Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Το σχετικό εδάφιο του Κορανίου αναφέρει τα εξής:
«Μην βλασφημείτε εκείνους που επικαλούνται άλλους θεούς εκτός από τον Αλλάχ, μήπως αυτοί, από άγνοια, βλασφημήσουν τον Αλλάχ…»
(Αλ-Αν’άμ, 6/108)
Ο Ζαμαχσάρι, στο στίχο…
“σεμπ”
τη λέξη γενικά
“κριτική”
υποστηρίζει ότι, λαμβάνοντας υπόψη το νόημα, η κριτική των λαθών και των κακώς κειμένων είναι καθήκον υπό κανονικές συνθήκες, αλλά η αποφυγή της κριτικής είναι επίσης καθήκον εάν η κριτική οδηγήσει σε πιο επιβλαβείς και καταστροφικές συνέπειες από την κατάσταση που επικρίνεται.
(Κασσάφ, ΙΙ, 23).
Ωστόσο, όπως σημειώνουν πολλοί ερμηνευτές,
“σεμπ”
λέξη
“σέτμ”
δηλαδή
“άσεμνες εκφράσεις που δεν συνάδουν με την ευγένεια και την καλοσύνη”
σημαίνει. Ενώ η κριτική σε όσους βρίσκονται σε λάθος δρόμο και η ανάδειξη του σωστού και του λάθους είναι απαραίτητη, σύμφωνα με το στίχο, αυτό δεν πρέπει να γίνεται με προσβολές, βρισιές και άλλες πράξεις που αντιτίθενται στην ισλαμική ηθική.
πραότητα, ευγένεια
και
ευγένεια
Δεν επιτρέπεται να γίνεται με τρόπο που δεν συνάδει με τους κανόνες. Πράγματι, το γεγονός ότι η προειδοποίηση απευθύνεται στους πιστούς και όχι στον Προφήτη (ειρήνη σ’ αυτόν) το αποδεικνύει. Διότι η βωμολοχία δεν συνάδει με την ηθική του Αγγελιοφόρου του Θεού (ειρήνη σ’ αυτόν), οπότε δεν υπήρχε ανάγκη να του γίνει τέτοια προειδοποίηση.
Σύμφωνα με αυτό το στίχο, η προσβολή των άλλων, των πεποιθήσεών τους και των ιερών αξιών τους δεν συνάδει με την ισλαμική ευγένεια και ηθική, και βλάπτει την τιμή του Ισλάμ. Βασικά, όπως σημειώνει και ο Ραζί…
(Tefsir-i Kebir, XIII, 139),
Οι ειδωλολάτρες, αν και λάτρευαν τα είδωλα, πίστευαν και στον Αλλάχ. Επομένως, είναι αδιανόητο να τον προσέβαλαν χωρίς λόγο.
Συνεπώς, οι υπερβολικές εκφράσεις ορισμένων μουσουλμάνων σχετικά με τους ειδωλολάτρες και τις πεποιθήσεις τους, τους οδήγησαν σε αταξίες· ακόμη και αν δεν είχαν την πρόθεση να βλασφημήσουν τον Θεό, εξοργίστηκαν και άρχισαν να βλασφημούν τις ιερές πεποιθήσεις των μουσουλμάνων. Σε αυτό το εδάφιο, οι μουσουλμάνοι διατάσσονται να αποφεύγουν λόγια και πράξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Στο στίχο υποδεικνύεται και η μέθοδος διάδοσης και πρόσκλησης του Ισλάμ. Σύμφωνα με αυτήν, οι πεποιθήσεις και οι απόψεις των άλλων, όπως και οι δικές μας, έχουν αξία. Ο δρόμος του διαλόγου και της πειθούς περνάει μέσα από τον σεβασμό και την ευγένεια. Η προσβολή και η βωμολοχία, αντίθετα, απλώς εντείνουν τα εχθρικά συναισθήματα του συνομιλητή, οδηγώντας σε πείσμα, σκλήρυνση και τελικά σε σύγκρουση.
(Ο Δρόμος του Κορανίου, Ερμηνεία της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων: II/358-359)
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
