– Χρειαζόμαστε εγωισμό, από τις πιο απλές μέχρι τις πιο μεγάλες πράξεις της ζωής μας. Χρησιμοποιούμε τον εγωισμό μας για να πετύχουμε πράγματα, για να είμαστε επίμονοι και αποφασιστικοί. Για παράδειγμα, όπως στην φράση του Μωάμεθ του Πορθητή: “Ή εγώ θα κατακτήσω την Κωνσταντινούπολη, ή η Κωνσταντινούπολη θα με κατακτήσει”.
– Αλλά η προσήλωση στη θρησκεία, με την απόδοση των πάντων στον Θεό και τη συνεχή ομολογία της αδυναμίας μας, μειώνει την αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση. Τουλάχιστον, αυτή είναι η προσωπική μου εμπειρία.
– Θεωρητικά, αν και αποδέχομαι την ύπαρξη της Θείας Βούλησης και της Ελεύθερης Βούλησης στην αντίληψη του πεπρωμένου, η θρησκευτική μου προσήλωση με εμποδίζει να χρησιμοποιήσω την Ελεύθερη Βούλησή μου, να αναλάβω ευθύνες και να αγωνιστώ στη ζωή. Δεν μπορώ να αναπτυχθώ επειδή δεν είμαι υποκείμενο.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Ο Αλλάχ δεν θέλει ούτε να αγνοούν οι υπηρέτες Του τις ευλογίες που τους έχει δώσει, ούτε να τις αποδίδουν στον εαυτό τους.
Και τα δύο είναι υπερβολές.
Η μέση οδός και η αλήθεια είναι,
είναι να αναγνωρίζεις ότι όλες οι ευλογίες προέρχονται από τον Αλλάχ και να τις χρησιμοποιείς σύμφωνα με τη θέλησή Του.
Επομένως, το να αγνοούμε τις ευλογίες ή να τις θεωρούμε ως κάτι που μας ανήκει, είναι εξίσου λάθος.
Αν είχαμε έναν καθρέφτη που αντανακλούσε το φως του ήλιου, θα ήταν σίγουρα λάθος να θεωρούμε ότι το φως προέρχεται από τον καθρέφτη, αλλά εφόσον γνωρίζουμε ότι η πηγή του φωτός είναι ο Ήλιος, πρέπει να προστατεύουμε τον καθρέφτη, δεν είναι σωστό να τον αγνοούμε. Ναι,
“Μια λάμψη αντανακλάται πάνω μου, αλλά η πηγή της δεν είναι ο καθρέφτης, είναι ο Ήλιος.”
πρέπει να πούμε.
Ακριβώς όπως και σε εμάς, όλες οι ομορφιές που αντανακλώνται είναι ευλογίες του αιώνιου Θεού, και είναι λάθος να τις αποδίδουμε στον εαυτό μας, όπως είναι λάθος να αγνοούμε τον καθρέφτη που επιτρέπει σε αυτές τις ευλογίες να αντανακλώνται και να γίνονται ορατές.
Συνεπώς, είναι απαραίτητο για την πίστη μας να αναγνωρίζουμε κάθε ευλογία που έχουμε ως δώρο από τον Κύριό μας, να τη χρησιμοποιούμε με τον τρόπο που Εκείνος όρισε και να αποδίδουμε τις επιτυχίες μας πάλι σε Εκείνον.
Πράγματι, σε ένα στίχο αναφέρεται:
«Διηγείσθαι τὰς εὐεργεσίας τοῦ Κυρίου σου, διηγείσθαι.»
(Δουχά, 93/11)
έχει διαταχθεί.
Συνεπώς, η θρησκεία μας δεν μας ζητά να αγνοούμε τις ευλογίες που μας δίνονται, αλλά αντίθετα να τις αναγνωρίζουμε, αλλά ποτέ να μην τις αποδίδουμε στον εαυτό μας, και να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη και την ευχαριστία μας στον Κύριό μας.
Απάντηση 2:
Σε κοινωνικό επίπεδο, ορισμένες έννοιες, δυστυχώς, με την πάροδο του χρόνου χρησιμοποιούνται με διαφορετικές σημασίες από τις αρχικές τους. Αυτό προκαλεί πολλές παρεξηγήσεις, και μάλιστα, αν πρόκειται για θρησκευτική έννοια, μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση που φτάνει μέχρι και την αμφισβήτηση της θρησκείας.
«Εγώ»
και
«εγωισμός»
οι έννοιες είναι και αυτές.
Επομένως, για να απαντήσουμε στην ερώτησή σας, θα θέλαμε πρώτα να εξηγήσουμε αυτές τις δύο έννοιες.
«Εγώ»
η λέξη στα αραβικά
“εγώ”
σημαίνει.
«Εγωισμός»
Η λέξη αυτή αναφέρεται σε μια κατάσταση που σχετίζεται με την υπεροψία του εγώ. Δηλαδή, σημαίνει να θεωρείς τον εαυτό σου πάντα ανώτερο από τους άλλους, να είσαι αλαζόνας, περήφανος και εγωιστής. Χρησιμοποιείται επίσης με την έννοια του να βλέπεις και να αισθάνεσαι τον εαυτό σου ως προτεραιότητα σε κάθε περίπτωση.
Όπως φαίνεται, με αυτή την έννοια, ένα
εγωισμός
Δεν είναι μια ιδιότητα που πρέπει να υπάρχει, να επιθυμείται ή να είναι ευκταία στους ανθρώπους, αλλά το αντίθετο: μια ιδιότητα που δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή και δεν ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση. Επιπλέον,
εγωισμός,
όχι η εμπιστοσύνη στις ικανότητές του, αλλά η τάση του ανθρώπου να παρουσιάζει τον εαυτό του σπουδαιότερο από ό,τι είναι,
είναι η αίσθηση ανωτερότητας που δεν υφίσταται στην πραγματικότητα.
Δεν χρειαζόμαστε, με αυτή την έννοια, εγωκεντρισμό για να πετύχουμε σε ό,τι κάνουμε στη ζωή μας.
Το να πετύχεις στη ζωή,
Αυτό είναι δυνατόν όταν ο άνθρωπος συνειδητοποιεί τις δικές του ικανότητες και τις χρησιμοποιεί σύμφωνα με τους νόμους του Θεού.
Επίσης, ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος μόνο απέναντι στον Θεό, όχι απέναντι στον εαυτό του ή στους άλλους ανθρώπους.
“να αισθάνεται την αδυναμία και τη φτώχεια του και να ικετεύει”
Δεν είναι ανάγκη να δείχνει την αδυναμία και τη φτώχεια του στο κοινό και να καταλήγει σε κατάσταση επαιτείας, νιώθοντας ανήμπορος και αδύναμος. Εδώ, η αδυναμία και η ατέλεια ενός πιστού απέναντι στον Δημιουργό του είναι επίσης…
να έχει επίγνωση του γεγονότος ότι δεν είναι ο αληθινός κάτοχος των υπαρχουσών ικανοτήτων του
σημαίνει.
Η διαφορά ανάμεσα σε έναν πιστό και έναν άπιστο σε τέτοια θέματα είναι η εξής:
Ο πιστός άνθρωπος,
Γνωρίζει ότι οι ικανότητές του είναι δώρα του Θεού και τις χρησιμοποιεί στο όνομά Του, ζητώντας τη βοήθειά Του. Επειδή πιστεύει στη δύναμη του Θεού, εργάζεται με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, ακριβώς όπως ο Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν θεωρεί τον εαυτό του αδύναμο, αναποφάσιστο, ασθενή, αβοήθητο, αλλά αντίθετα, αισθάνεται πιο δυνατός επειδή γνωρίζει τη δύναμη που του έχει δώσει ο Θεός.
Όπως φαίνεται και στο παράδειγμά σας, ο Φατίχ Σουλτάν Μεχμέτ, αντί να αφήνεται στην υπερηφάνεια ή να θεωρεί τον εαυτό του ασήμαντο, μιλάει ως κάποιος που έχει επίγνωση της ικανότητας διοίκησης και διακυβέρνησης που του χάρισε ο Θεός. Διότι ο Φατίχ που είπε αυτά τα λόγια, ταυτόχρονα εμπιστεύεται τον Θεό, τον Κύριο των πάντων.
«Ω Θεέ μου! Κάνε με εμένα τον κατακτητή της Κωνσταντινούπολης, χάρισε μου αυτή τη νίκη.»
έτσι προσεύχεται. Η εμπιστοσύνη του στον Θεό και η ζήτηση βοήθειας από Αυτόν για την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης τον οδήγησαν να εργαστεί σκληρότερα και να πολεμήσει με μεγαλύτερη πίστη, αντί να επαναπαυθεί.
Αυτός που δεν πιστεύει στον Θεό,
Γνωρίζει ότι όλες οι ικανότητες και η επιτυχία πηγάζουν αποκλειστικά από τον εαυτό του, επιδεικνύει εγωισμό και αλαζονεία. Ωστόσο, μπροστά στην παραμικρή αποτυχία και δυσκολία, απελπίζεται, κατηγορεί τον εαυτό του και πέφτει σε κατάθλιψη. Επιπλέον, όσο ισχυρός κι αν είναι κανείς, μερικές φορές μπορεί να δει κάτι μόνο αφού μεγεθυνθεί εκατομμύρια φορές.
μπορεί να καταστεί ανήμπορος απέναντι σε έναν ιό.
Η υπερβολική αυτοπεποίθηση και η ευφυΐα του δεν θα τον ωφελήσουν σε τίποτα εδώ. Επίσης, αν κοιτάξετε την κοινωνική ζωή, θα δείτε ότι η επιτυχία δεν είναι μόνο θέμα αυτοπεποίθησης.
Για να κάνουμε το θέμα λίγο πιο συγκεκριμένο.
(ενσωματώνω)
Μπορούμε να δώσουμε το εξής παράδειγμα:
Ένας σουλτάνος έδωσε σε δύο ανθρώπους από το λαό του, που δεν είχαν τίποτα, δεκάδες κιλά χρυσά νομίσματα, ένα άλογο και τους ζήτησε να αξιοποιήσουν τα χρήματα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πρόσθεσε μάλιστα ότι θα μπορούσαν να ζητήσουν τη βοήθειά του σε οτιδήποτε χρειαστούν. Ωστόσο, ο ένας από αυτούς είπε ότι κέρδισε τα χρήματα μόνος του, ότι κανείς δεν συνέβαλε στον πλούτο του και ότι δεν χρειαζόταν καμία βοήθεια. Σε αυτά τα λόγια, όλοι γέλασαν. Γιατί όλοι ήξεραν ότι δεν είχε τη δύναμη να κερδίσει τόσα χρήματα· και όλοι ήξεραν ότι υπήρχε η πιθανότητα να χάσει ή να του κλέψουν τα χρήματα κάποια μέρα.
Ο άλλος ισχυρίζεται ότι στην πραγματικότητα είναι φτωχός, ανήμπορος, χωρίς οικονομικά μέσα, αλλά ο σουλτάνος του χάρισε δεκάδες κιλά χρυσού και ότι θα το αξιοποιήσει με τον καλύτερο τρόπο. Λέει ότι αν και τώρα είναι πολύ πλούσιος, ο πλούτος του δεν είναι δικό του κέρδος, αλλά δώρο του σουλτάνου, και ότι αν χρειαστεί, ο σουλτάνος μπορεί να του δώσει ακόμα περισσότερα. Και με αυτή τη σκέψη και πεποίθηση, τολμά να επενδύσει περισσότερο.
Έτσι είναι και η κατάσταση των ανθρώπων που έχουν αυτοπεποίθηση και εγωισμό, σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν.
Αφήνοντας πίσω τον εγωισμό,
Δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος είναι ανίκανος, αποτυχημένος ή ανήμπορος να κάνει οτιδήποτε. Απλώς ενισχύει την πίστη και τη δύναμη του ατόμου στον Θεό.
Εν ολίγοις,
Κάθε ταλέντο και ικανότητα που δίνεται στον άνθρωπο είναι δώρο από τον Θεό. Το να τα αγνοεί κανείς είναι αχαριστία, ενώ το να τα θεωρεί δικά του είναι αρπαγή, κλοπή.
Άρα, όλα είναι δώρα και δωρεές του Θεού· να τα γνωρίζουμε ως ιδιοκτησία Του, να τα χρησιμοποιούμε σύμφωνα με την άδειά Του, αυτό είναι πίστη, λατρεία, αρετή και…
Είναι να είσαι αληθινός υπηρέτης του Θεού.
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– ”
Εγώ
”
συναίσθημα
Γιατί δόθηκε στον άνθρωπο;
–
Το εγώ που βρίσκεται μέσα στον άνθρωπο /
αίσθηση του εαυτού
, ο δικαίως κρίνων…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
