– Κάποιοι λένε ότι ο Σαλαχίντίν Αλ-Αγιουμπί έπινε αλκοόλ, και μάλιστα κάποιοι ισχυρίζονται ότι αυτή η πληροφορία βρίσκεται στο έργο του Ιμπν Κεθίρ. Ισχύει αυτό;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Σαλαχ αλ-Ντιν αλ-Αγιουμπί
-απαπα-
πληροφορίες σχετικά με το ότι έπινε αλκοόλ
-όπως μπορούμε να δούμε-
Δεν το βρήκαμε σε καμία πηγή. Ακόμη και ένας σπουδαίος μυστικιστής όπως ο Μουχιγιτντίν Ιμπν Αραμπί, όταν αναφέρει το όνομα του Σουλτάνου Σαλαχεντίν…
«Ραχίμεχουλλάχ»
αναφέροντάς τον με σεβασμό και αγάπη.
(βλ. Φουτουχάτ-ι Μεκκίγιε)
Όσον αφορά τον Ιμπν Καθίρ, δεν βρήκαμε αναφορά σε αυτό το θέμα στην ερμηνεία του. Αλλά
«Αλ-Μπιντάγια ουα’ν-Νιχαγιά»
Στο βιβλίο ιστορίας με τίτλο [όνομα βιβλίου], ο Σουλτάνος Σαλαχεντίν επαινείται με θέρμη.
Φυσικά, δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν εδώ όλες αυτές οι εγκωμιαστικές αναφορές. Εμείς θα παραθέσουμε ορισμένες πληροφορίες σχετικά με το θέμα, προκειμένου να υπερασπιστούμε την αλήθεια και το δίκαιο, και θα αναφέρουμε τις πηγές του εν λόγω βιβλίου του Ιμπν Κεθίρ, τόσο στην αραβική όσο και στην τουρκική γλώσσα.
Ο τίτλος στα αραβικά έχει ως εξής:
Έπειτα, ήρθε το έτος 589.
Σε αυτήν ήταν.
Ο θάνατος του Σουλτάνου, του Βασιλιά Νάσιρ.
Σαλαχ αλ-Ντιν
Ο Ιωσήφ, υιός του Αγιούβ, ο Θεός να τον ελεήσει.
(Το έτος 598, ο Σουλτάνος Μελίκ Νασίρ Σαλαχεντίν μπιν Γιουσούφ μπιν Αγιούμπ. Είθε ο Θεός να τον ελεήσει…)
«Ο γραμματέας Ιμάντ και οι άλλοι είπαν ότι…»
«Ο Σουλτάνος Σαλαχίτν δεν άφησε στην κληρονομιά του παρά μόνο ένα συριακό δηνάριο και τριάντα έξι δίρχαμ.»
Άλλοι, από την άλλη, είπαν γι’ αυτόν τα εξής:
«Στο θησαυροφυλάκιό του υπήρχαν μόνο σαράντα επτά δίρχαμ. Δεν άφησε πίσω του ούτε σπίτι, ούτε κτήμα, ούτε αγρόκτημα, ούτε κήπο. Δεν είχε καμία περιουσία. …»
«Ο Σαλαχίν δεν άφησε πίσω του πλούτη και περιουσία, διότι ήταν γενναιόδωρος, μεγαλόψυχος, ευεργετούσε τους υπηκόους του και τους άλλους, ακόμα και τους εχθρούς του, και τους χάριζε δώρα. Αναφέραμε ορισμένα περιστατικά της ευεργεσίας του προς τους εχθρούς του στις προηγούμενες σελίδες. Ο ίδιος αρκούνταν σε λίγα πράγματα όσον αφορά τα ρούχα, το φαγητό και το άλογό του. Δεν φορούσε τίποτα άλλο εκτός από λινό, βαμβάκι και μαλλί.»
Δεν είναι γνωστό να έχει κάνει βήματα προς την κατεύθυνση του κακού.
Ειδικά
Αφού ο Θεός του χάρισε το δώρο της βασιλείας, εκείνος δεν ενέδωσε ποτέ στο κακό.
Αντίθετα, ο μοναδικός σκοπός και η ύψιστη επιδίωξή του ήταν να βοηθήσει το Ισλάμ και να νικήσει και να συντρίψει τους ταπεινούς εχθρούς του.
Μόνο γι’ αυτόν τον σκοπό σκεφτόταν. Ασχολιόταν με αυτό το θέμα μέρα νύχτα. Αντάλλασσε απόψεις και έκανε σχέδια με άτομα που εμπιστευόταν.
Ωστόσο, διέθετε πολλές αρετές και πλεονεκτήματα που δεν είχαν άλλοι. Είχε εξαιρετικές γνώσεις γλωσσολογίας, λογοτεχνίας και ιστορίας. Λέγεται μάλιστα ότι είχε απομνημονεύσει ολόκληρο το έργο “Χαμασέτ”.
Είχε συνηθίσει να προσεύχεται τις πέντε καθημερινές προσευχές στην ώρα τους, μαζί με την κοινότητα.
Δεν τον είχαν δει ποτέ να μην προσεύχεται με την κοινότητα, παρά μόνο λίγο καιρό πριν από το θάνατό του.
Ακόμη και κατά τη διάρκεια της θανατηφόρας ασθένειάς του, προσπαθούσε να προσεύχεται με την κοινότητα. Σ’ αυτή την κατάσταση, ο ιμάμης ερχόταν δίπλα του και τον βοηθούσε να προσευχηθεί.
Η αντίσταση του σώματός του μειώθηκε,
έχει χάσει τη δύναμή του
παρόλα αυτά
προσπαθούσε να προσεύχεται όρθιος.
Κατανοούσε τις συζητήσεις και τις αντιπαραθέσεις που γίνονταν ενώπιόν του. Μάλιστα, μερικές φορές συμμετείχε και ο ίδιος σε αυτές τις συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Παρόλο που δεν χρησιμοποιούσε τους σχετικούς όρους, συμμετείχε και ο ίδιος σε αυτά τα θέματα, έστω και λίγο.
Κουτμπεντίν αλ-Νισαμπουρί
Είχε συγγράψει γι’ αυτόν ένα βιβλίο δογμάτων. Εκείνος το απομνημόνευε. Το απομνημόνευε και στα παιδιά του, όταν έφταναν σε ηλικία που μπορούσαν να καταλάβουν τι διάβαζαν.
Αγαπούσε πολύ να ακούει το Κοράνι, τα χαντίθ και τις θρησκευτικές διδασκαλίες. Συνέχιζε να ακούει χαντίθ.
Μάλιστα, μια μέρα, ενώ επιθεωρούσε τους στρατιώτες σε παράταξη, ακούστηκε να απαγγέλλει ένα χαντίθ, ενώ βρισκόταν ανάμεσα σε δύο σειρές. Καυχιόταν γι’ αυτό και
“Δεν έχει ακουστεί ποτέ κανείς να διαβάζει χαντίθ σε ένα τέτοιο μέρος.”
έλεγε. Το έκανε κατόπιν υπόδειξης και συμβουλής του γραμματέα Ιμάντ.
Ήταν ένας άνθρωπος με εξαιρετικά ευαίσθητη καρδιά, και έκλαιγε αμέσως όταν άκουγε να διαβάζονται χαντίθ. Έδειχνε μεγάλο σεβασμό στις θρησκευτικές διατάξεις. …
“Σουλτάνος Σαλαχίτν”
Ήταν γενναιόδωρος, ευπρόσδεκτος, διακεκριμένος άνθρωπος. Δεν καυχιόταν για τις καλές πράξεις του. Αγαπούσε πολύ τις φιλανθρωπίες και τις πράξεις υπακοής. Ο Θεός να τον ελεήσει. Ο Σεΐχης Σιχαμπουντίν Αμπού Σάμε μας έχει μεταφέρει χρήσιμες πληροφορίες από τη ζωή του, την εποχή του, τη δικαιοσύνη του σε εσωτερικά και εξωτερικά θέματα, και τις αποφάσεις του…
Παραδείγματα ορισμένων εγκωμίων γραμμένων σε μορφή ποίησης:
«Πού είναι ο ηγεμόνας που η εποχή τιμήθηκε με την αρετή του;»
Η τιμή που απένειμε, πάντοτε δινόταν σε ενάρετους ανθρώπους.
“Πού είναι ο ηγεμόνας εκείνος, μπροστά στη δύναμη του οποίου οι Σταυροφόροι ταπεινώθηκαν και εξευτελίστηκαν;”
Οι εκδικήσεις του έφτασαν στις αλυσίδες γύρω από τους λαιμούς των εχθρών, διαλύοντάς τες με το σπαθί του…”
“Δεν θέλω να βρέχει πάνω στον τάφο σου,
Γιατί είδα ότι η γενναιοδωρία σου ξεπερνάει ακόμα και τις καταρρακτώδεις βροχές…”
Υποσημειώσεις:
– Αραβικά: Ιμπν Κεθίρ, Αλ-Μπιντάγια ουα’ν-Νιχαγιά, Νταρ Ιχγιάι’τ-Τουράθι’λ-Αραμπί, πρώτη έκδοση, 1408/1988; 13/5-9.
– Μετάφραση στα Τουρκικά: Ιμπν Κεσίρ, αλ-Μπιντάγια βε’ν-Νιχαγέ, Μετάφραση Μεχμέτ Κεσκίν, «Μεγάλη Ισλαμική Ιστορία», Εκδόσεις Τσαγρί, Τόμος: 13; Κεφάλαιο: 2/σ. 69-72.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
