Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε πολλά σημεία του Κορανίου αναφέρονται οι χαρακτήρες και τα χαρακτηριστικά των Εβραίων, και απειλούνται, επιπλήττονται και ταπεινώνονται για τις κακές πράξεις τους.
Για παράδειγμα,
Αναφέρεται η αχαριστία τους για τις ευλογίες που τους δόθηκαν, η πολυθεΐα τους, η υπερηφάνειά τους επειδή θεωρούσαν τους εαυτούς τους ανώτερη φυλή στη γη, και η ταπείνωσή τους λόγω των κατακριτέων χαρακτηριστικών της απληστίας και της φιλαργυρίας.
Στην Τορά, ωστόσο,
Από τη μία πλευρά οι Ισραηλίτες
«Ο εκλεκτός λαός του Θεού», «το ιερό έθνος»
Ενώ παρουσιάζονται ως τέτοιοι, από την άλλη πλευρά, επικρίνονται για την κακή συμπεριφορά τους. Διότι αντιτάχθηκαν στον Μωυσή και τον Ααρών, έπραξαν το κακό στα μάτια του Κυρίου, λάτρεψαν θεούς όπως ο Βάαλ και ο Μολώχ (τα είδωλα των θεοποιημένων ηγεμόνων) και το χρυσό μοσχάρι. Έτσι, δεν κράτησαν την υπόσχεσή τους στον Θεό, αθέτησαν τις συμφωνίες τους, διέπραξαν ανηθικότητα, μοιχεία, κατέστρεψαν τους τόπους λατρείας και προσπάθησαν να σκοτώσουν τους προφήτες τους.
Εγκατέλειψαν τη σαρία του Αλλάχ και υιοθέτησαν τους νόμους άλλων εθνών.
Η ιερή βίβλος των Εβραίων;
Είναι γεμάτη παραδείγματα που δείχνουν ότι οι Ισραηλίτες απομακρύνθηκαν από τον σωστό δρόμο και λάτρευαν άλλους θεούς, γι’ αυτό και κατακρίθηκαν από τους προφήτες τους και απειλήθηκαν με τιμωρία.
Στο Ιερό Κοράνι,
Αφού αναφέρονται οι ιδιότητες που κατέχουν οι Εβραίοι, επισημαίνονται οι καταστροφές στις οποίες τους οδήγησαν οι κακές πλευρές τους, ενώ στην πραγματικότητα, οι συνέπειες της υποταγής στο κακό ένστικτο σε όλη την ανθρωπότητα παρουσιάζονται με τη μορφή γενικών αρχών.
Όλες οι απτές συνέπειες της υποταγής στην επιθυμία αντί στην καθοδήγηση του Θεού.
Στο πρόσωπο των Ισραηλιτών, αποκαλύπτεται η ένταση της δοκιμασίας που υφίσταται ο άνθρωπος στη γη. Οι απειλές και η οργή του Κορανίου είναι σημαντικές, καθώς αναδεικνύουν το μέγεθος των λαθών και των εγκλημάτων που διαπράττονται.
Στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο λαός που έχει διακριθεί για την αγάπη του για τα υλικά αγαθά και έχει επιδείξει μεγάλη προσπάθεια και φιλοδοξία για την απόκτησή τους είναι οι Εβραίοι. Ο κύριος παράγοντας πίσω από αυτή τη συμπεριφορά είναι η σχεδόν λατρευτική προσκόλληση τους στον υλικό κόσμο.
Πράγματι, σύμφωνα με τις δοξασίες τους, μόνο η δική τους φυλή θα μπει στον παράδεισο.
Επομένως, για μια κοινωνία που έχει μια τέτοια αντίληψη για τη μεταθανάτια ζωή, όλες οι μέθοδοι για την επίτευξη των εγκοσμίων φιλοδοξιών γίνονται θεμιτές.
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι αυτοί (οι Εβραίοι) αξίζουν εξευτελιστική τιμωρία επειδή λατρεύουν τον κόσμο, επιθυμούν να ζήσουν πολύ, θεωρούν θεμιτό κάθε μέσο για να αποκτήσουν πλούτο και περιουσία. Επίσης, στο Κοράνι αναφέρεται ότι, λόγω της υπερβολικής επιδίωξής τους για υλικά αγαθά, πράγματα που προηγουμένως τους επιτρεπόταν, αργότερα τους απαγορεύτηκαν. (Νίσα, 4/160-161) Ο Μπεντιουζζάμάν αναφέρει ότι το εβραϊκό έθνος υπέστη ταπεινωτική τιμωρία και δυστυχία λόγω της υπερβολικής αγάπης τους για τη ζωή και της υλιστικής τους νοοτροπίας.
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι οι Εβραίοι είχαν μια κακή συνήθεια να μην τηρούν τις υποσχέσεις τους και να αθετούν τις συμφωνίες τους.
«Κάθε φορά που συνάπτουν μια συνθήκη, μήπως μια ομάδα από αυτούς την παραβιάζει; Πράγματι, οι περισσότεροι από αυτούς δεν πιστεύουν.»
(Αλ-Μπακαρά, 2:100)
Αυτό περιγράφεται στο στίχο. Επίσης, στο Κοράνι αναφέρεται ότι αποτελούν μια άπιστη κοινότητα, επειδή αψήφησαν τις εντολές του Θεού και εχθρεύτηκαν τους αγγέλους και τους προφήτες, και ότι ο Θεός θα τους επιφυλάξει σκληρή τιμωρία και η τελική τους κατοικία θα είναι η κόλαση. Στην εποχή του Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη σ’ αυτόν), οι Εβραίοι τον ρωτούσαν και ισχυρίζονταν ότι θα πίστευαν. Όμως, όταν λάμβαναν απαντήσεις αντίθετες με τις δικές τους αντιλήψεις και επιθυμίες, αρνούνταν τον Προφήτη.
Αναφέρεται επίσης, μεταξύ των άλλων χαρακτηριστικών τους, ότι οι Εβραίοι δρουν με σφοδρή εχθρότητα και ότι οι καρδιές τους είναι σκληρές, γι’ αυτό και οι συμβουλές και τα παραδείγματα δεν μπορούν να τους φτάσουν.
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι οι Ισραηλίτες, ο λαός του Μωυσή, είχαν υπεροχή ανάμεσα στα έθνη, ότι τους δόθηκαν προνόμια και ευλογίες που δεν δόθηκαν σε κανένα άλλο έθνος, και ότι τους στάλθηκαν προφήτες και ηγεμόνες. Ωστόσο, το Κοράνι αναφέρει επίσης ότι αυτή η υπεροχή υπήρχε μόνο κατά τις περιόδους υπακοής στον Θεό. Όταν αθέτησαν την υπακοή τους και έκαναν ειδωλολατρία, ο Θεός τους καταράστηκε για την αχαριστία τους και η χάρη Του έπαψε να τους φτάνει. Επομένως, η υπεροχή τους συνδέεται αποκλειστικά με το βαθμό της ευσέβειάς τους. Πράγματι, σύμφωνα με μια κορανική αρχή…
“Η ανωτερότητα έγκειται μόνο στην ευσέβεια”
το γεγονός αυτό καταδεικνύει ότι δεν μπορεί να υπάρξει εθνική υπεροχή.
Ένα άλλο χαρακτηριστικό των Εβραίων είναι
Είναι η περιγραφή του Θεού με ακατάλληλες ιδιότητες.
Οι Εβραίοι ισχυρίστηκαν ότι είναι υιοί του Θεού και τον περιέγραψαν με χαρακτηρισμούς όπως φιλάργυρος και φτωχός. Αντίθετα, το Κοράνι αναφέρει ότι τους περιμένει μια οδυνηρή τιμωρία, ότι αυτές οι εκφράσεις θα αυξήσουν την απιστία τους, ότι εξαιτίας αυτής της πολυθεΐας τους θα επικρατεί εχθρότητα και μίσος ανάμεσά τους μέχρι την Ανάσταση και ότι θα είναι καταραμένοι για πάντα (Αλ-Μα’ίντα, 5/18, 64).
Μια άλλη ιδιότητα των Εβραίων που αναφέρεται στο Κοράνι είναι ότι αποτελούν έθνος που σπέρνει διχόνοια και διαφθορά (Αλ-Μα’ίντα, 5/64). Η διαφθορά τους πηγάζει από το μίσος τους προς όλη την ανθρωπότητα και από την επιδίωξη των προσωπικών τους συμφερόντων. Πρωτίστως, επιδιώκουν την ηθική κατάρρευση των κοινωνιών, την διχόνοια και δρουν με γνώμονα τα συμφέροντά τους. Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρεται ότι ο Θεός δεν θα τους χαρίσει καμία νίκη στις πονηρές επιδιώξεις τους.
Ένα παράδειγμα της αχαριστίας των Εβραίων είναι το ότι σκότωσαν τους προφήτες τους και τους δίκαιους ανθρώπους ανάμεσά τους.
Στο Κοράνι αναφέρεται ότι οι Εβραίοι, που ανταγωνίζονται σε μίσος και εχθρότητα, θα υποστούν οδυνηρή τιμωρία για τις πράξεις τους.
Αν και το Κοράνι αναφέρει τους Εβραίους ως καταραμένο έθνος, δηλώνει ότι αν πιστεύουν στον Θεό και στην ημέρα της κρίσης, και αν προάγουν το καλό και αποτρέπουν το κακό, τότε θα λάβουν ευλογίες. Στο Κοράνι αναφέρεται:
«Εκείνοι (οι Εβραίοι), όπου κι αν βρίσκονται, είναι καταδικασμένοι στην ταπείνωση, εκτός αν καταφύγουν στη διαθήκη του Θεού και στην προστασία των ανθρώπων (των πιστών). Έχουν υποστεί την οργή του Θεού και είναι καταδικασμένοι στην αθλιότητα. Γιατί αρνούνταν τα σημεία του Θεού και σκότωναν τους προφήτες άδικα. Αυτό οφείλεται στην ανυπακοή και την ανομία τους. Δεν είναι όλοι ίδιοι. Ανάμεσα στους ανθρώπους της Βίβλου υπάρχει μια δίκαιη κοινότητα που, κατά τη διάρκεια της νύχτας, προσκυνά και διαβάζει τα σημεία του Θεού.»
(Αλ-Ιμράν, 3/112-113)
Τα εδάφια δείχνουν ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, ότι οι καταραμένοι καταδικάζονται επειδή δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους, λόγω της πολυθεΐας τους και των κακών πράξεών τους, ενώ οι ευαγγελισμένοι ευαγγελίζονται επειδή ακολουθούν μια ευθεία πορεία, λατρεύοντας τον Θεό χωρίς να του αποδίδουν συντρόφους. Όταν περιγράφονται οι άνθρωποι της Βίβλου που πράττουν καλά, αναφέρεται ότι αν τους εμπιστευτείς με φορτία αγαθών, θα τα επιστρέψουν άψογα, ότι χαίρονται με την αποκάλυψη του Κορανίου και ότι πιστεύουν με απόλυτη ειλικρίνεια, υποτασσόμενοι στον Θεό.
Συμπέρασμα:
Στο Κοράνι, με αφετηρία το παράδειγμα των Ισραηλιτών, αναδεικνύονται οι συμπεριφορές που αντιβαίνουν στον σκοπό της ύπαρξης του ανθρώπου στη γη, σκιαγραφώντας τον χάρτη των πλανών και των κακών ιδιοτήτων που οδηγούν στην κατάρα μιας κοινότητας. Περιγράφεται η κατάσταση μιας φυλής που ζει ανάμεσα στους ανθρώπους και αποτελεί πηγή κάθε είδους κακίας, σχεδόν σαν να είναι η ενσάρκωση της ανθρώπινης κακίας, καθώς και οι συνέπειες που την περιμένουν, αποκαλύπτοντας πώς εξελίσσεται η δοκιμασία του ανθρώπου στον κόσμο. Ως κορανική μέθοδος, τα βιώματα μιας ανθρώπινης κοινότητας παρατίθενται με γνώμονα τις καθολικές αρχές· από τις κακές ιδιότητες που οδηγούν την ανθρωπότητα στην κατάρα, την ταπείνωση, την αθλιότητα, την τιμωρία και την δυστυχία, μόνο…
Χουδ’
Επισημαίνεται ότι η σωτηρία είναι δυνατή με την υπακοή. Οι δοκιμασίες, οι ταλαιπωρίες και οι κατάρες που υπέστησαν οι Ισραηλίτες δεν οφείλονται στην εθνική τους καταγωγή, αλλά στις εμμονές και τις κακές τους συνήθειες.
Kur’an, Yahudi milletinin karakterinde ve kaderinde yer alan ilkeler yüzünden onlara karşı çok sert davranıyor. (Sözler, s. 367) Dolayısıyla, bu özellikler Yahudi milletinde çoğunlukla yoğun bir şekilde bulunduğu için Kur’an onları lanetlemiştir.
Κατά μία έννοια, δεν είναι ο εβραϊκός λαός που είναι καταραμένος, αλλά τα κακά χαρακτηριστικά που διαθέτει η πλειοψηφία τους.
Εάν οι πράξεις που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση διαπραχθούν από άλλους, τότε και αυτοί θα πρέπει να ενταχθούν στην ίδια ομάδα και να αντιμετωπίσουν τις ίδιες συνέπειες.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως,
Στους Ισραηλίτες δόθηκαν ευλογίες όπως η σωτηρία από την τυραννία του Φαραώ και τον πνιγμό στη θάλασσα, η χορήγηση τροφής στην έρημο, η άντληση νερού από βράχο για να ξεδιψάσουν, και η προστασία από την τιμωρία. Αντίθετα, αυτοί δεν κράτησαν τον λόγο τους, αργότερα σκότωσαν κάποιους προφήτες, ξέχασαν τον Θεό και άρχισαν να λατρεύουν είδωλα, και προκάλεσαν αναταραχή στη γη. Καταράστηκαν από τον Θεό εξαιτίας της αχαριστίας τους για τις ευλογίες, της αδικίας τους, των δόλιων, διεφθαρμένων και ραδιουργικών πράξεών τους, της υπερηφάνειας, της εμμονής και της φανατισμένης αφοσίωσής τους, και της άπληστης λατρείας τους στα υλικά αγαθά και τον κόσμο.
Ωστόσο, θα ήταν λάθος να εξεταστεί αυτή η κατάρα μόνο στο πλαίσιο της φυλής.
Διότι είναι αλήθεια ότι και ανάμεσά τους υπάρχουν άνθρωποι που αναγνωρίζουν το δίκαιο και την αλήθεια, που προτρέπουν στο καλό και αποτρέπουν από το κακό. Πράγματι, κατά την εποχή του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν), ο Αμπντουλλάχ μπιν Σαλάμ, ένας Εβραίος λόγιος, είχε διαβάσει στα βιβλία του τις ιδιότητες του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) και μόλις τον είδε…
“Σε αυτό το ποσοστό δεν υπάρχει ψέμα.”
και αμέσως πίστεψε.
Κανείς δεν καταδικάζεται σε δυστυχία λόγω εθνικότητας ή φυλής, ούτε επιτυγχάνει ευτυχία, η ανωτερότητα έγκειται μόνο στην ευσέβεια, και όποιος κάνει καλό ή κακό, έστω και ελάχιστο, θα λάβει την ανταμοιβή του. Αυτή είναι η απαίτηση της απόλυτης Δικαιοσύνης.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
