– Η αποποινικοποίηση της μοιχείας, η οποία θεωρείται έγκλημα σύμφωνα με την ισλαμική σαρία, και η νομιμοποίηση της πώλησης χοιρινού κρέατος, που προβλέπονται στους νόμους και το σύνταγμά μας, συνιστούν περιφρόνηση των εντολών του Θεού και υπέρθεσπισή τους;
– Επίσης, ενώ οι νόμοι μας, σύμφωνα με τη σαρία, προβλέπουν την θανατική ποινή για εγκλήματα όπως η εκ προθέσεως ανθρωποκτονία, η ένοπλη εξέγερση και η ανατροπή του κράτους, η κατάργηση της θανατικής ποινής από μια κυβέρνηση εμποδίζει την εφαρμογή της αρχής της ανταπόδοσης, καθιστώντας αδύνατη την εφαρμογή της εντολής του Θεού. Ποια είναι η ευθύνη της κυβέρνησης και των ψηφοφόρων που την ψήφισαν σε αυτές τις περιπτώσεις;
– Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω αν τα γεγονότα που ανέφερα παραπάνω εμπίπτουν στην κατηγορία της νομιμοποίησης αυτού που ο Θεός έχει απαγορεύσει;
– Δηλαδή, ποια είναι η ισλαμική άποψη για αυτή την εξουσία;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σε μια κοσμική χώρα, οι μουσουλμάνοι που έρχονται στην εξουσία για λόγους που θεωρούνται νόμιμοι, δεν μπορούν να αλλάξουν ξαφνικά τους νόμους που έχουν θεσπιστεί προηγουμένως και αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του συστήματος.
Η αποδοχή τους επειδή δεν υπάρχει η δύναμη να τα αλλάξεις δεν σημαίνει ότι παρακάμπτεις τη σαρία (ισλαμικό δίκαιο) ως προς το νόημα και την ουσία της.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
