Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
«Το ότι δημιούργησε για εσάς από εσάς ομοίους σας, για να βρείτε σ’ αυτούς ηρεμία, και έβαλε ανάμεσά σας αγάπη και ευσπλαχνία, είναι από τα σημεία Του και της δύναμής Του.»
(1)
Η ιερή στίχος που αναφέρεται παραπάνω, δηλώνει τη θεμελιώδη αρχή του θεσμού της οικογένειας. Η συνέχιση της ζωής του άνδρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια με αμοιβαία αγάπη και στοργή, θεωρείται απόδειξη της δύναμης και της ευσπλαχνίας του Θεού.
Ο Ισλαμισμός, ως θεϊκή θρησκεία, αποτελεί ένα σύνολο αρχών που ταιριάζει απόλυτα με την ανθρώπινη φύση. Σε κάθε ισλαμικό ζήτημα παρατηρείται άπειρη σοφία, ωφέλεια και ισορροπία.
Ισλάμ,
Απορρίπτοντας τους αναρίθμητους θεούς, εγγράφει με απόλυτη σαφήνεια την πίστη στη μονοθεΐα στις ψυχές. Απαγορεύοντας την αδικία και την καταπίεση, διδάσκει και επιδεικνύει τη δικαιοσύνη και την αρετή μέχρι τις πιο λεπτές αποχρώσεις, κατευθύνοντας τις επιθυμίες που οδηγούν τον άνθρωπο στην αμαρτία, πάντα προς το σωστό και το μέσο δρόμο. Απαγορεύοντας την πορνεία, η οποία εκτρέπει τα άτομα, κλονίζει την κοινωνία και καταστρέφει την οικογενειακή εστία, ρυθμίζει με τον ωραιότερο τρόπο το γάμο και τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Όπως σε κάθε ζήτημα, έτσι και στο γάμο, λαμβάνονται υπόψη ο χρόνος, ο τόπος και οι συνθήκες. Οι εντολές και οι συστάσεις που αναφέρονται στις στίχους του Κορανίου και στα χαντίθ σχετικά με το γάμο, έχουν οριστεί από τους ιμάμηδες των διαφόρων σχολών σκέψης και τους μουτζαχίτ με βάση ορισμένους κανόνες και αρχές. Ας σταθούμε σύντομα σε αυτές τις αρχές:
«Παντρευτείτε όσες γυναίκες σας αρέσουν.»
(2)
με θεϊκή εντολή
«Νυμφευθείτε και πληθύνεσθε…»
(3)
Η εντολή στο ιερό χαντίθ δεν είναι απόλυτη, αλλά εξαρτάται από ορισμένες προϋποθέσεις, και
“Δεν είναι για όλους και δεν είναι για πάντα.”
Η σημαντικότερη σοφία του γάμου είναι η συνέχιση του γένους. Είναι η ικανοποίηση των σαρκικών επιθυμιών του ανθρώπου εντός των ορίων του επιτρεπτού. Με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η αρετή της αγνότητας, η οποία είναι η ορθή οδός, και αποφεύγονται η αδικία και η βία.
Ανδρών που, αν δεν παντρευτούν, δεν θα μπορούν να ελέγξουν τις επιθυμίες τους με νόμιμο τρόπο και που έχουν την οικονομική δυνατότητα να συντηρήσουν τη γυναίκα που θα παντρευτούν.
Ο γάμος τους είναι υποχρεωτικός.
Διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος να πέσει κανείς στην αμαρτία. Στο ιερό χαντίθ, συνιστάται στους νέους που έχουν την οικονομική δυνατότητα να παντρευτούν, και στους φτωχούς να νηστεύουν, με βάση αυτή τη σοφία. (4)
Από την άλλη πλευρά
Για τους άνδρες που επιδιώκουν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις του οικογενειακού δικαίου, διατηρούν την ψυχραιμία τους και δεν αισθάνονται υπερβολική επιθυμία, ο γάμος είναι μια επιβεβαιωμένη σουννέ. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, είναι μια υποχρέωση που αρκεί να εκπληρωθεί από μερικούς.
Παντρεύομαι,
για κάποιον που παραβιάζει το οικογενειακό δίκαιο και φοβάται κανείς ότι θα κακοποιήσει και θα καταπιέσει τη γυναίκα που πρόκειται να παντρευτεί
απολύτως απεχθές
; και για οποιονδήποτε είναι βέβαιο ότι θα παραβιάσει αυτόν τον νόμο
Απαγορεύεται.
Η ίδια διάταξη ισχύει και για όσους δεν είναι υγιείς και των οποίων η ασθένεια ενδέχεται να επιδεινωθεί μετά το γάμο.
Σύμφωνα με τη σουνιτική σχολή Σαφί.
Ο γάμος είναι κατ’ αρχήν σουννέτ (πράξη του Προφήτη Μωάμεθ), και σε ορισμένες περιπτώσεις μουσταχάπ (συνιστώμενη πράξη).
Ο γάμος θεωρείται υποχρεωτικός για τις γυναίκες που μπορούν να σωθούν από τη βία των ασελγών ανδρών μόνο αν παντρευτούν.
Επίσης, σύμφωνα με τον Σαφίι.
Για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν το γαμήλιο δώρο και τη διατροφή, αλλά δεν έχουν ανάγκη γάμου, είναι πιο ενάρετο να ασχολούνται με προαιρετικές θρησκευτικές πράξεις.
Πηγές:
1. Ρωμαίους, 30/21.
2. Νησά, 4/4.
3. Μπεϊχάκι, VII/81.
4. Τιρμίζι, Νικάχ: 1.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
