεν μπορεί να κάνει το καλό και να εγκαταλείψει το κακό. Αν το κάνει,
εγκαταλείπει μια αποστολή, διπλασιάζοντας έτσι το σφάλμα:
Το πρώτο ελάττωμα,
το να μην κάνεις το καλό, να διαπράττεις αμαρτωλές, παράνομες πράξεις.
Δεύτερο ελάττωμα
είναι η εγκατάλειψη του καθήκοντος της προτροπής προς το καλό και της αποτροπής από το κακό, δηλαδή της εντολής για το καλό και της απαγόρευσης του κακού.
Επομένως, ο άνθρωπος οφείλει να δίνει συμβουλές, να προτρέπει σε καλές πράξεις και να αποτρέπει από κακές, ακόμη και αν ο ίδιος δεν μπορεί να τις εφαρμόσει.
Μπορούμε επίσης να πούμε ότι δεν είναι σωστό να πιστεύουμε ότι όποιος δεν κάνει αυτά που λέει δεν έχει επιρροή στους άλλους. Γιατί
Ο ρόλος του ανθρώπου είναι να διηγείται τις καλές πράξεις, να τις διατάζει και να προειδοποιεί για τις κακές πράξεις, ενώ η επιτυχία και η επιρροή ανήκουν στον Θεό.
Μερικές φορές, η φωνή εκείνου που διαπράττει ένα κακό μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική. Για παράδειγμα, κάποιος που έχει κακές συνήθειες όπως το αλκοόλ, το τσιγάρο ή τα ναρκωτικά, μπορεί να πει σε κάποιον άλλον:
«Εγώ έχω δει πολλή ζημιά και κακό από αυτά, οπότε σας παρακαλώ, μην τα συνηθίσετε.»
Η φράση «ναι» από κάποιον που δεν έχει τέτοια συνήθεια μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από τα λόγια κάποιου άλλου.
Εν ολίγοις,
Ο μουσουλμάνος οφείλει να πράττει πρώτα ο ίδιος ό,τι πρόκειται να πει στους άλλους. Αν δεν το πράττει, αυτό δεν πρέπει να τον εμποδίζει να το πει, αλλά οφείλει να το πράττει ή να προσπαθεί να το πράττει.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Στην ερμηνεία του εδαφίου που σημαίνει: «Γιατί λέτε πράγματα που δεν κάνετε;»…
– Η γλώσσα του σώματος προηγείται της προφορικής γλώσσας;
– Σε ένα χαντίθ αναφέρεται ότι ενώ ο άνθρωπος διατάσσει τους άλλους να κάνουν το καλό, ο ίδιος…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
