Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Είτε δόθηκε στον Θεό είτε στους ανθρώπους,
κάθε υπόσχεση,
ένας που πληροί τις προϋποθέσεις καταλληλότητας για την ανάληψη υποχρέωσης
κάνει τον άνθρωπο υπόχρεο και υπεύθυνο.
Στην ισλαμική ηθική, η εκπλήρωση αυτής της ευθύνης
Εκπλήρωση υπόσχεσης / Πιστότητα στην υπόσχεση
ή
τήρηση της υπόσχεσης/συμφωνίας
Λέγεται ότι και οι δύο όροι προέρχονται από το Κοράνι.
(βλ. Αλ-Μπακαρά 2:177; Αλ-Μουμινουν 23:8)
«Να κρατάς τον λόγο σου, να είσαι πιστός στις υποσχέσεις σου, να είσαι ειλικρινής στα λόγια και στις πράξεις σου»
που περιλαμβάνει έννοιες όπως
Εκπλήρωση υπόσχεσης / Πιστότητα στην υπόσχεση
ή εν συντομία
αφοσίωση
Η τήρηση της υπόσχεσης είναι μία από τις σημαντικότερες αρχές της ισλαμικής ηθικής. Σύμφωνα με τους ηθικολόγους, αυτό που καθιστά την τήρηση της υπόσχεσης μια ύψιστη αρετή είναι το γεγονός ότι το άτομο, παρόλο που έχει τη δυνατότητα να πράξει το αντίθετο της δέσμευσής του ανά πάσα στιγμή, αισθάνεται υποχρεωμένο να ενεργεί σύμφωνα με την υπόσχεσή του.
Στο Κοράνι και στα ιερά χαντίθ, όταν αναφέρονται τα χαρακτηριστικά των ώριμων πιστών, τονίζεται η αφοσίωσή τους στις υποσχέσεις τους.
(βλ. Αλ-Μουμινουν 23/8; Αλ-Μααριτζ 70/32)
Στις στίχους του Κορανίου που αναφέρονται στην τήρηση των υποσχέσεων, διατάσσεται η τήρηση των όρων των συμφωνιών που έχουν συναφθεί, ακόμη και με μη μουσουλμανικές πλευρές, εφόσον αυτές τηρούν τις συμφωνίες που έχουν συνάψει.
(βλ. Σουρ. Ατ-Ταυμπά 9/1, 4, 7)
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν), ο οποίος έζησε μια υποδειγματική ζωή για την κοινότητά του, όσον αφορά την τήρηση των υποσχέσεων, όπως και σε άλλες ηθικές αρετές,
Συνθήκη της Χουδαιβίγιας
από
Αμέσως μετά, παρά τις αντιρρήσεις των Μουσουλμάνων που ήταν δίπλα του, η επιστροφή του Αμπού Τζαντάλ στους ειδωλολάτρες, ο οποίος είχε βρει καταφύγιο σε αυτόν, ως απαίτηση της συνθήκης, είναι ένα από τα πιο ζωντανά παραδείγματα της αφοσίωσής του στην υπόσχεσή του.
Στον Κύριό μας (ειρήνη ας είναι μαζί του)
«Αλ-Αμίν»
Σε όλες τις πηγές αναφέρεται ότι η αποδοχή του τίτλου αυτού ακόμη και από τους εχθρούς του οφείλεται στην απόλυτη αφοσίωσή του στην υπόσχεση και στην τήρηση της εμπιστοσύνης.
Πράγματι, ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) αναφέρει σχετικά σε τα Χαντίθ του:
θεωρούσε την τήρηση της υπόσχεσης ως ένδειξη πίστης και την αθέτηση της υπόσχεσης ως σημάδι υποκρισίας.
Διότι η αθέτηση της υπόσχεσης, η αναξιοπιστία, έρχεται σε αντίθεση με την έννοια της ειλικρίνειας που βρίσκεται στην ουσία της πίστης.
Ωστόσο, τόσο στο Κοράνι όσο και στα χαντίθ αναφέρεται ότι υπάρχει μια άρρηκτη σύνδεση μεταξύ της πίστης στην υπόσχεση και της αφοσίωσης.
(βλ. Σούρα αλ-Μπακάρα 2:177)
Οι ισλαμιστές ηθικολόγοι, επιμένοντας στη σημασία της συμμόρφωσης των ανθρώπων με τους όρους των συμφωνιών που συνάπτουν μεταξύ τους, ως αναγκαιότητα της κοινωνικής ζωής, και στην απαρέγκλιτη τήρηση των υποσχέσεών τους, θίγουν το ζήτημα αυτό κατά κύριο λόγο
“οι συμφορές της γλώσσας”
εξέτασαν το θέμα υπό τον τίτλο.
Ο Προφήτης μας (ειρήνη σε αυτόν) θεωρούσε την αθέτηση της υπόσχεσης ως…
γλείφω τον εμετό μου
χαρακτηρίζεται ως.
(βλ. Αμπού Νταβούντ, Μαγεία, 83; Τιρμίζι, Μαγεία 52)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
