Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αίσθημα φόβου,
Είναι ένα από τα πιο θεμελιώδη συναισθήματα του ανθρώπου. Όταν μιλάμε για φόβο, τα πρώτα πράγματα που έρχονται στο μυαλό, με μια γενική προσέγγιση, είναι: το σκοτάδι, τα ατυχήματα, ο θάνατος, το αίμα, οι επώδυνες ασθένειες, η απώλεια αγαπημένων προσώπων, οι φυσικές καταστροφές όπως οι σεισμοί, η ανησυχία για το μέλλον κ.λπ.
Η ικανότητα να φοβόμαστε δόθηκε στον άνθρωπο για τη διατήρηση της ζωής του. Δηλαδή, η αίσθηση του φόβου δόθηκε στον άνθρωπο για να μπορεί να αποτρέπει τις αιτίες που απειλούν τη ζωή του και εμποδίζουν τη συνέχισή της. Έτσι, λαμβάνει τα μέτρα του και προστατεύεται από τις επερχόμενες κακοτυχίες. Για παράδειγμα, όποιος φοβάται ότι τα αρπακτικά ζώα θα του κάνουν κακό, λαμβάνει μέτρα και αποτρέπει την καταστροφή.
Δειλός άνθρωπος,
Γίνεται έρμαιο φαντασιώσεων, ψευδαισθήσεων και υποθέσεων, φοβάται τα πάντα και υποκύπτει σε εμμονές. Συνθέτει διάφορα σενάρια στο μυαλό του και πανικοβάλλεται για πράγματα που δεν υπάρχουν. Έτσι, χρησιμοποιεί τον φόβο με λάθος τρόπο.
Ωστόσο, η κατάχρηση αυτού του συναισθήματος, δηλαδή το να φοβάται κανείς τα πάντα χωρίς λόγο, δεν είναι σωστή. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) είπε:
«Ω Θεέ μου! Σ’ εσένα καταφεύγω από τη δειλία.»
(Μουσουλμανική Μετάφραση, VII, 188).
Η εντολή του δείχνει ότι η δειλία είναι ένα από τα κακά ελαττώματα.
Να μην φοβάσαι τα δημιουργήματα του Θεού,
Όπως η καλή συμπεριφορά είναι μια καλή ιδιότητα για έναν μουσουλμάνο, έτσι και ο φόβος του Θεού (cc) είναι μια εξίσου ανώτερη αρετή.
Φοβούμαι τον Θεό,
Σημαίνει να βρεις καταφύγιο και να αναζητήσεις έλεος στη φιλανθρωπία Του. Ο φόβος είναι ένα μαστίγιο· σε ρίχνει στην αγκαλιά της ευσπλαχνίας Του. Είναι γνωστό ότι μια μητέρα, για παράδειγμα, τρομάζει το παιδί της και το τραβάει στην αγκαλιά της. Αυτός ο φόβος είναι πολύ ευχάριστος για το παιδί. Γιατί το τραβάει στην αγκαλιά της τρυφερότητας. Ωστόσο, όλη η τρυφερότητα των μητέρων είναι μια σταγόνα από το έλεος του Θεού. Άρα, υπάρχει μεγάλη ευχαρίστηση στο φόβο του Θεού.
Ο Θεός Παντοδύναμος λέει:
“…Αν πιστεύετε, να ξέρετε ότι ο μόνος που πρέπει να φοβάστε είναι ο Θεός.”
(Σουρα Τουμπα 9/13)
.
“Μη φοβάστε τους ανθρώπους, φοβηθείτε εμένα.”
(Αλ-Μα’ιντα, 5/44)
«Τα τζαμιά του Αλλάχ τα συντηρούν μόνο εκείνοι που πιστεύουν στον Αλλάχ και στην Ημέρα της Κρίσεως, που προσεύχονται, που δίνουν ελεημοσύνη και που φοβούνται μόνο τον Αλλάχ.»
(
Μετάνοια, 9/18).
«Εκείνοι που υπακούουν στον Θεό και στον Προφήτη, φοβούνται τον Θεό και τον σέβονται, αυτοί είναι οι σωζόμενοι.»
(Νουρ 24/52)
«Εκείνοι που διαδίδουν τα μηνύματα που έστειλε ο Θεός, φοβούνται τον Θεό και δεν φοβούνται κανέναν άλλον εκτός από Αυτόν. Ο Θεός αρκεί ως Κριτής.»
(Αλ-Αχζάμπ, 33/39)
Ο πιστός είναι εκείνος που φοβάται τον Θεό, αλλά ταυτόχρονα ελπίζει σε Αυτόν. Διότι ο Παντοδύναμος Θεός είπε:
«Μόνο οι άπιστοι απελπίζονται από τη χάρη του Θεού.»
(Ιωσήφ, 12/87).
Επομένως, η δειλία δεν ταιριάζει σε έναν μουσουλμάνο, και δεν πρέπει να φοβόμαστε τις κατηγορίες κανενός κατηγόρου, ούτε τους ανθρώπους που είναι εχθρικοί προς το Ισλάμ, αλλά να φοβόμαστε μόνο και μόνο τον Αλλάχ.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
