– Ο Φακίχ Αμπού’λ-Λέις (رحمه الله) είπε:
«Μια μέρα ο Χαζράτ Ομέρ (ρ.α.) μπήκε κλαίγοντας στην παρουσία του Προφήτη (σ.α.σ.). Ο Προφήτης τον ρώτησε: «Γιατί κλαις;» Ο Χαζράτ Ομέρ απάντησε: «Υπάρχει ένας νεαρός στην πόρτα που κλαίει τόσο πολύ που μου έσπασε την καρδιά.»»
Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι μαζί του) είπε στον Ομάρ: «Βάλε τον μέσα». Ο νεαρός μπήκε μέσα κλαίγοντας. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι μαζί του) τον ρώτησε: «Γιατί κλαις, νεαρέ;». Ο νεαρός απάντησε: «Ω, Αγγελιοφόρε του Θεού! Κλαίω για τις πολλές αμαρτίες μου, φοβάμαι τον Θεό που είναι θυμωμένος μαζί μου».
Ο Προφήτης τον ρώτησε: «Έχεις συσχετίσει κάτι με τον Θεό;» Ο νεαρός απάντησε: «Όχι». Ο Προφήτης τον ρώτησε: «Έχεις σκοτώσει κάποιον άδικα;» Ο νεαρός απάντησε: «Όχι».
Τότε ο Προφήτης είπε στον νεαρό: «Ακόμα κι αν οι αμαρτίες σου ήταν ίσες με τα επτά ουράνια στρώματα, τα επτά στρώματα της γης και τα βουνά, ο Αλλάχ θα τις συγχωρήσει».
Ο νεαρός είπε: «Ω Αγγελιοφόρε του Θεού (ειρήνη και ευλογία επί αυτού)! Οι αμαρτίες μου είναι μεγαλύτερες από αυτές». Ο Προφήτης (ειρήνη και ευλογία επί αυτού) ρώτησε τον νεαρό: «Είναι οι αμαρτίες σου μεγαλύτερες από τον Κουρσί;» Ο νεαρός απάντησε: «Ναι, είναι μεγαλύτερες». Ο Προφήτης ρώτησε τον νεαρό: «Είναι οι αμαρτίες σου ή ο Θρόνος μεγαλύτερος;» Ο νεαρός απάντησε: «Οι αμαρτίες μου είναι μεγαλύτερες».
Ο Προφήτης ρώτησε τον νεαρό: «Είναι μεγαλύτερες οι αμαρτίες σου ή η συγχώρεση του Θεού;» Ο νεαρός απάντησε: «Χωρίς αμφιβολία, ο Θεός είναι μεγαλύτερος και υπέρτατος». Τότε ο Προφήτης είπε στον νεαρό: «Χωρίς αμφιβολία, μόνο ο υπέρτατος Θεός μπορεί να συγχωρήσει ένα τεράστιο σωρό αμαρτιών, η υπέρτατη συγχώρεσή Του μπορεί να σβήσει αυτό το βάρος».
Στη συνέχεια, ο Προφήτης είπε στον νεαρό: «Πες μου την αμαρτία που διέπραξες». Ο νεαρός απάντησε: «Ντρέπομαι να σου το πω, ω Αγγελιοφόρε του Θεού». Ο Προφήτης επέμεινε να του το πει, και ο νεαρός εξήγησε: «Εδώ και επτά χρόνια κλέβω σάβανα. Πρόσφατα πέθανε μια δούλα από τους Ανσάρ, πήγα, άνοιξα τον τάφο της και έκλεψα το σάβανό της».
Σηκώθηκα, είχα κάνει μερικά βήματα, όταν ο διάβολος με τράβηξε πίσω, γύρισα και βίασα την νεκρή σκλάβα. Ξανασηκώθηκα να φύγω, είχα κάνει μερικά βήματα, όταν είδα τη σκλάβα να στέκεται όρθια στα πόδια της, και μου φώναξε: «Ω, νεαρέ, αλίμονο σε! Δεν ντρέπεσαι τον Θεό, που παίρνει το δίκιο του αδικημένου από τον αδικητή; Με άφησες γυμνή ανάμεσα στους νεκρούς και ακάθαρτη ενώπιον του Θεού.»
Ακούγοντας αυτή την ομολογία, ο Προφήτης μας, γεμάτος θλίψη και οργή, έδιωξε τον νεαρό από την παρουσία του.
Ο νεαρός που είχε απομακρυνθεί από την παρουσία του Προφήτη, έκανε συνεχώς μετάνοια στον Θεό για σαράντα νύχτες. Στην σαρακοστή νύχτα, σήκωσε το κεφάλι του προς τον ουρανό και φώναξε:
«Ω Κύριε του Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), του Αδάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) και του Αβραάμ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν). Αν με συγχώρησες, ανακοίνωσέ το στον Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) και στους συντρόφους του, αλλιώς κατέβασε φωτιά από τον ουρανό και κάψε με, έτσι ώστε να με σώσεις από την τιμωρία της μετά θάνατον ζωής.»
Τότε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ (Ας) κατέβηκε στον Προφήτη μας (Ασ) και του είπε: «Ω Μωάμεθ! Ο Κύριός σου σε χαιρετά και σε ρωτά: «Εσύ δημιούργησες τα όντα;»»
Ο Προφήτης απάντησε στον Γαβριήλ: «Αλίμονο, Αυτός είναι που δημιούργησε εμένα και αυτούς, Αυτός που δίνει την τροφή σε εμένα και σε αυτούς». Τότε ο Γαβριήλ είπε στον Προφήτη: «Ο Θεός σου ανακοινώνει ότι εγώ δέχτηκα τη μετάνοια εκείνου του νεαρού».
Τότε ο Προφήτης κάλεσε αμέσως τον νεαρό κοντά του και του ανήγγειλε ότι ο Θεός είχε δεχθεί τη μετάνοιά του. (Ανακάλυψη των καρδιών)
– Είναι αυτή η δήλωση αληθινή ή ψεύτικη (κατασκευασμένη);
– Ως πηγές αναφέρονται το “Η Ανακάλυψη των Καρδιών” και ο Εμπουλ Λέις ες-Σεμερκάντι. Εγώ δεν τα βρήκα.
– Σας παρακαλώ, μην αφήσετε αναπάντητο.
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτή η ιστορία
Τόσο οι διατυπώσεις όσο και οι αφηγητές από τους συντρόφους του Προφήτη διαφέρουν.
αναφέρεται:
– Για την πηγή που αναφέρει τον Χαζράτ Ομέρ
βλ. Σεμερκαντί, Τενμπίχ αλ-Γαφιλίν, 1/106-107.
Σε αυτήν την πηγή, το όνομα του πρωταγωνιστή της ιστορίας δεν αναφέρεται.
Ο Σαμαρκάντι δεν είπε τίποτα για την αυθεντικότητα της αφήγησης. Εξάλλου, η πηγή αυτή είναι ένα βιβλίο κηρυγμάτων και συζητήσεων…
– Για την πηγή που αναφέρει ο Μουάζ, διαβιβάστηκε από τον Αμπού Χουρεϊρέ.
βλ. Ιμπν αλ-Αθίρ, Ουσντ αλ-Γαμπέ, 1/421.
Εδώ, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας,
Μπεχλούλ μπιν Ζουέιμπ
Αναφέρεται ότι υπάρχει ένα άτομο με το όνομα. Το όνομα αυτού του ατόμου είναι
Σαλέβη
Υπάρχουν επίσης αναφορές που το υποστηρίζουν.
(βλ. Ιμπν αλ-Αθίρ, ο.π.)
Ο Ιμπν αλ-Αθίρ, για την αλυσίδα μετάδοσης αυτής της αφήγησης,
“όχι συνεχόμενος”
με το να
αδύναμος
έχει επισημάνει.
– Ορισμένες υπερβολές που περιέχει η ιστορία ενισχύουν την εντύπωση ότι είναι αδύναμη ή κατασκευασμένη.
Για παράδειγμα:
«η έξοδος της γυναίκας από τον τάφο»
μια ξεχωριστή υπερβολή,
“με άφησες γυμνό”
είναι υπερβολή να το λέει. Και
«να σταλεί αμέσως ο Άγιος Γαβριήλ για να ανακοινώσει την αποδοχή της μετάνοιας αυτού του κλέφτη σάβανων»
είναι μια άλλη υπερβολή.
Εν ολίγοις,
Η αφήγηση είναι αποσπασματική, το περιεχόμενο είναι αλλοιωμένο, οι αφηγητές είναι διαφορετικοί, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι διαφορετικός. Δεν έχουμε κανένα λόγο να επιβεβαιώσουμε την αλήθεια τέτοιων ιστοριών.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
