– Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) είπε: «Όταν περνάτε από τους κήπους του Παραδείσου, ωφεληθείτε από αυτούς». Οι σύντροφοί του (να είναι ευχαριστημένος ο Θεός μαζί τους) ρώτησαν: «Πού βρίσκονται οι κήποι του Παραδείσου, ω Αγγελιοφόρε του Θεού;» Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) απάντησε: «Είναι οι κύκλοι του ζικρ». (Τιρμίζι, Ντααβάτ 82. Χ. 3510. Α. μπ. Χανμπέλ, Μουσνέδ, τόμ. 3 σελ. 150)
– Μπορείτε να μου εξηγήσετε αν αυτό το χαντίθ είναι αδύναμο ή αυθεντικό;
– Αν είναι αλήθεια, γιατί ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) δεν έκανε ζικρ (μνημόνευση του Θεού) με τον τρόπο της χορωδίας;
– Και γιατί οι σύντροφοι του Προφήτη και οι τέσσερις ιμάμηδες των μεζхеμπ (σχολών σκέψης) δεν το έκαναν και δεν το συνέστησαν;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
– Ο Τιρμίζι είπε για αυτήν την αφήγηση του χαντίθ ότι είναι ένα είδος αδύναμου χαντίθ.
– Σε ορισμένες παραδόσεις, αναφέρεται ως κήποι του παραδείσου.
Σε μια άλλη εκδοχή, αναφέρεται ως κήποι της Εδέμ.
– Η αφήγηση του χαντίθ στην ερώτηση, η οποία περιγράφεται εκτενέστερα από τους Bezzar, Abu Yala και Taberani, θεωρείται αδύναμη από την πλειοψηφία των μελετητών, επομένως και το ίδιο το χαντίθ.
– Αυτή η αναφορά του ονόματος του Θεού είναι η ψυχή κάθε πράξης. Κάθε πράξη που γίνεται χωρίς να σκεφτόμαστε το μεγαλείο και την ευαρέσκεια του Θεού είναι ελλιπής και γίνεται τέλεια μόνο με την αναφορά του ονόματός Του.
Παρόλο που οι αλυσίδες μετάδοσης αυτών των χαντίθ είναι αδύναμες, περιλαμβάνουν διάφορα στοιχεία σε διαφορετικές αφηγήσεις. Από αυτή την άποψη, οι λόγιοι που αναφέρονται στην ερώτηση ζούσαν τις ζωές τους. Η ενασχόληση με τη γνώση είναι πιο ενάρετη από τις προαιρετικές πράξεις λατρείας, και αυτό είναι ένα ζήτημα στο οποίο συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία των λογίων.
Υπάρχουν πολλά εδάφια και αυθεντικά χαντίθ που αναφέρονται στην αρετή της γνώσης. Εδώ θα αρκεστούμε σε ένα αυθεντικό χαντίθ:
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
