– Ή πώς θα πρέπει να είναι η στάση μας όταν μιλάμε;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν),
ότι κοιτάζει τους ανθρώπους στα μάτια όταν μιλάει
Δεν βρήκαμε κάποια σχετική αναφορά.
Ωστόσο, μια αδύναμη αφήγηση από τον Άνις, τον σύντροφο του Προφήτη Μωάμεθ, είναι διαφωτιστική για το θέμα μας:
«Όταν ο Προφήτης, ειρήνη και ευλογία του Θεού να είναι επάνω του, συναντούσε έναν άνδρα (στο δρόμο) και μιλούσε μαζί του, δεν αποστρεφόταν το ευλογημένο πρόσωπό του από αυτόν μέχρι να φύγει ο άνδρας, και όταν έδινε το χέρι του σε χειραψία με έναν άνδρα, δεν αποσύρθηκε το ευλογημένο χέρι του από το χέρι του άνδρα μέχρι να αποσύρει ο άνδρας το χέρι του. Ποτέ τα ευλογημένα γόνατά του δεν φάνηκαν να προεξέχουν από τα γόνατα του άνδρα που καθόταν δίπλα του.»
(Ιμπν Μάτζε, Εντέμπ 21, Αρ. 3716)
Ο Προφήτης μας (ειρήνη ας είναι μαζί του), ο Σουλτάνος της ευγένειας, με τον τρόπο συμπεριφοράς του όχι μόνο απέτρεπε το να πληγώσει τον συνομιλητή του, αλλά και το να του προκαλέσει την παραμικρή ενόχληση, δίνοντάς του την αίσθηση ότι είναι ξεχωριστός. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, στρεφόταν με όλη του την ειλικρίνεια προς τον συνομιλητή του, δεν γύριζε το πρόσωπό του αλλού, έσφιγγε το χέρι του με ειλικρίνεια και, ακόμα και καθισμένος, διατηρούσε την σωματική του στάση παράλληλη με εκείνη του συνομιλητή του, διατηρώντας έτσι την επικοινωνία με την καρδιά.
Σύμφωνα με αυτό, μπορεί να ειπωθεί ότι το να κοιτάς το πρόσωπο του συνομιλητή σου ενώ μιλάς είναι σουνέτ (σ.σ. μια πράξη που συνιστάται από τον Προφήτη Μωάμεθ).
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
