Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Όποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο για μια θρησκεία που για δεκατέσσερις αιώνες κυριάρχησε στο ένα πέμπτο του ανθρώπινου πληθυσμού και στη μισή επιφάνεια της γης, επέβαλε τις εντολές και τις απαγορεύσεις της, ικανοποίησε τις καρδιές και τα μυαλά των ανθρώπων, σημαίνει ότι θεωρεί τρελούς δισεκατομμύρια ανθρώπους που είναι γνωστοί ως αστέρια της ανθρωπότητας με τη γνώση, τη σοφία, τις ανακαλύψεις και τα θαύματά τους.
Το να υποτιμά κανείς τη νοημοσύνη των εκατοντάδων χιλιάδων συντρόφων του Προφήτη, και ιδιαίτερα των Ισλαμικών φιλοσόφων, των οποίων η ευφυΐα και η γνώση θαυμάζονται από τον Δυτικό κόσμο, όπως αποδεικνύεται από τα έργα τους που φανερώνουν την κορυφή της λογικής, είναι η πιο ακραία εκδήλωση της ανοησίας.
– Ωστόσο, το να αμφιβάλλει κανείς για μια θρησκεία που διδάσκει ένα βιβλίο, το Κοράνι, του οποίου η θεϊκή προέλευση είναι φανερή σαν τον ήλιο, με τις διδασκαλίες, τις διατάξεις και τη σοφία του, και με τη θαυματουργή του φύση που προκαλεί όλη την ανθρωπότητα, είναι πράγματι μεγάλη δυστυχία.
Τι ωραία που το είπε ο ποιητής:
Τι άλλο μπορούμε να κάνουμε παρά να εκφράσουμε τα συλλυπητήριά μας σε όσους στερούνται τις αλήθειες του Ισλάμ, που κατέβηκε από τον Αράς-ι Αζάμ, τον ουρανό της αποκάλυψης!
Είναι γεγονός ότι ορισμένοι προφήτες καταράστηκαν ορισμένους άπιστους που άξιζαν την κατάρα.
– Ωστόσο, αν οι προφήτες έκαναν κάποιες παρανοήσεις, αυτές διορθώνονταν αμέσως. Από αυτή την άποψη, πρέπει να αξιολογήσουμε τις κατάρες των προφητών στο πλαίσιο της θελήσεως του Θεού και των εκδηλώσεων του πεπρωμένου.
Όταν θέλει να τιμωρήσει τους απίστους που επιμένουν να διαψεύδουν τα σημεία Του και τους προφήτες Του, μερικές φορές εμπνέει τους προφήτες Του να τους καταραστούν και παρουσιάζει αυτές τις κατάρες ως μια φαινομενική αιτία για εκείνη την τιμωρία.
Για παράδειγμα, ο Νώε δεν καταράστηκε συγκεκριμένα άτομα, αλλά γενικά τους απίστους, λέγοντας:
Αυτή η πρόβλεψη του Νώε είναι το αποτέλεσμα μιας εμπειρίας 950 ετών.
– Ας σημειωθεί επίσης ότι, κατ’ αρχήν, κάθε προφήτης, και ιδιαίτερα ο Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού), δεν επιθυμούσε την καταστροφή του λαού του, αλλά πάντοτε…
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), ακόμα και στην ειδωλολατρική φυλή που προσπάθησε να τον σκοτώσει και να ξεριζώσει την υπόθεσή του, και που σκότωσε εβδομήντα συντρόφους του και τον αγαπημένο του θείο, τον Χαμζά, στη μάχη του Οχούντ, δεν τους καταράστηκε, αλλά μάλλον προσευχήθηκε γι’ αυτούς με τον εξής τρόπο.
– Ωστόσο, κατά τη μάχη του Χαντέκ, οι ειδωλολάτρες δεν επέτρεψαν στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) και στους μουσουλμάνους να προσευχηθούν. Η σύγκρουση ήταν τόσο σφοδρή που δεν είχαν την ευκαιρία να τελέσουν τις μεσημεριανές, απογευματινές και βραδινές προσευχές στην ώρα τους. Ο Κύριος του Σύμπαντος, ο οποίος δεν καταράστηκε ούτε αυτούς που τον ταλαιπωρούσαν και τον προσέβαλαν, τους καταράστηκε ως εξής:
Στη συνέχεια, ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) τέλεσε τις μεσημεριανές, απογευματινές και βραδινές προσευχές εκείνης της ημέρας μαζί με τους συντρόφους του.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
