19/17:
… Τότε του στείλαμε το Πνεύμα μας…,
19/19:
«Εγώ είμαι απλώς ένας αγγελιοφόρος του Κυρίου σου, για να σου χαρίσω ένα ευφυές αγόρι.»
είπε.
19/21:
…Και η εντολή έχει εκτελεστεί (η εντολή έχει εκπληρωθεί).
3/47:
«Κύριέ μου, πώς θα αποκτήσω παιδί; Κανένας άνδρας δεν με έχει αγγίξει», είπε. «Έτσι είναι, ο Θεός δημιουργεί ό,τι θέλει. Όταν αποφασίσει να γίνει κάτι, απλώς του λέει “γίνε!”, και αμέσως γίνεται.» …
– Στο 3/47 λέει “γίνεται”, αναφερόμενο στη δημιουργία του Ιησού, αλλά στο 19/17-19, μιλάει η ψυχή.
“Είμαι ο αγγελιοφόρος που θα σου χαρίσει ένα έξυπνο αγόρι.”
Λέει, οπότε έρχεται στο νου η εξής ερώτηση: Όταν ο Θεός θέλει να γίνει κάτι, λέει “γίνε” και γίνεται, αλλά όταν λέει “γίνε”, μήπως αυτό το πρόσταγμα το εκτελεί το πνεύμα του αγγέλου με την άδεια του Θεού;
– 19/19 Ψυχή;
“για να σου το χαρίσω”
λέει, προσέξτε τη φράση, λέει για να σου συγχωρέσει… Δηλαδή, όταν λέει “γίνε”, το πνεύμα εκτελεί αυτή την εντολή; Γιατί και σε ένα άλλο εδάφιο…
“Η ψυχή είναι από την εντολή του Κυρίου μου.”
λέει,
– Στο εδάφιο 3/47
“όταν αποφασίσει να εκδώσει μια εντολή (izâ kadâ emren)”
λέει; ενώ στις 19/21
“η διαταγή εκτελέστηκε”
λέει… Η εντολή είναι του Θεού, ο Θεός που λέει “γίνε”, αλλά ποιος εκτελεί αυτή την εντολή με την άδεια του Θεού; Η ψυχή; Γιατί τι λέει η ψυχή;
«Είμαι ο αγγελιοφόρος του Κυρίου, που ήρθε να σου χαρίσει ένα γιο.»
λέει. Στο 3/47.
«Όταν θελήσει να γίνει κάτι, απλώς λέει «γίνε!», και αμέσως γίνεται.»
Δεν αποκαλύπτεται σε αυτό το εδάφιο ότι ο άγγελος του Κυρίου, ο οποίος χαρίζει το αγόρι, είναι το πνεύμα του αγγέλου του Θεού, το οποίο εκτελεί το “γίνεσθαι” της εντολής του Θεού, δηλαδή το “γίνε”, χαρίζοντας το παιδί;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η 47η στροφή του Σουρά Αλ-Ιμράν, σε ελεύθερη μετάφραση, έχει ως εξής:
«Μαρία:
«Κύριέ μου, πώς είναι δυνατόν να έχω παιδί, αφού κανένας άνδρας δεν με έχει αγγίξει;»
όταν είπε, ο Αλλάχ είπε:
«Και πάλι, ο Θεός δημιουργεί ό,τι θέλει. Διότι όταν ορίζει την ύπαρξη ενός πράγματος, απλώς…»
«Ναι!..»
λέει, και αμέσως γίνεται.
”
Εδώ βρίσκεται
«ὅταν ἐκδοθῇ ἡ διαταγή»
έκφραση,
«Όταν ο Θεός αποφασίσει/κρίνει κάτι»
σημαίνει. Εδώ το
«Εντολή»
Η λέξη δεν έχει καμία σχέση με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Και όλα είναι ξεκάθαρα:
«Ο Θεός έχει τη δύναμη να δημιουργήσει έναν άνθρωπο και χωρίς πατέρα».
Η μετάφραση των στίχων από το κεφάλαιο Μαρία έχει ως εξής:
«Έβαλε ένα πέπλο ανάμεσα σε εκείνη και σε αυτόν. Και εμείς στείλαμε σε εκείνη το Πνεύμα μας (Γαβριήλ), και αυτός εμφανίστηκε σε εκείνη με τη μορφή ενός τέλειου, άψογου ανθρώπου.»
– Η Μαριάμ ανατρίχιασε και είπε: «Εγώ, καταφεύγω στον Ελεήμονα από σένα. Αν είσαι κάποιος που σέβεται τον Θεό και απέχει από την αμαρτία, απομακρύνσου από εμένα!»
(Εδώ, η θεϊκή σοφία προειδοποιεί την Παναγία Μαρία για την εγκυμοσύνη της, ώστε να μην εκπλαγεί εντελώς. Της λέει: “Κάτι τέτοιο θα συμβεί, μην ανησυχείς.”)
– Πνεύμα: «Εγώ», είπε, «είμαι ένας αγγελιοφόρος που έρχεται από τον Κύριό σου. Ήρθα για να σου χαρίσω ένα αγνό αγόρι.»
(Επειδή ο Αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε με ανθρώπινη μορφή, η Παναγία φοβήθηκε. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, για να κατευνάσει τον φόβο της, της είπε ότι είναι απεσταλμένος του Θεού. Ωστόσο, η Παναγία είπε: «Ακόμα κι έτσι, πώς μπορώ να αποκτήσω παιδί χωρίς να παντρευτώ; Δεν είμαι παντρεμένη και δεν έχω καμία παράνομη σχέση». Στο στίχο αυτό εκφράζεται ως εξής:)
– Μαρία: «Πώς θα μπορούσε να είναι γιος μου, αφού ποτέ κανένας άντρας δεν με άγγιξε; Και δεν είμαι γυναίκα ασελγής!»
– Πνεύμα: «Έτσι είναι, αλλά ο Κύριος είπε: “Αυτό το έργο είναι πολύ εύκολο για μένα. Διότι θα το καταστήσουμε σημάδι της δύναμής μας και χάρη από εμάς προς τους ανθρώπους, και πλέον αυτό είναι ένα έργο που έχει αποφασιστεί και ολοκληρωθεί.”»
(Μαρία, 19/17-21)
(Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είπε: «Αλήθεια λες· ούτε παντρεμένη είσαι, ούτε χέρι ξένου άνδρα σε έχει αγγίξει. Το ξέρουμε. Αλλά ο Κύριός σου είπε: ότι έχεις τη δύναμη να το κάνεις.»)
Στο στίχο αναφέρεται ως μετάφραση το:
«Κύριος: “Αυτό το έργο είναι πολύ εύκολο για μένα…”»
η έκφραση, ο δημιουργός του Ιησού Χριστού
-Όχι ο Γαβριήλ-
Αυτό αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ο αγγελιοφόρος του Θεού. Έχει την αποστολή να ανακοινώσει αυτό το γεγονός.
– Στην 19η στροφή του στίχου, ο Άγιος Γαβριήλ
«Ήρθα για να σου χαρίσω ένα αγόρι, ένα αγόρι αγνό και καθαρό.»
Η φράση αυτή δεν υποδηλώνει ότι ο Θεός δημιούργησε τον Ιησού. Διότι εκατοντάδες στίχοι του Κορανίου που τονίζουν την ΕΝΟΤΗΤΑ του Θεού απορρίπτουν αυτή την άποψη. Η έκφραση αυτή είναι μεταφορική. Έχει την αξία του έργου ενός αγγελιοφόρου.
“Ο αγγελιοφόρος δεν φέρει ευθύνη.”
όπως αναφέρεται στο ρητό, ο απεσταλμένος έχει μόνο την υποχρέωση να μεταφέρει τις εντολές αυτού που τον έστειλε.
Ωστόσο, η δουλειά που κάνει ο ιδιοκτήτης,
-μεταφορικά, με την ιδιότητα του πρέσβη-
μερικές φορές μπορεί να το αποδώσει και στον εαυτό του.
“Εγώ θα έκανα αυτή τη δουλειά με αυτόν τον τρόπο…”
όταν το λέει, εννοεί ότι ο κύριός του, ο οποίος τον έστειλε, θα το κάνει.
Επιπλέον, στο Κοράνι, σε ορισμένα άλλα θέματα, αυτή η μεταφορική έκφραση –ως μέσο– μπορεί να αποδοθεί και στις αιτίες. Για παράδειγμα, στο 36ο στίχο της Σούρας Ιμπραχίμ, αναφορικά με τα είδωλα:
«Αυτοί παρέσυραν πολλούς ανθρώπους στην πλάνη».
Στο κείμενο αναφέρεται η φράση: “Στην πραγματικότητα, όπως η καθοδήγηση, έτσι και η πλάνη είναι πράξεις που δημιουργεί ο Αλλάχ.”
«Ο Θεός καθοδηγεί όποιον θέλει και αφήνει να πλανηθεί όποιον θέλει.»
(Αλ-Μουντάθιρ, 74/31)
Σε στίχους με παρόμοιο νόημα, αυτή η αλήθεια υπογραμμίζεται. Ωστόσο, επειδή τα είδωλα είναι η αιτία της πλάνης των ανθρώπων, μεταφορικά, αυτή η πράξη αποδίδεται και στα είδωλα.
Από την άλλη πλευρά, το οποίο αναφέρεται σε αυτό το εδάφιο
«Li Ehebe – …να δωρίσω / για να δωρίσω»
την ερμηνεύουν ορισμένοι μελετητές της απαγγελίας του Κορανίου:
«Λι Γιεχέμπε – Είθε ο Αλλάχ να το χαρίσει»
με την εξής μορφή:
(βλ. Ραζή, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
– Η δημιουργία του Θεού είναι άμεσα αποτέλεσμα της δύναμής Του.
“Ας γίνει, ας είναι.”
είναι μια αλήθεια που εκφράζει την αιωνιότητα της δύναμης.
Οι ακόλουθες εκφράσεις του Μπεντιουζζαμάν (κουν-φε γεκούν / γίνε και γίνεται) δείχνουν ότι η εντολή αυτή στοχεύει να εκφράσει την απειρότητα της δύναμης του Θεού.
“…Λέει: “Αυτός που θα σας αναστήσει την Ημέρα της Ανάστασης είναι ένας τέτοιος Κύριος, ο οποίος…”
όλο το σύμπαν
, είναι υφιστάμενος του και οφείλει να υπακούει στις εντολές του.
Εντολή “γίνου, και γίνεται”
με απόλυτη υπακοή
υποκύπτω (υποτάσσομαι)
Να δημιουργήσει μια άνοιξη, του είναι ευκολότερο από το να δημιουργήσει ένα λουλούδι. Να εφεύρει όλα τα ζώα,
είναι τόσο εύκολο όσο η εφεύρεση μιας μύγας
είναι μια οντότητα.”
(Λόγια, σελ. 425)
– Στη δημιουργία, οι αιτίες υφίστανται ως πέπλα της θεϊκής δύναμης, ως απαίτηση της εκδήλωσης του ονόματος Χακίμ (Σοφός). Εκτός από την Ύπαρξη, το Φως, τη Ζωή και τη Χάρη, που γίνονται άμεσα αποδέκτες της θεϊκής δύναμης – χωρίς αιτίες, χωρίς πέπλα – τα υπόλοιπα πλάσματα συνήθως εξαρτώνται από ορισμένες αιτίες. Σύμφωνα με την έκφραση του Δασκάλου,
«Η πιο σημαντική αλήθεια και η πιο πολύτιμη ουσία στο σύμπαν είναι:»
Φως, σώμα, ζωή και έλεος.
Διότι αυτά τα τέσσερα πράγματα, δίχως μεσολάβηση, δίχως διαμεσολάβητες, αναφέρονται άμεσα στην Θεία Δύναμη και στην Θεία Βούληση. Στα υπόλοιπα δημιουργήματα, οι φαινομενικές αιτίες γίνονται πέπλο για την επίδραση της Δύναμης. Και οι σταθεροί νόμοι και κανόνες, σε κάποιο βαθμό, γίνονται εμπόδιο στη βούληση και την επιθυμία.”
(Λάμψεις, σελ. 110)
Επίσης, η δημιουργία των ανθρώπων υπακούει σε έναν ορισμένο νόμο αναπαραγωγής. Ωστόσο,
Όπως ο Αδάμ δημιουργήθηκε χωρίς μητέρα και πατέρα, έτσι και ο Ιησούς δημιουργήθηκε χωρίς πατέρα.
Παρόλα αυτά, η θεία σοφία έκρινε σκόπιμο να παρουσιάσει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ ως φαινομενική αιτία. Ο διάλογός του με την Παναγία Μαρία συνίσταται στην παρουσία του εκεί ως πέπλο της θείας δύναμης.
Σύμφωνα με το Ισλάμ, η απόδοση της πραγματικής δημιουργίας σε οτιδήποτε άλλο, ανεξάρτητα από τις αιτίες, είναι σιρκ (πολυθεϊσμός) και απιστία. Η ύπαρξη κάθε είδους αιτίας, συμπεριλαμβανομένων των αγγέλων, αποσκοπεί στην εξύψωση της αγιότητας του Θεού. Όπως είπε ο Αξιότιμος Δάσκαλος:
“Görünürdeki çirkinlikler, kötülükler, belalar ve musibetten kaynaklanan küskünlükler ve şikayetler, Hayy-u Kayyum olan Zât’a yönelmemek için; hem de aklın yüzeysel bakışında değersiz ve kirli görünen şeylerde, kutsal ve münezzeh olan kudretin doğrudan ve perdesiz müdahalesi, kudretin izzetine aykırı gelmemesi için, yüzeysel sebepler o kudretin tasarruflarına perde edilmiştir. Bu sebepler ise; icat edemezler, belki haksız şikayetlere ve itirazlara hedef olmak ve kudretin izzetini, kutsallığını ve münezzehliğini korumak içindirler.”
(Λάμψεις, σελ. 331)
– Στο Ισλάμ, η αρχή της πίστης είναι η ταουχίντ. Αυτή εκφράζει την πεποίθηση ότι ο Αλλάχ είναι ο μοναδικός κύριος και θεός, δίχως συνέταιρο.
«Λα Ιλαχέ Ιλλελλάχ»
Καμία σκέψη που έρχεται σε αντίθεση με το νόημα του Κορανίου δεν έχει και δεν μπορεί να έχει θέση στο Ισλάμ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
