– Είμαι ένας συμμαθητής σας από την τελευταία τάξη του λυκείου. Στο σχολείο γίνονται γραπτές εξετάσεις, αλλά σε κάποιες δίνουν τις απαντήσεις και όλοι παίρνουν άριστα. Εγώ, εκτός από δύο, δεν άκουσα τις απαντήσεις σε καμία, απλώς σημείωσα ό,τι ήξερα και προχώρησα.
– Αλλά τα δύο μαθήματα ήταν Λογοτεχνία και Γερμανικά. Δεν τα διδάσκουν στο σχολείο, αλλά υπάρχουν εξετάσεις. Και δεν θέλω να διαβάζω για θέματα που δεν διδάσκονται. Αν θυμάμαι καλά, αποφασίσαμε ομαδικά να μην διδαχθούν αυτά τα θέματα, επειδή δεν θα ερωτηθούν στις πανελλαδικές εξετάσεις, δηλαδή δεν ήταν μόνο απόφαση του σχολείου, αλλά και εμείς οι μαθητές δεν τα θέλαμε, αλλά ακόμα και αν δεν τα θέλαμε, είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε γραπτές εξετάσεις. Παίρνουμε άριστα χωρίς κόπο. – Υπάρχει αδικία εδώ;
– Η βαθμολογία του απολυτηρίου επηρεάζει τις πανεπιστημιακές εξετάσεις, και δεν θέλω να αδικώ όσους δίνουν εξετάσεις με κόπο, παίρνοντας εγώ άριστα βαθμολογία χωρίς κόπο.
– Ακούω κι εγώ γύρω μου για καθηγητές που βάζουν τέλεια βαθμολογία χωρίς να διαβάσουν καν το γραπτό. Αν αυτοί πάρουν υψηλό βαθμό, μας περνούν και αυτό είναι κάτι που δεν θέλουμε. Μας βάζουν κι εμάς τέλεια βαθμολογία δωρεάν και μας περνούν.
– Τι θα κάνω, φοβάμαι πάρα πολύ να αδικώ τους άλλους, δεν μπορώ να βγάλω αυτή τη σκέψη από το μυαλό μου. Σήμερα, ενώ συμπλήρωνα το γραπτό μου στα Λογοτεχνικά και τα Γερμανικά, ένιωσα πολύ άσχημα, σαν να είχα αδικησει κάποιον εσκεμμένα.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Δεν επιτρέπεται να παραβιάζεται αυτή η ισότητα με απάτη, και γι’ αυτό, αν κάποιος που δεν έχει το δικαίωμα εισέλθει, ενώ κάποιος που το έχει δεν μπορεί να εισέλθει.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
