1. Έδωσα όρκο μερικές φορές και τον παραβίασα μία. Αφού παραβίασα τον όρκο μου, έδωσα ρούχα και είδη πρώτης ανάγκης σε ένα φτωχό κορίτσι, αρκετά για να φτάσουν για δέκα άτομα.
2. Αρκεί η αποζημίωση που δίνεται με αυτόν τον τρόπο;
3. Όταν έδινα τα ρούχα, δεν είχα στο νου μου την εξιλέωση του όρκου. Δηλαδή, δεν το έκανα με αυτήν την πρόθεση. Τα ρούχα που έδωσα μπορούν να θεωρηθούν εξιλέωση;
4. Δεν παραβίασα άλλους όρκους μου, αλλά αποφάσισα ότι δεν έκανα κάτι σωστό. Μπορεί να υπάρξει εξιλέωση χωρίς παραβίαση όρκου;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η ορκωμοσία για να κάνει κανείς κάτι επιτρεπτό ή να μην το κάνει είναι μεν επιτρεπτή, αλλά η συνήθεια αυτής δεν είναι ορθή. Πράγματι, ο Θεός Παντοδύναμος,
«Μην υποκύπτεις σε εκείνον τον αχρείο που ακατάπαυστα ορκίζεται.»
(Στυλό, 68/10)
καταδικάζει όσους ορκίζονται αλόγιστα και χωρίς λόγο. Στο Κοράνι, δίνεται εντολή να τηρούνται οι υποσχέσεις:
«Τηρείτε τους όρκους σας.»
(Αλ-Μα’ίντα, 5/89),
«Εκπληρώστε τις υποσχέσεις που δώσατε στο όνομα του Θεού. Μην αθετήσετε τους όρκους σας, αφού τους έχετε ενισχύσει με τον Θεό ως εγγυητή σας! Σίγουρα ο Θεός γνωρίζει τι κάνετε.»
(Αλ-Ναχλ, 16/91)
Υπό αυτή την έννοια, είναι σωστό για έναν Μουσουλμάνο να αποφεύγει να ορκίζεται όσο το δυνατόν περισσότερο.
Όποιος αθετήσει τον όρκο του, οφείλει να πληρώσει εξιλέωση για την παραβίαση του όρκου.
Εξαγορά όρκου
από μια ελεημοσύνη για κάθε φτωχό
Η (φιτρά) ελεημοσύνη μπορεί να δοθεί με τη μορφή χρημάτων, ίσα με το ποσό της φιτράς για δέκα ξεχωριστές ημέρες σε έναν φτωχό, ή με τη μορφή τροφής για δέκα φτωχούς, πρωί και βράδυ, ή με τη μορφή ρουχισμού. Όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν, μπορούν να…
νηστεία τριών ημερών χωρίς διακοπή
πρέπει να το τηρούν. Αυτή η εξιλέωση αναφέρεται στο Κοράνι.
(Αλ-Μα’ιντα, 5/89)
Εάν κάποιος έχει ορκιστεί να παραλείψει μια υποχρεωτική πράξη ή να διαπράξει κάτι απαγορευμένο, τότε πρέπει να σπάσει τον όρκο του και να πληρώσει εξιλέωση.
Διότι αν ο όρκος αυτός τηρηθεί, τότε θα έχει διαπραχθεί αμαρτία.
1.
Η σημασία της εξιλέωσης του όρκου έγκειται στην παραβίαση της υπόσχεσης που δόθηκε στο όνομα του Θεού. Εκείνος που δίνει μια υπόσχεση ή δηλώνει ότι δεν θα κάνει κάτι, επικαλούμενος το όνομα του Θεού, οφείλει να υποστεί μια τιμωρία αν παραβεί την υπόσχεσή του. Αυτή η τιμωρία, πέρα από το αποτρεπτικό της χαρακτήρα, αποτρέπει και την ασυνείδητη ορκωμοσία στο όνομα του Θεού.
2.
Η εξιλέωση του όρκου συνίσταται στην παροχή τροφής (ίση με το ποσό της φιλανθρωπίας του Φιτρ) ή ρουχισμού σε δέκα διαφορετικά άτομα. Η εξιλέωση που δίνεται σε ένα άτομο δεν είναι επαρκής. Πρέπει να δοθεί σε δέκα διαφορετικά άτομα.
3.
Η παροχή ρούχων σε έναν φτωχό χωρίς την πρόθεση να εξιλεωθεί όρκος, δεν υποκαθιστά την εξιλέωση.
Συνεπώς, ένας μουσουλμάνος δεν πρέπει να ορκίζεται, αλλά αν ορκιστεί, πρέπει οπωσδήποτε να τηρήσει τον όρκο του, διότι αυτό σημαίνει ότι επικαλείται τον Αλλάχ ως μάρτυρα της υπόσχεσής του.
Δεν είναι πρέπον για έναν μουσουλμάνο να ορκίζεται να μην κάνει κάτι που είναι υποχρεωτικό ή να κάνει κάτι που είναι απαγορευμένο και αμαρτωλό.
Ο Παντοδύναμος Θεός λέει στο Ιερό Κοράνι:
«Μην επικαλείσθε τον Θεό ως εγγυητή για τις ομωτίες σας να μην κάνετε καλό, να μην είστε ευσεβείς και να μην συμφιλιώνετε τους ανθρώπους. Ο Θεός είναι ο Παντογνώστης, ο Παντακούων.»
(Αλ-Μπακάρα, 2:224)
Ωστόσο, αν κάποιος ορκιστεί με τέτοιο όρκο, οφείλει να τον τηρήσει, αλλιώς πρέπει να εξιλεωθεί για την παραβίασή του. Σχετικά με αυτό, ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) είπε σε ένα χαντίθ:
«Αν κάποιος ορκιστεί για κάτι και μετά δει κάτι καλύτερο, ας αθετήσει τον όρκο του και ας πληρώσει την εξιλέωση.»
(Μουσλίμ, Εϊμάν, 15-16); (Μεργκινάνι, αλ-Χιντάγιε, ΙΙ, 358)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
