– Υπογράψαμε σύμβαση για μια εργασία. Συμφωνήσαμε και οι δύο ότι η πλευρά που θα υπαναχωρήσει από τη συμφωνία ή δεν θα την τηρήσει, θα πληρώσει μια ορισμένη ποινή. Εγώ υπαναχώρησα από τη σύμβαση και δεν έκανα τη δουλειά. Στην περίπτωση αυτή, η πληρωμή αυτής της ποινής θεωρείται τόκος;
– Αν δεν πληρώσω, θα αμαρτήσω απέναντι στον Θεό;
– Τι πρέπει να κάνω για να είναι σύμφωνο με τη θρησκεία μου και να μην αμαρτήσω;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ο μουσουλμάνος οφείλει να τηρεί τις συμβάσεις που υπογράφει. Η θεώρηση των προβλεπόμενων ποινών στη σύμβαση ως τόκων δεν είναι ορθή.
Στις συμβάσεις, προβλέπεται η επιβολή ποινικής ρήτρας για να αποτραπεί η αυθαίρετη υπαναχώρηση από τη σύμβαση από οποιαδήποτε από τις πλευρές. Αυτή η πρακτική, η οποία χρησιμοποιείται ως εγγύηση στις σύγχρονες εμπορικές συναλλαγές, αναγνωρίζεται και από το ισχύον δίκαιο.
Αυτή είναι, κατά μία έννοια, η δέσμευση ενός ατόμου να αποζημιώσει τον άλλο για τη ζημία που υπέστη λόγω της αναμονής και της απασχόλησής του.
Σύμφωνα με αυτό, ποινική ρήτρα μπορεί να επιβληθεί μόνο για πραγματική ζημία που μπορεί να προσδιοριστεί νομικά λόγω των αρχικών δεσμεύσεων των μερών.
Εάν ο αποδέκτης της υπηρεσίας υπαναχωρήσει μονομερώς και αδικαιολόγητα από τη συμφωνία, χωρίς νόμιμη αιτία, ο πάροχος της υπηρεσίας δικαιούται να λάβει αποζημίωση υπαναχώρησης ως ποινική ρήτρα.
Ωστόσο, εξαιτίας μιας κατάστασης που παραβιάζει τη σύμβαση.
Σε περίπτωση υπαναχώρησης από τη σύμβαση με εύλογη αιτία, δεν επιτρέπεται η είσπραξη αποζημίωσης υπαναχώρησης.
Αξιολογήστε την κατάστασή σας στο πλαίσιο αυτών των δηλώσεων.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
