Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο ισχυρισμός ότι οι διαδικασίες απόκτησης γνώσεων είναι αποκλειστικά αναλογικές είναι απλώς μια κενή αφοριστική φράση.
Η παραγνώριση των δύο κύριων μεθόδων της επιστήμης, της επαγωγής και της απαγωγής, αποτελεί παράδειγμα λογικής πλάνης. Για παράδειγμα, η άποψη ότι η γνώση μας περί ύπαρξης προκύπτει από το πώς ομοιάζουμε την ύπαρξη με κάτι άλλο, είναι άκυρη μπροστά στην απόλυτη φύση της έννοιας. Ωστόσο, οι αισθητηριακές και νοητικές μας αντιλήψεις περί ύπαρξης, ως η γενικότερη έννοια, καταλήγουν σε γενικεύσεις με επαγωγικό τρόπο. Ωστόσο, η ουσία της έννοιας της ύπαρξης παραμένει πρόβλημα. Σε αυτή την περίπτωση…
Συνεπώς, θα έπρεπε να δείξουμε το θάρρος να αρνηθούμε όλες τις γενικές έννοιες, των οποίων την ύπαρξη γνωρίζουμε και πάνω στις οποίες χτίζουμε συστήματα, αλλά των οποίων την ουσία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε.
Όπως όλα τα δεδομένα, η τέλεια τάξη που βλέπουμε σε μεμονωμένα ή καθολικά φαινόμενα στο σύμπαν, η απόλυτη αρμονία που συνδυάζει τα αντίθετα και η κοσμική λεπτομέρεια που αποκαλύπτει την ύπαρξη της συνείδησης, έτσι και η αποκάλυψη από αυτές τις διαδικασίες ενός φαινομένου που φέρει νόημα και ατομικότητα, όπως ο άνθρωπος, μας δίνεται επαγωγικά.
Ωστόσο, η γνώση σχετικά με την ουσία αυτού του δημιουργού θεμελιώνεται μόνο με τις πληροφορίες που μας δίνει μέσω της αποκάλυψης. Επομένως,
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
