Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Επιτρέπεται σε γάμους οι άνδρες και οι γυναίκες να χορεύουν και να τραγουδούν χωριστά, ο καθένας με την δική του παρέα;
Στο Ισλάμ, δεν υπάρχει πρόβλημα με το να τραγουδούν, να χορεύουν και να απαγγέλλουν ποιήματα οι άνδρες και οι γυναίκες χωριστά, σε γιορτές όπως οι γάμοι, αρκεί να μην παραβιάζονται οι ισλαμικοί κανόνες.
Η Αιša (η ευλογημένη) αφηγείται τα εξής:
«Ο Αμπού Μπακρ (ρα) μπήκε στο σπίτι ενώ δύο παλλακίδες τραγουδούσαν δίπλα μου.
“Μπορεί να υπάρχει όργανο του διαβόλου στο σπίτι του Αποστόλου του Θεού;”
είπε θυμωμένος. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού είπε:
“Άφησέ τους, αυτές τις μέρες γιορτάζουμε.”
Ο Προφήτης (ειρήνη σε αυτόν) είπε επίσης σε ένα χαντίθ:
«Αναγγείλτε τον γάμο και χτυπήστε τα ντέφια γι’ αυτόν.»
Σε ένα άλλο χαντίθ αναφέρεται:
“Η ποίηση είναι σαν την κανονική ομιλία. Η καλή είναι καλή, η άσχημη είναι άσχημη.”
(al-Muhazzab, II/326-328).
Τραγούδι
Είναι χαράμ (απαγορευμένο) εάν συνοδεύεται από όργανα όπως το ταμπουρίν και το ούτι, ή εάν είναι χυδαίο και ανήθικο.
(Χαλίλ Γκιουνέντς, Φετβάδες για Σύγχρονα Θέματα, ΙΙ/191)
Πώς Πρέπει να Γίνονται οι Γάμοι;
Ο γάμος είναι σουνέτ (πράξη και λόγος) του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν).
Για το σκοπό αυτό, όλες οι φάσεις του γάμου, από τον αρραβώνα μέχρι το γάμο, από την προίκα μέχρι τη γαμήλια τελετή, το πώς θα γίνουν, πώς θα πραγματοποιηθούν και σε τι πρέπει να δοθεί προσοχή, αναφέρονται με κάθε λεπτομέρεια στα χαντίθ. Η γαμήλια τελετή είναι επίσης μια σημαντική φάση του γάμου.
«Να τελείτε τους γάμους σας στα τζαμιά.»
(Φαϋζου’λ-Καντίρ, ΙΙ/11; Αριθμός Χαδις: 1198)
Η ιερή παράδοση (χάδις) θέτει ένα σημαντικό μέτρο για το τι πρέπει να προσέχουμε στις γαμήλιες τελετές. Συνεπώς, ό,τι απαγορεύεται να γίνεται σε ένα τζαμί, απαγορεύεται και στις γαμήλιες τελετές. Με άλλα λόγια, ό,τι δεν επιτρέπεται στα τζαμιά, δεν πρέπει να γίνεται και στις αίθουσες γαμήλιων δεξιώσεων.
Στις σημερινές αίθουσες δεξιώσεων, ωστόσο,
Γίνονται τελετές με όργανα, χορούς, με άνδρες και γυναίκες, πράγματα που δεν έχουν θέση ούτε στη Σούννα, ούτε στα τζαμιά… Επιπλέον, η οικογένεια, ένας ιερός θεσμός, αν θεμελιωθεί σε αμαρτία, λάθος και πλάνη, είναι αδύνατο να μην επηρεαστεί η γενιά που θα προκύψει από αυτήν. Όπως δεν μπορεί να υπάρξει γόνιμη σοδειά από σπόρο που δεν φυτεύεται σε κατάλληλο έδαφος, έτσι και από γάμους και γαμήλιες τελετές που γίνονται αντίθετα με τη Σούννα, είναι όνειρο να περιμένουμε γενιές που θα ανατραφούν σύμφωνα με τη Σούννα.
Γι’ αυτό, η επιμονή σας στις δικές σας πεποιθήσεις και προτιμήσεις θα σας αποφέρει πολλά οφέλη. Μια τέτοια επιμονή θα ευχαριστήσει τον Θεό και τον Αγγελιοφόρο Του, και ταυτόχρονα, επειδή κινείστε στο πλαίσιο μιας θρησκευτικής υποχρέωσης (σούννας), θα σας φέρει εσωτερική γαλήνη και ηρεμία. Επιπλέον, επειδή προασπίζετε το δίκαιο, θα αποτελέσετε ζωντανό παράδειγμα για τους άλλους. Διαφορετικά,
“Είναι τρελός, ό,τι και να κάνει είναι σωστό.”
όπως υποσχέθηκε,
“Σε γάμο, όλα επιτρέπονται.”
Μια τέτοια προσέγγιση είναι μια υπερβολική κίνηση και δεν ωφελεί κανέναν.
Σε παρόμοια ζητήματα, εάν δεν υπάρξει αυστηρή στάση από την αρχή και αρχίσουν να γίνονται παραχωρήσεις,
“Η υποχώρηση γεννάει την υποχώρηση.”
Όπως λέει και η παροιμία, για κάθε λάθος βρίσκονται δικαιολογίες και προφάσεις, και η οικογενειακή ζωή ταλαιπωρείται από ατελείωτες δυσκολίες.
Εν κατακλείδι,
Δηλώνετε ότι δεν συναινείτε σε μια τέτοια πρακτική, ότι δεν την αποδέχεστε και ότι δεν μπορείτε να αναλάβετε την ευθύνη, εκφράζοντας την ξεκάθαρη στάση σας.
(Μεχμέτ Πακσού, Γυναίκα, Γάμος και Οικογένεια)
Πώς πρέπει να είναι ένας γάμος σύμφωνος με τη Σούννα;
Ένας γάμος σύμφωνος με τη Σούννα, στην πραγματικότητα, πρέπει να καθορίζεται από τα έθιμα του λαού που είναι ευαίσθητος στο να κάνει τις επιλογές του σύμφωνα με τη Σούννα, και πράγματι το έχει καθορίσει.
Εθιμο,
Είναι η αποδοχή, η υιοθέτηση, η διάδοση και η καθιέρωση ορισμένων κοινωνικών συμπεριφορών και κοινωνικών προτιμήσεων από το κοινό. Για την κοινωνία μας, η οποία είναι μουσουλμανική εδώ και χίλια χρόνια, το πιο λογικό είναι να επανακριβωθούν οι προτιμήσεις και οι αποδοχές σύμφωνα με τη Σούννα και να διατηρηθούν οι συλλογικές συμπεριφορές που ταιριάζουν στο πρότυπο της Σούννας. Ειδικά οι γάμοι είναι τα πιο ζωντανά παραδείγματα των κοινωνικών αντανακλαστικών. Οι γάμοι αποκαλύπτουν με την πρώτη ματιά τη θρησκευτική και δογματική δομή, τον τρόπο ζωής, τις προτιμήσεις, τις απολαύσεις, τις αντιλήψεις και την ανοχή του κοινού.
“Γάμος σύμφωνος με την Σούννα”
Το να χαράσσουμε ένα στενό πλαίσιο, στην πραγματικότητα, δεν συνάδει με τη σουνάτ (παράδοση του Προφήτη). Το πρότυπο του γάμου μας, πάνω απ’ όλα, πρέπει να είναι κλειστό σε όλες τις απαγορευμένες πράξεις και ανοιχτό σε όλες τις επιτρεπόμενες επιλογές. Εξάλλου, μιλάμε για γάμο και τον τελεί ο λαός. Ο λαός είναι μουσουλμάνος. Ο μουσουλμανικός λαός μας, με τις παραδόσεις του, έχει ήδη βάλει τα πράγματα στη θέση τους.
Επομένως, υιοθετείται το πρόγραμμα που προτιμά η μουσουλμανική κοινότητα, διορθώνονται τυχόν σημεία που είναι αμφιλεγόμενα από την άποψη της σουνά, αλλά δεν περιορίζονται τα επιτρεπόμενα πρότυπα συμπεριφοράς.
Δεν υπάρχει καμία αντίρρηση από την άποψη της Σούννας να διατηρούμε τις μη απαγορευμένες προτιμήσεις και τις παραδόσεις της περιοχής μας που δεν περιέχουν στοιχεία αμαρτίας.
Για παράδειγμα, οι παραδόσεις και τα έθιμά μας περιλαμβάνουν: το να ζητάς το χέρι της κοπέλας με την εντολή του Θεού και το λόγο του Προφήτη, την πλευρά της κοπέλας να απαντά θετικά σε αυτό το αίτημα, τα μέρη να βοηθούν σε αυτόν τον γάμο, να απέχουν από παρεμβατικές συμπεριφορές, την πλευρά του γαμπρού να είναι όσο το δυνατόν πιο γενναιόδωρη όσον αφορά την προίκα της κοπέλας, τις δυσκολίες να ξεπερνιούνται με κατανόηση, τα μέρη να είναι ταπεινά και να προσεγγίζουν ο ένας τον άλλον με αγάπη, να συγχωρούν τα λάθη ο ένας του άλλου, να γίνονται αμοιβαίες προετοιμασίες, να ορίζεται η ημέρα του γάμου από κοινού, να διανέμονται προσκλήσεις με μικρά δωράκια, ανάλογα με τις δυνατότητες και τα έθιμα, και να καλούνται οι άνθρωποι στον γάμο, κάτι που ο λαός μας ονομάζει “πρόσκληση” σε ορισμένα μέρη. Αυτές είναι οι συμπεριφορές που συνάδουν με τη σουνάτ (παράδοση) πριν από τον γάμο.
Ας θυμηθούμε τι είναι σουνέτ κατά τη διάρκεια του γάμου:
1.
Ο τόπος, η μορφή, το στυλ και το περιεχόμενο του γαμήλιου προγράμματος καθορίζονται με αμοιβαία συναίνεση, λαμβάνοντας υπόψη και τις θεμιτές επιθυμίες των καλεσμένων. Προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε το κοινό. Εκτός αν ζητηθεί κάτι παράνομο, προσπαθούμε να ανταποκριθούμε στις επιθυμίες και τις προτάσεις του κοινού.
2.
Ο σκοπός του γάμου είναι να ανακοινωθεί η ένωση στο κοινό. Πράγματι, ο Προφήτης μας, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, είπε:
«Το σημάδι του γάμου είναι η αναγγελία του γάμου.»
1 έχει διατάξει.
3.
Το να προσφέρεις φαγητό σε έναν γάμο είναι σουνέτ (σύμφωνα με την παράδοση του Προφήτη Μωάμεθ).
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είδε τον Αμπντουρραχμάν μπιν Αβφ (ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί του) και μύρισε το άρωμα του σαφράν (το άρωμα που χρησιμοποιείται στους γάμους) και τον ρώτησε:
“Τι είναι αυτό το χάλι;”
Αμπντουρραχμάν μπιν Αβφ, ο Θεός να τον ευλογεί:
«Παντρεύτηκα μια γυναίκα με αντάλλαγμα μια ποσότητα χρυσού ως γαμήλιο δώρο.»
είπε.Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν:
«Ο Θεός να ευλογήσει. Αλλά κάνε γαμήλιο γεύμα, έστω και με ένα πρόβατο.»
είπε.2
Ο Ενές μπιν Μάλικ, ο Θεός να είναι ευχαριστημένος μαζί του, αφηγείται:
Σε έναν γάμο του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν), η μητέρα μου ετοίμασε και έστειλε φαγητό. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) μου είπε:
«Βάλ’ τον εκεί. Πήγαινε και φώναξε τον τάδε, τον τάδε, τον τάδε και όποιον συναντήσεις.»
είπε και ανέφερε τα ονόματα πολλών ανδρών. Πήγα και κάλεσα όσους ονόμασε ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, και όσους συνάντησα. Ήρθαν περίπου τριακόσιοι άνθρωποι.
Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν):
«Να φτιάχνουν από δέκα δέκα και να τα μοιράζουν στον κόσμο, να τα τρώνε όλοι.»
είπε.Η πρώτη ομάδα έφαγε μέχρι να χορτάσει και σηκώθηκε. Μετά έφαγε η επόμενη ομάδα μέχρι να χορτάσει, και μετά η επόμενη. Αφού έφαγαν όλοι, ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) είπε:
«Ω Ανέ! Σήκωσε το τραπέζι!»
είπε.Και εγώ μάζεψα το τραπέζι. Αλλά δεν ξέρω αν υπήρχε περισσότερο φαγητό όταν το πρωτοέστρωσα ή όταν το μάζεψα.”3
Ο Σαμπίτ αλ-Μπουχάνι, ο Θεός να τον ευλογεί, αφηγείται:
Προς τον Άγιο Άννα,
«Με τι έκανε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) το γαμήλιο γλέντι της Ζαϊνέμπ (να είναι ευχαριστημένη η Θεία χάρη μαζί της);»
ρώτησα. Ο Άγιος Άννας, ο Θεός να τον ευλογεί, είπε:
«Ο Αγγελιοφόρος του Θεού, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, έδωσε στους συντρόφους του ένα γεύμα με ψωμί και κρέας, μέχρι να χορτάσουν και να αφήσουν το φαγητό.»
είπε.4
4.
Σε γαμήλιες δεξιώσεις δεν παραμελούνται οι φτωχοί, οπωσδήποτε καλούνται. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν):
«Το χειρότερο γεύμα είναι το γαμήλιο γεύμα στο οποίο καλούνται οι πλούσιοι και όχι οι φτωχοί.»
διέταξε.5
5.
Σε έναν γάμο επιτρέπεται η διασκέδαση, αρκεί να γίνεται με νόμιμο τρόπο και χωρίς να παραβιάζονται οι θρησκευτικοί κανόνες. Ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Αυτό που διακρίνει την παράνομη ένωση από τον νόμιμο γάμο είναι το χτύπημα του ντεφιού και η ανακοίνωση.»
διέταξε.6
Η Ρουμπέι μπιντ Μουαββίζ, ας είναι ευχαριστημένη η Αλλάχ μαζί της, αφηγείται: Την ώρα που γινόμουν νύφη, ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ, ειρήνη και ευλογίες να είναι πάνω του, ήρθε στο γαμήλιο γλέντι μου. Τότε, τα μικρά κορίτσια μας έπαιζαν τα ντέφια τους και τραγουδούσαν για τα κατορθώματα των προγόνων τους που έπεσαν μάρτυρες στη μάχη του Μπαντρ. Τελικά, μία από αυτές είπε:
«Ανάμεσά μας υπάρχει ένας Προφήτης που γνωρίζει το αύριο.»
είπε. Τότε ο Αγγελιοφόρος του Θεού (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν) είπε:
«Άσε αυτό το λόγο και συνέχισε να λες αυτά που έλεγες πριν.»
είπε.7
6.
Τα ζευγάρια που παντρεύονται συγχαίρονται και ευλογούνται. Ο Αμπού Χουρέιρα (ραδıyαλλαχού ανχ) αναφέρει: Όταν ο Αγγελιοφόρος του Αλλάχ (Αλεıχıσσαλάτου Βε σσελάμ) συγχαίρει κάποιον που παντρεύεται, λέει:
«Ο Θεός να σας ευλογεί. Συγχαρητήρια. Ο Θεός να σας χαρίζει ευτυχία και να σας φέρνει κοντά με καλό τρόπο.»
θα έλεγε.8
Στο πλαίσιο των προαναφερθέντων βασικών κριτηρίων, και στο μέτρο του δυνατού, σύμφωνα με την έκφραση του Δασκάλου Μπεντιουζζαμάν, εάν υπάρχει μια ομάδα που απαγγέλλει θρησκευτικούς ύμνους, ηρωικά τραγούδια ή μεβλίτ (θρησκευτικά ποιήματα) όπως συνηθίζεται στην παράδοσή μας, με τρόπο που να εκφράζει τις θεϊκές λύπες και την θεϊκή αγάπη,9 τότε αυτή η ομάδα μπορεί να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα του γάμου. Μπορούν να γίνουν σύντομες ομιλίες που να αναδεικνύουν τη σημασία της ημέρας και να πραγματεύονται τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις μεταξύ των συζύγων. Το πρόγραμμα του γάμου μπορεί να εμπλουτιστεί με μικρές παρωδίες, σκετς, διασκεδαστικά και προβληματιστικά παιχνίδια, ποιήματα που διεγείρουν τις θεϊκές απολαύσεις και μικρούς διαγωνισμούς για ευχάριστη διασκέδαση. Πρέπει να δοθεί η μέγιστη προσοχή στην αποφυγή του αμαρτήματος, στην αποφυγή τραγουδιών, τραγουδιών, παιχνιδιών και άλλων διασκεδάσεων με ανάμειξη ανδρών και γυναικών που διεγείρουν την ψυχή και τη λαγνεία, και στην αποφυγή της σπατάλης και της σπατάλης σε όλα τα στάδια του γάμου, ακόμη και με το πρόσχημα του γάμου.
Στο τέλος του γάμου, τα ζευγάρια που παντρεύονται πρέπει να συγχαίρονται και να τους ευχόμαστε μια ευτυχισμένη έγγαμη ζωή και καλούς απογόνους.
Υποσημειώσεις:
1. Νασαΐ, Νικάχ, 72;
2. Νασαΐ, Νικάχ, 74, 75; Μουσλίμ, Νικάχ, 79, 80; Τιρμίζι, Νικάχ, 10;
3. Επιστολές, σελ. 114; Νεσάι, Γάμος, 84; Μουσλίμ, Γάμος 94; Μπουχάρι, 4/234;
4. Μουσλίμ, Νικάχ, 91;
5. Μουσλίμ, Νικάχ, 110;
6. Τιρμίζι, Νικάχ, 6; Ιμπν-ι Μάτζε, Νικάχ, 1896;
7. Τιρμίζι, Νικάχ, 1096;
8. Τιρμίζι, Νικάχ, 7;
9. Ισάρατ αλ-Ι’τζάζ, σελ. 72.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
