Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η πρότασή του είναι μια παράλογη πρόταση.
Αυτή η πρόταση σφάλλει στο να εξηγεί την ουσία του Θεού με ένα επίθετο που δεν είναι του ιδίου γένους.
Οι έννοιες της επιστήμης και της πίστης έχουν διαφορετικές σημασίες. Η πρόταση που προκύπτει από τη συνένωσή τους δεν είναι παρά ένα άχρηστο γλωσσικό παιχνίδι.
Για παράδειγμα, δεν διαφέρει από μια πρόταση όπως η εξής.
περιλαμβάνει την πεποίθηση ότι η επιστήμη είναι η μόνη πηγή αλήθειας.
Επομένως, αυτή η κατηγορηματική κρίση, η οποία βασίζεται στην πρώτη υπόθεση, όσο παράλογη κι αν είναι, στερείται αναμφίβολα αποδείξεων, όπως αποδεικνύει και η ιστορία της επιστήμης.
Συνεπώς, ισχυρίζεται κανείς ότι προκύπτει ένα τέτοιο συμπέρασμα.
Πράγματι, όπως σημειώνει και ο Φόιερμπαχ, αυτή είναι μια εκδήλωση της νέας αντίληψης περί επιστημονικής εκκλησίας.
Ούτε στη μεθοδολογία της επιστήμης, η οποία βασίζεται στο πείραμα και την παρατήρηση, ούτε στον κόσμο των υπαρχόντων που αποτελεί αντικείμενο έρευνας, υπάρχει πεδίο εκτός της ύλης και της δημιουργίας.
Η επιστήμη βασίζεται στις μαθηματικές πιθανότητες, ιδιαίτερα στον κβαντικό τομέα. Εκτός αυτού, η κρίση περί πιθανότητας εμπεριέχει εξίσου και την κρίση περί απιθανότητας.
Το σημαντικό είναι να εξάγεις συμπεράσματα με βάση αυτό που είναι ουσιαστικό.
Απαιτείται μια ικανή διάνοια για να αντιληφθεί κανείς την ύπαρξη του Θεού.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι, όταν η ικανή διάνοια μάθει αυτούς τους νόμους, θα φτάσει σε σημείο να αντιληφθεί την τάξη, τον νομοθέτη και τον σκοπό του.
Στην περίπτωση της γέννησης, μιλάμε για μια σειρά από γονιδιωματικές και επιγενετικές ρυθμίσεις, όπως η δημιουργία από αρσενικό και θηλυκό, η έλευση σε έναν κόσμο κατάλληλο για να ζήσει κανείς και τα συστήματα συνεχούς ανανέωσης των γενετικών κωδίκων.
Αυτή η λεπτή ρύθμιση, η οποία διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια, συνεπάγεται μια αναπόφευκτη αναγκαιότητα να μην παρεκκλίνουμε από αυτήν.
Επομένως, η επιστήμη μας λέει ότι η ύπαρξή μας δεν είναι τυχαία, αλλά προϊόν μιας σειράς συμπτώσεων. Αυτές οι συμπτώσεις, εξηγώντας την αναγκαιότητα της ύπαρξής μας, αποδεικνύουν τη φυσικότητα του θρησκευτικού φαινομένου.
Είναι ένα όνομα που προέρχεται από το ρήμα που, ετυμολογικά, σημαίνει δημιουργία.
Αυτό, με τη σειρά του, υποδεικνύει την προέλευση.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
