Μερικές φορές οι άνθρωποι βλασφημούν τον κόσμο και τη ζωή λόγω των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Ισλαμική θρησκεία
Είναι αντίθετο σε κάθε είδους κακία και βλάβη. Διότι το Ισλάμ προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο άνθρωπο. Τον οδηγεί στο αληθινό επίπεδο της ανθρωπιάς. Γι’ αυτό, το Ισλάμ, δίνοντας εντολές που θα οδηγήσουν τον άνθρωπο σε κάθε είδους τελειότητα και ομορφιά, απαγορεύει και τις πράξεις που θα τον απομακρύνουν από κάθε είδους αθλιότητα και ασχήμια.
Με βάση αυτούς τους γενικούς κανόνες, μπορούμε να πούμε ότι:
Οι πράξεις που ονομάζουμε βλασφημία και κατάρα κατά του κόσμου, της ζωής και του χρόνου είναι απαγορευμένες.
Υπάρχουν ιερά χαντίθ (προφητικές παραδόσεις) με αυτό ή παρόμοιο νόημα. Σε ένα χαντίθ που αναφέρεται στο Μπουχάρι, αναφέρεται:
«Μην καταριέστε την αθλιότητα και την απογοήτευση αυτού του κόσμου. Διότι ο Θεός είναι ο κόσμος.»
1
Το ιερό χαντίθ που αναφέρεται στο Μουσνέδ του Αχμέτ μπιν Χανμπέλ έχει ως εξής:
«Μη βρίζετε τον χρόνο, διότι ο Θεός είναι ο χρόνος.»
2
Σε μια άλλη αφήγηση του Μπουχάρι αναφέρεται:
«Ο Θεός Παντοδύναμος λέει:»
Ο άνθρωπος με βρίζει και με ταλαιπωρεί, ενώ εγώ είμαι ο Δημιουργός του κόσμου. Όλα είναι στα χέρια μου. Εγώ ελέγχω τη νύχτα και την ημέρα.
3
Όπως φαίνεται, σε όλα τα σχετικά ιερά χαντίθ…
“ντεχίρ”
χρησιμοποιείται ο όρος. Αυτή η λέξη
“χρόνος”
Αναφέρεται ότι έχει την έννοια του χρόνου. Όπως προκύπτει από τα ιερά χαντίθ, η διαδοχή της νύχτας και της ημέρας ονομάζεται επίσης ντεχίρ. Ο Μπεντρουντίν Αϊνί, ο σχολιαστής του Μπουχαρί, ο οποίος αναφέρει ότι οι Άραβες στην εποχή της Τζαχιλίγια απέδιδαν τις συμφορές και τις καταστροφές στον χρόνο, λέει:
«Μερικοί από τους Άραβες της εποχής της αμάθειας καταριόντουσαν τον χρόνο, δηλαδή την εναλλαγή νύχτας και ημέρας. Διότι αυτοί δεν πίστευαν στον Θεό και απέδιδαν όλα τα γεγονότα στον χρόνο. Δηλαδή, απέδιδαν τα γεγονότα στη νύχτα και την ημέρα που συνέβαιναν. Πίστευαν ότι όλα γίνονταν με την εντολή του χρόνου. Αυτοί ονομάζονταν Δαχρίτες.»
Ο σχολιαστής Αινί συνεχίζει τις εκφράσεις του με τις ακόλουθες εξηγήσεις:
«Ο σκοπός του Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) με αυτό το ιερό χαντίθ είναι να μην καταριέται κανείς από εσάς τον χρόνο, διότι ο χρόνος δεν είναι ο πραγματικός δράστης. Ο Θεός είναι ο δράστης. Όταν καταριέστε τον χρόνο, πιστεύοντας ότι αυτός φέρνει τις συμφορές, καταριέστε τον Θεό. Διότι ο Θεός, και όχι ο χρόνος, είναι εκείνος που φέρνει τις συμφορές. Η φράση του Κυρίου “Εγώ είμαι ο χρόνος” σημαίνει “Εγώ είμαι ο κύριος του χρόνου”.»
4
Πράγματι, υπήρχε μια ομάδα στην εποχή της Τζαχιλίγια που απέδιδε κάθε κακό στην μοίρα.
“Μόνο ο χρόνος μπορεί να μας σκοτώσει.”
5
Η ιερή στίχος αναφέρεται στα λόγια που περιγράφονται παραπάνω. Μάλιστα, γι’ αυτόν τον λόγο, σε σχέση με τον χρόνο, σε αυτά…
«Ντεχρίδες»
έχει ονομαστεί. Αυτή η ιδέα υπήρχε και στο παρελθόν μεταξύ των ρευμάτων άρνησης της ιστορίας.
«Αιωνιότητα»
Αυτά τα στοιχεία έχουν καταγραφεί. Η επιρροή τους συνεχίστηκε και μετά την έλευση του Ισλάμ. Σε αυτά τα ιερά χαντίθ, η κατάρα του χρόνου, θεωρώντας τον ως τον πραγματικό δράστη, απαγορεύεται. Με την ευκαιρία αυτή, είναι χρήσιμο να εξηγήσουμε και το εξής:
Κατά καιρούς, ακόμη και ορισμένοι παλαιοί μελετητές παραπονούνταν για την εποχή τους στα βιβλία τους.
“στον θόλο του ουρανού”
Έριξαν πέτρες. Γιατί δεν είχαν τη δύναμη να αποτρέψουν κάποιες κακές πράξεις, και όταν απελπίστηκαν, παραπονέθηκαν για τον χρόνο και τη μοίρα. Αυτά τα παράπονα δεν οφείλονται στο ότι θεωρούν τον χρόνο ως τον πραγματικό δράστη, αλλά στο ότι τα γεγονότα δεν εξελίσσονται σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις τους. Ο Μπεντιουζζαμάν, απαντώντας σε μια ερώτηση σχετικά με το αν αυτά τα παράπονα αποτελούν ένσταση στην υπέροχη τέχνη του Θεού, δηλώνει ότι δεν θεωρούνται ένσταση.
«Όχι, ποτέ. Ίσως το νόημα είναι το εξής: Υποτίθεται ότι ο παραπονούμενος λέει: Η εντολή που επιθυμώ, αυτό που ποθώ και η κατάσταση που επιδιώκω, δεν είναι σύμφωνη με την ουσία του κόσμου, που ρυθμίζεται με το σύνταγμα της αιώνιας σοφίας, ούτε με το νόμο του ουρανού, που πλάθεται με το χάρακα της αιώνιας πρόνοιας, ούτε με τη φύση του χρόνου, που τυπώνεται στο τυπογραφείο της αιώνιας βούλησης, ούτε με τη θεία σοφία που θεσπίζει το γενικό καλό, ώστε αυτός ο κόσμος των δυνατοτήτων να αποσπάσει από το χέρι της παντοδυναμίας του Απόλυτου Δημιουργού (του Θεού) τα αποτελέσματα που επιθυμούμε με τη γεωμετρία των μυαλών μας και την επιθυμία των πόθων μας.»
6
Γι’ αυτόν τον λόγο, οι πιστοί μερικές φορές παραπονούνται από τον χρόνο. Διαφορετικά, σύμφωνα με την πίστη τους, ο χρόνος είναι ένα δημιούργημα του Θεού. Δεν είναι ικανός να κάνει τέτοια πράγματα. Δεν παραπονούνται από τον Θεό, αλλά από τον χρόνο. Έτσι, ο χρόνος γίνεται ένα πέπλο για την δόξα του Θεού, προστατεύοντάς Τον από άδικες κριτικές.
Εν κατακλείδι, λέμε:
Οι σχετικές με το θέμα αυτόν ιερά παραδόσεις, που μεταφέρθηκαν από τον Αμπού Χουρεϊρά (ρα) και άλλους αφηγητές, είναι αυθεντικές. Υποδεικνύεται ότι ο Θεός είναι ο δημιουργός του χρόνου. Απαγορεύεται, ωστόσο, η θεοποίηση του χρόνου. Οι σοφοί δεν καταράστηκαν τον χρόνο, αλλά παραπονέθηκαν γι’ αυτόν.
Διότι το να αντιτίθεται κανείς σε κάτι που έχει δημιουργήσει ο Θεός, στον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνεται η σοφία Του, εμπίπτει στην απαγόρευση του ιερού χαντίθ. Πρέπει να το αποφεύγουμε.
Υποσημειώσεις:
1. Ατμός, Ευπρέπεια: 101.
2. Μουσνέδ. 5: 299, 311.
3. Ερμηνεία του Μπουχαρί (Σούρα αλ-Τζασίγια), 45
4. Ουμντέτουλ-καρί, 22:202.
5. Κασίγια, 45/24.
6. Συζητήσεις, σελ. 44.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
