Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είναι επιτρεπτό για μια γυναίκα που δεν μπορεί να αποκτήσει παιδιά με φυσικό τρόπο να αποκτήσει παιδί με εξωσωματική γονιμοποίηση, λόγω ανάγκης. Ωστόσο,
Δεν επιτρέπεται σε μια γυναίκα που μπορεί να αποκτήσει παιδιά με φυσικό τρόπο να καταφεύγει στη μέθοδο της εξωσωματικής γονιμοποίησης.
Διότι δεν επιτρέπεται σε μια γυναίκα να αποκαλύπτει τα απόκρυφά της σε άλλους χωρίς ανάγκη. Από αυτή την άποψη, η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν επιτρέπεται για μια γυναίκα που έχει ήδη παιδιά, με σκοπό να αποκτήσει γιο.
Ο Ισλαμισμός δίνει μεγάλη σημασία στη διατήρηση της γενιάς. Γι’ αυτό, οι παράνομες σχέσεις, και ιδιαίτερα η μοιχεία, απαγορεύονται και θεωρούνται αισχρές σε όλες τις θρησκείες. Και για να κλείσει ο δρόμος προς τη μοιχεία, ο δρόμος του γάμου παραμένει πάντοτε ανοιχτός.
“Εξωσωματική γονιμοποίηση”
το ζήτημα αυτό πρέπει να εξεταστεί πρωτίστως στο πλαίσιο αυτό.
*Εξωσωματική γονιμοποίηση*
πραγματοποιείται με δύο τρόπους.
Πρώτον,
Συμβαίνει μεταξύ του ίδιου ζευγαριού. Αυτή η μορφή είναι νόμιμη, επιτρεπτή και θεμιτή, επειδή δεν υπάρχει κίνδυνος ανάμειξης των γενεών και γίνεται από ανάγκη. Αυτό γίνεται ως εξής:
Ο σωλήνας που βρίσκεται ανάμεσα στη μήτρα και την ωοθήκη της γυναίκας ονομάζεται «σάλπιγγα». Για να σχηματιστεί το παιδί, το ώριμο ωάριο πρέπει να περάσει από αυτόν τον σωλήνα, δηλαδή τη σάλπιγγα, και να φτάσει στη μήτρα, όπου θα ενωθεί με το σπέρμα του πατέρα. Ωστόσο, μερικές φορές η σάλπιγγα φράσσεται, με αποτέλεσμα το ωάριο να μην μπορεί να φτάσει στη μήτρα και να μην συναντηθεί με τα σπερματοζωάρια. Συνεπώς, η γονιμοποίηση, η οποία είναι απαραίτητη για τη σύλληψη, δεν πραγματοποιείται.
Μια γυναίκα με κλειστές σάλπιγγες μπορεί, αν το επιθυμεί, να αποκτήσει παιδί χάρη σε αυτήν την ιατρική καινοτομία. Συγκεκριμένα:
Το ωάριο που βρίσκεται στις ωοθήκες της μητέρας, αφού αναπτυχθεί, τοποθετείται σε ένα ειδικά κατασκευασμένο σωλήνα. Αφού το ωάριο γονιμοποιηθεί με το σπερματοζωάριο του πατέρα και περάσει περίπου μιάμιση μέρα, προκύπτει…
“ζυγωτό,”
Δηλαδή, το πρώτο στάδιο του εμβρύου εμφυτεύεται στη μήτρα της μητέρας. Στη συνέχεια, το παιδί ολοκληρώνει την ανάπτυξή του στη μήτρα της μητέρας.
Όπως βλέπουμε, εδώ τα σπερματοζωάρια ανήκουν στον σύζυγο και τα ωάρια στη σύζυγό του.
Όσον αφορά την παράνομη μορφή της εξωσωματικής γονιμοποίησης, η οποία δεν είναι αποδεκτή από τη θρησκεία μας:
Υπάρχουν γυναίκες που, λόγω αδυναμίας, ασθένειας ή άλλων αιτιών, δεν μπορούν να γεννήσουν, ακόμη και με εξωσωματική γονιμοποίηση. Σε κάποιες έχει αφαιρεθεί η μήτρα με χειρουργική επέμβαση, καθιστώντας αδύνατη την εγκυμοσύνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα σπερματοζωάρια του άνδρα συνδυάζονται με ωάρια από άλλη γυναίκα σε δοκιμαστικό σωλήνα. Μετά τη γονιμοποίηση, το έμβρυο εμφυτεύεται στη μήτρα της ίδιας γυναίκας, αν είναι δυνατόν, αλλιώς σε μήτρα άλλης γυναίκας. Μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, γεννιέται το παιδί. Σε αυτή την περίπτωση, αν και υπάρχει πατέρας, η μητέρα είναι μια άλλη γυναίκα.
Μια άλλη μορφή είναι η εξής:
Η αδυναμία σύλληψης μπορεί να οφείλεται σε πάθηση της γυναίκας, αλλά και του άνδρα. Στην περίπτωση που η γυναίκα είναι υγιής και ικανή να συλλάβει, αλλά ο άνδρας είναι στείρος, τότε γίνεται εξωσωματική γονιμοποίηση. Συγκεκριμένα, το ωάριο της γυναίκας γονιμοποιείται με σπέρμα από δότη και το γονιμοποιημένο ωάριο εμφυτεύεται στη μήτρα της γυναίκας. Στη συνέχεια, η γυναίκα κυοφορεί και γεννά το παιδί.
Επομένως, είτε το ωάριο προέρχεται από άλλη γυναίκα είτε το σπέρμα από ξένο άνδρα, και στις δύο περιπτώσεις η καταγωγή του παιδιού δεν είναι υγιής και η γενιά αναμειγνύεται.
Αυτή η μορφή εξωσωματικής γονιμοποίησης, δηλαδή όταν ο δότης είναι άγνωστος είτε στη μητέρα είτε στον πατέρα, θεωρείται μια μορφή μοιχείας, επειδή καταργεί τις έννοιες της τιμής και της οικογενειακής ιδιωτικότητας.
Αυτή η μορφή εξωσωματικής γονιμοποίησης εφαρμόζεται κυρίως σε ξένες χώρες.
Σήμερα, αυτή είναι η πρώτη μορφή, η οποία θεωρείται θεμιτή από τη θρησκεία μας και πραγματοποιείται με την άδεια και την επίβλεψη του Υπουργείου Υγείας.
Ναι, ο γάμος έχει θεσπιστεί για τη διατήρηση και την υγεία της γενιάς. Η θρησκεία μας δεν επιτρέπει την απόκτηση παιδιών εκτός αυτού του νόμιμου πλαισίου. Εξάλλου, όσοι καταφεύγουν σε τέτοιες πράξεις είναι εκείνοι που δεν αποδέχονται το πεπρωμένο. Οι πιστοί δεν προσεγγίζουν τέτοιου είδους παράνομες πράξεις. Διότι οι θεϊκές εντολές αποτελούν την ύψιστη πηγή παρηγοριάς γι’ αυτούς:
«Η κυριότητα των ουρανών και της γης ανήκει στον Αλλάχ. Δημιουργεί ό,τι θέλει. Χαρίζει θυγατέρες σε όποιον θέλει και γιους σε όποιον θέλει. Ή τους δίνει και γιους και θυγατέρες. Και αφήνει στείρο όποιον θέλει. Αυτός είναι ο Παντογνώστης, ο Παντοδύναμος.»
1
1. Σούρα Σούρα, 49-50.
(Μεχμέτ Πακσού, Χαλάλ – Χαράμ)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
