– Λέγεται ότι υπάρχει η επιδίωξη να κατακτηθούν οι άπιστες χώρες, να επιβληθεί η καταβολή φόρου υποτελείας, να ληφθούν οι κόρες τους ως σκλάβες και να εξισλαμιστούν οι κάτοικοί τους. Ισχύει κάτι τέτοιο;
– Αν είναι αλήθεια, αν σήμερα ένα χριστιανικό κράτος πολεμούσε εναντίον μας, έπαιρνε τα αγαθά και τις εκτάσεις μας και τοποθετούσε έναν κυβερνήτη πάνω από εμάς, τότε η αντίδραση των μουσουλμάνων σε αυτή την κατάσταση δεν θα ήταν αντίθετη με τις πράξεις τους;
– Γιατί αν η εξουσία ήταν στα χέρια τους, θα έκαναν το ίδιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Θα συνοψίσουμε αυτό το θέμα σε μερικά σημεία:
α)
Η ομοιότητα των δύο θεμάτων δεν σημαίνει ότι εκφράζουν την ίδια αλήθεια. Για παράδειγμα, δύο άτομα σκάβουν ένα πηγάδι. Ο ένας θέλει να βρει πόσιμο νερό για τους ανθρώπους, ο άλλος επιθυμεί να πέσει κάποιος περαστικός μέσα και να πεθάνει. Το πηγάδι είναι το ίδιο, η πράξη του σκαψίματος είναι η ίδια. Ωστόσο, οι προθέσεις και οι σκοποί των δύο ατόμων, τον έναν τον ανυψώνουν στην κορυφή της ανθρωπιάς, ενώ τον άλλον τον ρίχνουν στο βάθος του χάους.
Η κατάκτηση χωρών είναι παρόμοια. Φαινομενικά, και οι ιμπεριαλιστές και οι μουσουλμάνοι κατακτούν τις ίδιες περιοχές. Ωστόσο, υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στις δύο κατακτήσεις. Διότι οι προθέσεις διαφέρουν. Σκοπός των ιμπεριαλιστών είναι η εκμετάλλευση του πλούτου αυτών των χωρών. Σκοπός των μουσουλμάνων είναι να τους χαρίσουν τον παράδεισο.
β)
Ο σκοπός των ιμπεριαλιστών είναι να υποδουλώσουν ή να εκμεταλλευτούν τους ανθρώπους των χωρών που κατέκτησαν ως αποικίες. Η κατάσταση των χωρών που εκμεταλλεύτηκε η Δύση αποτελεί σαφή ένδειξη αυτού. Στο παρελθόν τους χρησιμοποιούσαν ως πλήρεις σκλάβους, τώρα τους χρησιμοποιούν ως ημισκλάβους.
Αντίθετα, στο Ισλάμ, ο λόγος για την κατάκτηση μιας χώρας είναι να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τη σκλαβιά ορισμένων δεσποτών και να γίνουν υπηρέτες μόνο του Αλλάχ.
Ο κύριος σκοπός της εξάπλωσης του Ισλάμ είναι, στο πλαίσιο της πίστης στην ενότητα του Θεού, να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τη δουλεία άλλων ανθρώπων και άλλων υπάρξεων και να τον κάνει υπηρέτη μόνο του Θεού, του κυρίαρχου του σύμπαντος.
Για να διαδοθεί η πίστη στην ενότητα του Θεού, μια αλήθεια που οδηγεί στην ευτυχία σε αυτόν τον κόσμο και τον επόμενο, και η οποία αποτελεί τον πυρήνα του Ισλάμ, είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον όπου οι άνθρωποι μπορούν να σκέφτονται ελεύθερα και να δρουν με κοινή λογική. Οι πόλεμοι στο Ισλάμ εξυπηρετούν και αυτόν τον σκοπό.
Γι’ αυτό, οι κάτοικοι των κατακτημένων χωρών δεν αναγκάζονταν να γίνουν μουσουλμάνοι, ούτε και η περιουσία τους αφαιρούνταν. Υπό ορισμένες προϋποθέσεις, η γη τους παρέμενε στα χέρια τους.
Όπως εισπράττεται ζακάτ από τους μουσουλμάνους πολίτες, έτσι εισπράττεται και τζιζιέ από τους μη μουσουλμάνους πολίτες.
γ)
Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε ένα ιστορικό γεγονός που επιβεβαιώνει τα λεγόμενά μας.
Δηλαδή:
Καθώς ο ισλαμικός στρατός προχωρούσε βαθιά μέσα στην Περσία, ο διάσημος Πέρσης στρατηγός Ρουστέμ-ι Ζαλ έστειλε έναν απεσταλμένο στον αρχιστράτηγο Σαδ μπιν Αμπί Βακκάς για να διαπραγματευτεί ειρήνη με τους Μουσουλμάνους. Μετά από διαβουλεύσεις, ο Ριμπί μπιν Αμίρ επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει τους Μουσουλμάνους.
Όταν παρουσιάστηκε ενώπιον του αντιπροσώπου Ρουστέμ, του είπε:
“Τι σας έφερε ως εδώ;”
ρωτάει. Ένας απλός στρατιώτης, όχι αξιωματικός,
Ριμπί μπιν Αμίρ
Η απάντηση που έδωσε ο [όνομα] σε αυτή την ερώτηση είναι πολύ σημαντική, διότι αποδεικνύει πόσο έντονα έχει χαραχθεί η ελευθερία στις καρδιές των οπαδών του Ισλάμ. Η ιστορική απάντηση είναι πολύ σύντομη, αλλά πολύ ουσιαστική:
«Ο Αλλάχ εμάς τους Μουσουλμάνους
-ως δάσκαλοι της ανθρωπότητας-
…για να απελευθερώσουμε τους ανθρώπους από τη δουλεία των ανθρώπων και να τους κάνουμε δούλους μόνο του Κυρίου των δούλων, να τους φέρουμε από την καταπίεση των ψεύτικων θρησκειών/ιδεολογιών στη δικαιοσύνη του Ισλάμ και να τους βγάλουμε από τη στενότητα του κόσμου και να τους οδηγήσουμε στην ευρυχωρία του κόσμου και της μετά θάνατον ζωής.”
(Ιμπν Κεθίρ, αλ-Μπιντάγια ουα’ν-Νιχαγιά, 7/39)
δ)
Η νομιμότητα του πολέμου εξαρτάται από την αιτία του. Οι μουσουλμάνοι, πιστεύοντας ότι το Ισλάμ είναι η αληθινή θρησκεία, πολεμούν για τον Θεό. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, από την άλλη, πολεμούν για τον Ταγούτ (τον διάβολο και την εγωιστική επιθυμία). Γι’ αυτό, δρουν με γνώμονα το συμφέρον τους, αδιαφορώντας για το δίκαιο και το νόμο.
«Οι πιστοί πολεμούν για το δρόμο του Θεού, ενώ οι άπιστοι πολεμούν για τον Ταγούτ (σατανά). Γι’ αυτό πολεμήστε τους φίλους του σατανά. Γιατί η πλεκτάνη του σατανά είναι αδύναμη.»
(Νίσα, 4/76)
Στο εδάφιο με το παραπάνω νόημα γίνεται αναφορά σε αυτή την αλήθεια.
Ένας μουσουλμάνος, όπως και σε όλες τις πράξεις του, έτσι και στον πόλεμο, οφείλει να λαμβάνει υπόψη τις προβλέψεις του Ισλάμ, με κύριο γνώμονα την ευαρέσκεια του Αλλάχ.
Γι’ αυτό, στο Ισλάμ, το μυστικό είναι απλώς
“εκμεταλλεύομαι τους άλλους”
δεν είναι δυνατόν να έχει μια ιμπεριαλιστική νοοτροπία, που σημαίνει.
«Αν αυτοί επιθυμούν την ειρήνη, επιθυμήστε την κι εσείς και εμπιστευθείτε τον Αλλάχ. Διότι Αυτός είναι ο Παντογνώστης, ο Παντακούων.»
(Αλ-Ανφάα, 8/61)
Στο εδάφιο αυτό, είναι δυνατόν να διακρίνουμε την ειρηνική φύση του Ισλάμ.
ε)
Οι μουσουλμάνοι ποτέ δεν αναγκάζουν τους κατοίκους των χωρών που κατακτούν να ασπαστούν το Ισλάμ.
«Συνέχισε να καθοδηγείς τους ανθρώπους! Άλλωστε, το καθήκον σου είναι μόνο να καθοδηγείς και να τους βάζεις να σκεφτούν. Δεν πρόκειται να αναγκάσεις κανέναν.»
(Αλ-Γαχίγια, 88/21-22),
«Αν ο Κύριός σου ήθελε, όλοι οι άνθρωποι στη γη θα πίστευαν. Αλλά δεν το θέλησε. Τώρα εσύ θα αναγκάσεις τους ανθρώπους να πιστέψουν;»
(Ιωνάς, 10/99)
Η αλήθεια αυτή υπογραμμίζεται στα εδάφια που αναφέρονται παραπάνω.
Επειδή όμως οι ιμπεριαλιστές δεν έχουν φόβο Θεού στις καρδιές τους και δεν ακολουθούν τις αρχές Του, δεν διστάζουν να διαπράξουν τις πιο άσχημες μορφές αδικίας και καταπίεσης με κάθε είδους απάτη και δόλο.
στ)
Μία από τις σαφείς αποδείξεις ότι δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική σκέψη στο Ισλάμ είναι το ακόλουθο ιερό χαντίθ:
«Όταν συναντήσετε τους εχθρούς σας, τους ειδωλολάτρες, καλέστε τους στο Ισλάμ. Αν το δεχτούν, γίνονται αδελφοί σας. Αν δεν το δεχτούν, καλέστε τους να υποταχθούν στο ισλαμικό κράτος. Αν ούτε αυτό δεχτούν, τότε, ζητώντας βοήθεια από τον Αλλάχ, πολεμήστε τους.»
(Τιρμίζι, Σιγέρ, 48; Ιμπν Μάτζε, Τζιχάντ, 37)
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– Στο Ισλάμ δεν υπάρχει εξαναγκασμός, ωστόσο, για την κατάκτηση άλλων χωρών…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
