– Μπορείτε να μου δώσετε μερικές σύντομες πληροφορίες για τον Κουρτούμπι και το έργο του;
– Είναι οι αφηγήσεις του Κουρτούμπι και το “Αλ-Τζαμί” αξιόπιστη πηγή;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Κουρτούμπι
Αμπού Αμπντιλλάχ Μουχάμμαντ μπιν Αχμάντ μπιν Αμπί Μπακρ μπιν Φερχ ελ-
Κουρτούμπι
(απεβίωσε το 671/1273),
Είναι μελετητής της ερμηνείας του Κορανίου, των Χαντίθ και της Ισλαμικής Νομολογίας.
Γεννήθηκε στην Κόρδοβα. Η ημερομηνία γέννησής του εκτιμάται ότι είναι στα τέλη του 6ου (12ου) αιώνα ή στις αρχές του 7ου (13ου) αιώνα.
Ο Κουρτουμπί, γνωστός για την ταπεινότητά του και τον απλό τρόπο ζωής του, ο οποίος έδινε μεγάλη σημασία στην ασκητική ζωή, πέθανε στις 9 Σαουάλ 671 (29 Απριλίου 1273) στο Μουνιέτ Μπενί Χασίμπ και θάφτηκε εκεί. Ο τάφος του μεταφέρθηκε το 1971 στο μαυσωλείο που χτίστηκε προς τιμήν του στο τζαμί και είναι ακόμα ανοιχτός για επισκέψεις.
(Kasabî, el-Kurtubî, Κάιρο 1399/1979, σελ. 30).
Ο Κουρτουμπί, ο οποίος με τα έργα του απέδειξε ότι είχε πολύ καλή κατάρτιση σε τομείς όπως η ερμηνεία του Κορανίου, τα χαντίθ, η απαγγελία του Κορανίου και η ισλαμική νομολογία, αναφέρεται από τον Ζαχαμπί.
“απέραντος ωκεανός γνώσης”
χαρακτήρισε, και άλλοι συγγραφείς έχουν χρησιμοποιήσει παρόμοιες εκφράσεις γι’ αυτόν.
(βλ. Ζαχάμπι, Τάριχ αλ-Ισλάμ: έτος 671-680, σελ. 74-75)
Ερμηνεία
Το πιο ογκώδες και σημαντικό έργο του Κουρτουμπί είναι το
Αλ-Τζαμί λι-αχκάμι’λ-Κουράν
Το (Tefsîrü’l-Kurtubî) κατέχει εξέχουσα θέση ανάμεσα στις πηγές ερμηνείας του Κορανίου.
Στο προοίμιο του έργου, ο ερμηνευτής δίνει σύντομες πληροφορίες σχετικά με τη μέθοδο που ακολουθεί, και στη συνέχεια
Η εθιμοτυπία της απαγγελίας, η σημασία της εκμάθησης του Κορανίου, η κατακριτέα ερμηνεία με βάση την προσωπική γνώμη, η θέση της Σούννας στην ερμηνεία, τα επτά γράμματα (al-ahrufü’s-seb’a), η διάταξη των σούρων και των στίχων, οι κατασκευασμένες παραδόσεις (χάδις) σχετικά με την αρετή του Κορανίου.
και έχει αναφερθεί σε ορισμένα θέματα, ξεκινώντας με την ερμηνεία του “Εύζου” και του “Μπασμάλα” και προχωρώντας στην κύρια ερμηνεία, εξετάζοντας τις σούρες με τη σειρά.
Όπως αναφέρεται στην εισαγωγή, οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για την ερμηνεία των στίχων αναφέρονται, με ορισμένες εξαιρέσεις.
συνήθως αναφέρεται σε ποιον ανήκουν οι απόψεις που μεταφέρονται.
Οι ιστορίες που αναφέρουν οι ερμηνευτές παρατίθενται μόνο όταν είναι απαραίτητο.
Δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή σε θέματα όπως οι λόγοι αποκάλυψης, οι διαφορές στην ανάγνωση, το λεξιλόγιο, η γραμματική, η κατάργηση, και παρουσιάζονται ωραία παραδείγματα της συνδυασμένης εξέτασης της αποδεκτής ερμηνείας με την ερμηνεία που βασίζεται σε παραδόσεις (μα’σούρ).
έχει αποδειχθεί.
Οι διατάξεις και τα ζητήματα που περιέχονται στα εδάφια εξετάζονται λεπτομερώς, αριθμημένα ως πρώτο ζήτημα, δεύτερο ζήτημα, κ.λπ. Στη διαδικασία αυτή, γίνεται αναφορά σε πολύ ευρείς πόρους που σχετίζονται με την ερμηνεία, τα χαντίθ, τη νομολογία και άλλες επιστήμες. Οι απόψεις σε αυτά τα έργα μερικές φορές απλώς αναπαράγονται, ενώ άλλες φορές συζητούνται και γίνονται επιλογές με αναφορά στους λόγους.
Έγινε προσπάθεια να αναλυθούν και να απορριφθούν οι απόψεις των αιρέσεων εκτός του σουνιτικού δόγματος, ιδιαίτερα οι απόψεις των Μουταζιλιτών.
Εκτός από αυτή την σχολαστικότητα του Κουρτουμπί
Δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στο να συμπεριλαμβάνει κατά καιρούς ερμηνείες που υπονοούν κρυφά νοήματα, εφόσον δεν αντιβαίνουν στις θεμελιώδεις αρχές του Ισλάμ.
Αν και ο ίδιος ανήκε στη μαλική σχολή, δεν έτρεφε φανατισμό προς αυτήν. Έχει υιοθετήσει ορισμένες απόψεις άλλων σχολών, τις οποίες θεωρούσε πιο ισχυρές.
Είναι ευγενικός στις διαφωνίες του με τους αντιπάλους του.
Κριτικάρει τον Αμπού Μπακρ Ιμπν αλ-Αραμπί για τη σκληρότητά του.
Ο Κουρτουμπί, ακολουθώντας την επικρατούσα στάση των Ανδαλουσιανών λογίων, δεν αναφέρεται ιδιαίτερα στις ρητορικές λεπτομέρειες.
Αν και όχι τόσο λεπτομερής όσο οι μελετητές της μεθοδολογίας, μερικές φορές αναφέρεται στους κανόνες της μεθοδολογίας της ισλαμικής νομολογίας και δίνει ωραία παραδείγματα του πώς οι επιμέρους κανόνες βασίζονται σε αυτούς.
Ο ερμηνευτής, ο οποίος, χάρη στη γνώση του της επιστήμης των χαντίθ, υποβάλλει τις αφηγήσεις σε αξιολόγηση,
Επίσης, μερικές φορές αναφέρεται σε ισραηλινές παραδόσεις, έστω και λίγο, και σπάνια σε αδύναμα και αμφιλεγόμενα χαντίθ, χωρίς να τα αξιολογεί. Από αυτή την άποψη, μπορεί να ειπωθεί ότι αποτελεί παράδειγμα για ερμηνευτές όπως ο Ιμπν Κεθίρ Ισμαήλ μπιν Ομάρ (θ. 774/1373) και ο Σεβκάνι (θ. 1250/1834).
Αν και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κουρτουμπί επηρεάστηκε από το έργο του Ιμπν Ατίγια αλ-Ανταλούσι (θ. 542/1148) με τίτλο αλ-Μουχαρρερούλ-βετζίς, το οποίο κατέχει ξεχωριστή θέση ανάμεσα στις πολλές πηγές που χρησιμοποίησε, και ιδιαίτερα όσον αφορά τη μεθοδολογία που ακολούθησε ο Κουρτουμπί, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η άποψη του Α. Τζέφρι, ο οποίος θεωρεί το έργο του Ιμπν Ατίγια “σε μεγάλο βαθμό τη βάση της ερμηνείας του Κουρτουμπί”, είναι υπερβολική. (βλ. Μουκαντιμετάν, Εισαγωγή, σελ. 4) Διότι, λαμβάνοντας υπόψη πολλές πτυχές, όπως η αναφορά στις πηγές των χαντίθ και η αξιολόγησή τους, η ευρύτερη εξέταση των ζητημάτων από γλωσσική και γραμματική άποψη με τις διαφωνίες στις αναγνώσεις, θα ήταν σωστό να πούμε ότι ο Κουρτουμπί ξεπέρασε τον Ιμπν Ατίγια.
Αυτό το έργο του Κουρτουμπί, τον οποίο λόγιοι όπως οι Σαφεντί, Ιμπν Φερχούν και Νταβουντί επαινούσαν, παρά τον μεγάλο όγκο του, έτυχε μεγάλης αποδοχής στους ακαδημαϊκούς κύκλους, ιδιαίτερα στην Ανατολή (Μέση Ανατολή, βλ. Ιμπν Χαλντούν, III, 1032) και τυπώθηκε σε διάφορες εκδόσεις.
(I-IV, Κάιρο 1950; 1353-1369/1935-1950; 1380; I-XX, 1386-1387/1966-1967; βλ. TDV Ισλαμική Εγκυκλοπαίδεια, Κουρτούμπι, ελ-Τζάμι λι-αχκάμι’λ-Κουράν λήμμα).
Κάντε κλικ εδώ για περισσότερες πληροφορίες:
– ΚΟΥΡΤΟΥΜΠΙ
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
