Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απ’ όσο γνωρίζουμε, η “TEKNOKASK” δεν διαφέρει από τις άλλες ασφαλιστικές εταιρείες.
Οι ισλαμιστές μελετητές δεν βλέπουν με καλό μάτι τις περισσότερες σύγχρονες ασφαλιστικές συμβάσεις, ανεξάρτητα από τη μορφή τους, με εξαίρεση τα ασφαλιστικά ιδρύματα που επιβάλλονται από το κράτος.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, το Συμβούλιο Φετφά της Σαουδικής Αραβίας αποφάσισε ότι όλα τα είδη εμπορικών ασφαλίσεων είναι παράνομα, επειδή οι συναλλαγές τους περιέχουν τυχερά παιχνίδια και απάτη.
(βλ. Fetava’l-lecneti’d-daimeti li’l-buhusi’l-ilmiyeti ve’l-ifta, 13/157; 14/316; 15/247).
Αυτή η φετφά (θρησκευτική γνωμοδότηση) συνάδει επίσης με την άποψη του Ιμπν Αμπιντίν, ο οποίος είναι γνωστός ως ο πρώτος μελετητής που αναφέρθηκε στο θέμα της ασφάλισης.
(βλ. Reddu’l-muhtar, 4/170 –Κιτάμπ αλ-τζιχάντ/μπαμπ αλ-μουστε’μενι).
Ισλαμική Νομική Σύνοδος
(Ισλαμικό συμβούλιο νομικών γνωμοδοτήσεων),
Στη συνάντηση που πραγματοποίησε στη Μέκκα στις 10 Σαμπάν 1398 του έτους Εγίρας.
-Εκτός από τον Μουσταφά Ζέρκα
– με ομοφωνία των λογίων
ότι κάθε είδους εμπορική ασφάλιση είναι αμαρτία
αποφάσισε.
(βλ. Χαλίλ Αμπντουλκερίμ Γκιουνέντς, ελ-Μουντεχαμπάτου’λ-φιχίγιε, σελ. 72, 73).
Η περίληψη της φετφάς που εξέδωσε η Προεδρία Θρησκευτικών Υποθέσεων επί του θέματος έχει ως εξής:
«Σύγχρονοι ερευνητές έχουν μελετήσει το ζήτημα της ασφάλισης και έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τη θρησκευτική της διάσταση. Ενώ οι μελετητές συμφωνούν ως προς τη νομιμότητα των κοινωνικών ασφαλίσεων και των αμοιβαίων ασφαλίσεων, διαφωνούν ως προς τη νομιμότητα των εμπορικών ασφαλίσεων.»
Υπάρχουν τρεις διαφορετικές απόψεις σχετικά με την ισχύ της εμπορικής ασφάλισης:
Σύμφωνα με την πρώτη άποψη,
Δεν επιτρέπεται κανένα είδος εμπορικής ασφάλισης. Διότι η εμπορική ασφάλιση περιέχει άγνωστα στοιχεία, μοιάζει με τυχερό παιχνίδι ή κοινό στοίχημα και περιέχει τόκο. Επιπλέον, η ασφάλιση είναι αδικαιολόγητη αποζημίωση. Η σύμβαση ασφάλισης είναι η πώληση κάτι μη αντικειμενικού, όπως η εγγύηση. Στην ασφάλιση, και ιδιαίτερα στην ασφάλιση ζωής, υπάρχει πρόκληση στη θεία βούληση. Εφόσον η ασφάλιση περιέχει αυτά τα στοιχεία που απαγορεύει το Ισλάμ, πρέπει να θεωρείται αμαρτία. Κατά συνέπεια, δεν επιτρέπεται ούτε η είσπραξη ασφαλίστρων από τον ασφαλιστή, ούτε η λήψη αποζημίωσης από τον ασφαλισμένο.
Σύμφωνα με τη δεύτερη άποψη,
Η ασφάλιση ζωής δεν είναι επιτρεπτή· η ασφάλιση περιουσίας και αγαθών είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτή, αλλά δεν είναι ευχάριστη από θρησκευτική άποψη. Επιπλέον, οι ασφαλίσεις που βασίζονται σε τόκους δεν είναι επιτρεπτές.
Σύμφωνα με την τρίτη άποψη,
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει ρητή απαγόρευση της ασφάλισης, επιτρέπονται όλα τα είδη ασφάλισης, υπό την προϋπόθεση ότι δεν περιέχουν τόκο και δεν αντιβαίνουν στη γενική ηθική. Διότι στις συμβάσεις, το κύριο είναι η νομιμότητά τους, εκτός αν υπάρχει ρητή απαγόρευση… Στο πλαίσιο αυτό, εξετάστηκαν τα επιχειρήματα των μελετητών που υποστηρίζουν ότι η ασφάλιση δεν είναι επιτρεπτή, και τα επιχειρήματα αυτά δεν κρίθηκαν επαρκή για να αποδείξουν την απαγόρευση της ασφάλισης.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι σωστό να απορρίπτονται οι εμπορικές ασφαλίσεις με το επιχείρημα ότι ο μοναδικός στόχος τους είναι το κέρδος. Σχεδόν όλοι οι νομικοί που λένε ότι δεν είναι επιτρεπτές με αυτό το σκεπτικό, θεωρούν τις κοινωνικές ασφαλίσεις και τις αμοιβαίες ασφαλίσεις επιτρεπτές, επειδή ο στόχος τους είναι η αλληλεγγύη. Ωστόσο, κατ’ ουσίαν, δεν υπάρχει θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των ιδρυμάτων κοινωνικής ασφάλισης και των ιδιωτικών ασφαλίσεων που να δικαιολογεί αλλαγή απόφασης. Οι διαφορές μεταξύ των κοινωνικών και των ιδιωτικών ασφαλίσεων είναι: οι κοινωνικές ασφαλίσεις γίνονται από ιδρύματα που ιδρύονται με νόμο, είναι υποχρεωτικές, οι ασφαλισμένοι πρέπει να έχουν ένα ορισμένο καθεστώς για να μπορούν να ασφαλιστούν, οι εισφορές και τα οφέλη που παρέχονται από την ασφάλιση ρυθμίζονται ανάλογα με την ατομική κατάσταση κάθε ασφαλισμένου και οι κίνδυνοι που προβλέπουν οι κοινωνικές ασφαλίσεις απειλούν κυρίως τις κοινωνικές τάξεις.
Ασφάλιση,
Είναι ένα σύστημα αμοιβαίας δέσμευσης και αλληλεγγύης που στοχεύει στη διανομή της ζημιάς σε όλους τους ασφαλισμένους μέσω της αποζημίωσης που καταβάλλεται από τις εισφορές που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, αντί να παραμένει η ζημιά μόνο σε όσους κινδυνεύουν, και έτσι να μετριάζει τις ζημιές από καταστροφές και ατυχήματα. Στόχος όλων των ρυθμίσεων του Ισλάμ σχετικά με την κοινωνική και οικονομική ζωή είναι η δημιουργία μιας κοινωνίας που βασίζεται σε μια απόλυτη αμοιβαία βοήθεια και εγγύηση στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις. Σύμφωνα με αυτό, η ασφάλιση δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτόν τον ευγενή στόχο στη θρησκεία του Ισλάμ. Στον σημερινό κόσμο, όπου πολλές σχέσεις, ειδικά το εμπόριο, έχουν παγκοσμιοποιηθεί, η απουσία εμπορικής ασφάλισης αποτελεί από μόνη της κίνδυνο και οδηγεί στην οικονομική ήττα των Μουσουλμάνων.
Υπό το φως των ανωτέρω αναφερθέντων εξηγήσεων:
α)
Γενικά, οι κοινωνικές ασφαλίσεις, οι αμοιβαίες ασφαλίσεις και οι εμπορικές ασφαλίσεις θεωρούνται επιτρεπτές,
β)
Όσον αφορά το σύστημα αποταμίευσης και επένδυσης για ατομική σύνταξη με ασφάλεια ζωής με συσσώρευση κεφαλαίου με βάση τη συμμετοχή στα κέρδη,
η αξιοποίηση των καταβληθεισών εισφορών σε τομείς που είναι σύμφωνοι με το Ισλάμ
ότι είναι επιτρεπτό σε αυτή την περίπτωση,
γ)
Θέμα
ότι η ασφάλιση, η οποία απαγορεύεται από τη θρησκεία, δεν είναι θεμιτή,
Η απόφαση ελήφθη.
(Προεδρία Θρησκευτικών Υποθέσεων/01-Δεκεμβρίου-2006 – 09:59:42).
Υπό το φως αυτών των εξηγήσεων, μπορεί να ειπωθεί ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες γενικά διακρίνονται σε τρεις τύπους.
Πρώτον;
υποχρεωτικό από το κράτος
(όπως τα ταμεία συντάξεων, τα ιδρύματα κοινωνικής ασφάλισης, η ασφάλιση αυτοκινήτων)
είναι ασφαλίσεις.
Δεύτερον;
Είναι μια εταιρεία αλληλοβοήθειας/συνεργασίας. Αυτή η εταιρεία ιδρύεται από μια συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων, και όταν συμβεί μια συμφορά σε έναν από αυτούς, του παρέχεται βοήθεια. Δεν υπάρχει διαφωνία ως προς το αν επιτρέπονται αυτού του είδους οι δύο ασφαλιστικές εταιρείες.
Τρίτον
Πρόκειται για εμπορική ασφαλιστική εταιρεία, το θέμα της οποίας αναλύθηκε διεξοδικά παραπάνω. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με το αν αυτή η μορφή ασφάλισης είναι επιτρεπτή. Σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελετητών, δεν είναι επιτρεπτή. Ο Σεΐχης Αλί ελ-Χαφίφ, ο Δρ. Μουσταφά εζ-Ζέρκα και ο Δρ. Μουχάμμεντ ελ-Μπεχί υποστήριξαν ότι είναι επιτρεπτή.
(βλ. Günenç, ό.π.).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
–
Μπορείτε να μου δώσετε αναλυτικές πληροφορίες σχετικά με την ασφάλεια και την ασφάλιση αυτοκινήτου;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
