Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Μεσσίας
Αναφέρεται στον Ιησού Χριστό.
Ο Μεχντί, από την άλλη,
Είναι ο άνθρωπος που θα έρθει στο τέλος των καιρών, θα αποτρέψει την πλάνη του Αντίχριστου και θα κατάγεται από την γενιά του Προφήτη Μωάμεθ.
Ποιος είναι ο Μεσσίας; Τι σημαίνει η έννοια “Μεσσίας”;
Μια μέρα, ο Αφφ μπιν Μαλίκ ρώτησε τον Αγγελιοφόρο του Θεού,
«Θα έρθουν πολύ σκοτεινές και βίαιες δοκιμασίες. Οι δοκιμασίες θα διαδέχονται η μία την άλλη. Θα συνεχιστούν μέχρι να εμφανιστεί ο Μεσσίας, ο οποίος ονομάζεται Μέχντι, από την οικογένεια του Προφήτη. Όταν τον συναντήσεις, ακολούθησέ τον, για να είσαι από τους ευλογημένους.»
1 είχαν διατάξει.
Από τον Αμπού Σαΐντ αλ-Χουδρί παραδίδεται:
«Φοβηθήκαμε μήπως συμβεί κάποιο σημαντικό γεγονός μετά τον θάνατο του Αγγελιοφόρου του Θεού και τον ρωτήσαμε. Εκείνος μας έδωσε την ευχάριστη είδηση για τον Μεσσία.»
2
Αναμφίβολα, αυτές οι περίοδοι είναι εκείνες κατά τις οποίες αναμένεται με ανυπομονησία η έλευση των πνευματικών σωτήρων. Σε μια τέτοια στιγμή, η σημασία της υποταγής και της συμμετοχής στον αναμενόμενο πρόσωπο της εσχατολογίας, τον Μεσσία, είναι αδιαμφισβήτητη. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν) ενθάρρυνε επίσης την κοινότητά του σε αυτό,
«Όποιος από εσάς ζήσει μέχρι εκείνη την ημέρα, ας έρθει και ας ενωθεί μαζί μας, έστω και αν χρειαστεί να σέρνεται στα χιόνια.»
3. Εντέλλεσθε.
Σε ένα άλλο χαντίθ, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ, απαντώντας σε μια ερώτηση του Χουζέιφ αλ-Υεμάνι, είπε ότι μετά το καλό θα έρθει το κακό, και μετά το κακό θα έρθει η ειρήνη.
“Τι θα συμβεί μετά από αυτήν την ειρήνη;”
όταν ρωτήθηκαν, απάντησαν ως εξής:
«Θα κληθείς στην πλάνη. Και όταν δεις εκείνη την ημέρα έναν χαλίφη, τρέξε κοντά του, ακόμα κι αν χρειαστεί να δαγκώσεις τη ρίζα ενός δέντρου, μέχρι να πεθάνεις.»
Είχαν διατάξει 4.
Ο χαλίφης, για τον οποίο στα ιερά χαντίθ αναφέρεται ότι πρέπει να τον υπακούμε ακόμα και αν χρειαστεί να σέρνομαστε στο χιόνι ή να δαγκώνουμε τις ρίζες των δέντρων, είναι, όπως είναι σαφές, ο Χαζράτ Μεχντί.
Αυτό το θέμα κατείχε τόσο σημαντική θέση στην Εποχή της Ευδαιμονίας, που η μητέρα μας, η Ουμμού Σαλαμά, είπε στον Αγγελιοφόρο του Θεού:
«Θα έρθει ο Μεσσίας;»
και ένιωσε την ανάγκη να ρωτήσει, οπότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού
“Ναι, έχει το δικαίωμα να έρθει.”
Είχαν δώσει 5 απαντήσεις. Μάλιστα, σε ένα άλλο ιερό χαντίθ, αναφέρεται ότι ακόμα και αν απομένει μία μέρα για την καταστροφή του κόσμου, ο Θεός θα παρατείνει εκείνη την ημέρα και θα στείλει τον Μεσσία,6 γεγονός που υποδηλώνει την αναγκαιότητα της έλευσής του.
Σύμφωνα με μια άλλη παράδοση που μας έφτασε από τον Χαζράτ Αλί (ρα), μια μέρα κοίταξε τον γιο του, Χαζράτ Χασάν (ρα), και είπε:
«Όπως τον ονόμασε ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν), ο γιος μου αυτός είναι σίγουρα Σέγιντ (Κύριος, Ήπιος, Ευγενικός και Καλός). Σύντομα από τη γενιά του θα προέλθει ένας άνδρας που θα φέρει το όνομα του Προφήτη σας (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν), θα του μοιάζει στα ήθη, αλλά όχι στη σωματική του διάπλαση (στα χαρακτηριστικά του σώματος και της μορφής του).»
διέταξε. 7
Στο διάσημο έργο του μεγάλου σοφού Ταφταζανί (Μεσούντ μπιν Ομέρ), με τίτλο Σαχρούλ-Μακασίντ, στην αρχή του κεφαλαίου που αφορά τον Μεσσία, αναφέρεται:
«Υπάρχουν αυθεντικές προφητείες (σύμφωνα με τα αυθεντικά Χαντίθ) σχετικά με την εμφάνιση ενός ιμάμη (ηγέτη, πρεσβύτερου, μεσσία) που θα γεμίσει τον κόσμο με δικαιοσύνη και καλοσύνη.»
8
Ποιος είναι αυτός ο Μεσσίας;
Γιατί ο Προφήτης τον συνιστά ιδιαίτερα; Πώς θα τον αναγνωρίσουμε αν ζούσαμε στην εποχή του; Δεδομένου ότι είναι ο άνθρωπος της σύγχυσης, της αταξίας, της αναρχίας, της ανομίας και της διαφθοράς, εναντίον ποιών θα αγωνιστεί και με ποιον τρόπο;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του;
Εάν δεν απαντηθούν αυτές και παρόμοιες ερωτήσεις, η λειτουργία του Χαζράτ Μεχτί και η σημασία των πράξεών του, φυσικά, δεν μπορούν να κατανοηθούν πλήρως.
Ποιος είναι ο Μέχντι;
Στα λεξικά, η λέξη «Μαχδής» (Mehdi) σημαίνει «οδηγός», «αυτός που βρίσκεται στο σωστό δρόμο», «αυτός που συμβάλλει στην καθοδήγηση και την ορθή πορεία των άλλων». Στην ισλαμική ορολογία, ο Μαχδής είναι μια μεγάλη προσωπικότητα από την οικογένεια του Προφήτη (Αλ-ι Μπέιτ), η έλευση του οποίου προαναγγέλλεται για την έσχατη εποχή. Είναι αυτός που καθοδηγείται από τον Θεό, κατευθύνεται προς την αλήθεια, προστατεύεται από λάθη και παραλείψεις σε θρησκευτικά ζητήματα, καθοδηγεί τους ανθρώπους, ιδιαίτερα τους μουσουλμάνους, προς το σωστό δρόμο, και αποκαθιστά τη δικαιοσύνη σε έναν κόσμο γεμάτο αδικία και καταπίεση. Ο Μαχδής, με τα έργα του, θα σώσει όσους βρίσκονται στην απιστία, όσους έχουν αμφιβολίες και δισταγμούς στην πίστη τους, και θα ενισχύσει την πίστη των πιστών. Είναι ένας μεγάλος λόγιος.
Στο Lisanü’l-Arap, ο Μέχντι ορίζεται ως εκείνος που έχει βρει τον σωστό δρόμο, έχει λάβει την καθοδήγηση και του έχει υποδειχθεί ο σωστός δρόμος από τον Θεό.9
Με αυτή την έννοια, κάθε μουσουλμάνος που βαδίζει στο σωστό δρόμο είναι ένας μεχδής. Γνωρίζουμε ότι ο Χαζράτ Αλί (ρα) ονομάζεται και χάδης, με την έννοια του καθοδηγητή στο σωστό δρόμο, και μεχδής.10
Οι τέσσερις χαλίφες και όσοι ακολούθησαν το δρόμο τους ονομάστηκαν επίσης μεχδίοι, δηλαδή μεχδίδες. Πράγματι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη σε αυτόν),
«Σας προτρέπω να προσκολληθείτε σθεναρά στη Σούννα μου και να ακολουθήσετε το δρόμο των ορθοδόξων και καθοδηγημένων χαλίφηδων μου.» 11
προτρέποντας και συμβουλεύοντας να ακολουθούν το δικό τους δρόμο.
Γνωρίζουμε επίσης ότι οι προφήτες Ιμπραήμ (Αβραάμ) και Μωάμεθ, οι τέσσερις χαλίφηδες, ο Χουσεΐν, ο Σουλεϊμάν μπιν Αμπντούλμελίκ και ορισμένοι Αββασίδες χαλίφηδες αποκαλούνταν Μεχντί.12
Ο Ομερ ιμπν Αμπντούλ Αζίζ, χαλίφης των Ομεϋαδών, αποκαλείτο Μεσσίας (Μαχδής), και μάλιστα ορισμένοι απέδιδαν σε αυτόν ορισμένα χαντίθ (προφητείες) σχετικά με τον Μεσσία.13 Διαπιστώνουμε ότι δεκατέσσερις Αββασίδες Μεσσίες, που κατείχαν πολλές από τις ιδιότητες του μεγάλου Μεσσία, εκπλήρωσαν το ρόλο του στον πολιτικό κόσμο.15
Άρα, η λέξη «μεχδής» είναι μια λέξη με ευρεία χρονική περίοδο. Ωστόσο, όταν προηγείται το άρθρο «ελ», γίνεται όνομα για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και χρησιμοποιείται στις ιερές παραδόσεις για τον διάσημο και πνευματικό μεγάλο σωτήρα που προαναγγέλλεται ότι θα έρθει στο τέλος των καιρών.
Πηγές:
1. Σουγιούτι, αλ-Χαβί, 2:67-68; αλ-Μπουρχάν, φ. 87α.
2. Τιρμίζι, Κιτάμπ αλ-Φιτέν, 34; Ιμπν Μάτζε, Κιτάμπ αλ-Φιτέν: 36, Χουρούτζ αλ-Μαχδί: 34.
3. Ιμπν Μάτζα, Κιτάμπ αλ-Φιτέν: 36 (Χ. 4082, 4084); Μουσταδρέκ, 4:465; Ιμπν Κεθίρ, Κιτάμπ αλ-Νιχαγέ, 1:28-29.
4. Αμπού Αουάνε, Μουσνέδ, 4:476.
5. Ικντ’ντ-Ντουρέρ, Φύλλο: 7β.
6. Αμπού Νταβούντ, Μέχντι: 1 (Χ. 4282); Τιρμίζι, Φίτεν: 52 (Χ. 2231-2232).
7. Tac V, 363
8. ΤΑΦΤΑΖΑΝΙ, Μεσούντ μπ. Ομέρ, Σαρχου’λ-Μακασίντ, IV, Έκδοση, σχολιασμός Αμπντουρραχμάν Αμίρε, Αλεμ’λ-Κουτούμπ, Βηρυτός, 1989, V, 312; πρβλ. ετ-Τατζ, V, 343, (Κιτάμπου’λ-Φιτέν, κεφάλαιο 7)
9. Ιμπν Μανζούρ, Λισάν αλ-Αράμπ, (Ιμπν Μανζούρ, hdy md), 15:354.
10. Ιμπν αλ-Αθίρ, Αμπού αλ-Σααδάτ αλ-Μουμπάρακ μπιν Μουχάμμαντ αλ-Τζεζερί, Ουσντ αλ-Γάμπα φι Μα’ριφάτις-Σαχάμπα, I-VIII (Κάιρο: χ.χ.), 4:31.
11. Τιρμίζι, Ιλίμ: 16; Ιμπν Μάτζε, Μουκαντιμέ: 6; Αμπού Νταβούντ, Σουννέ: 5.
12. Ιμπν αλ-Αθίρ, Age, 4:31.
13. Νουαΐμ μπιν Χαμμάδ, Κιτάμπ αλ-Φιτέν, Κωνσταντινούπολη: Βιβλιοθήκη Ατίφ Εφέντι (χειρόγραφο) αρ. 602, φ. 53α.
14. Νουρσί, Επιστολές, σελ. 96.
15. Νουρσί, Ακτίνες, σελ. 509.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
