Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Η Σούρα ατ-Τάουμπα είναι από τις τελευταίες σούρες που αποκαλύφθηκαν. Σε αυτή τη σούρα υπάρχουν πολλοί στίχοι που αναφέρονται στον πόλεμο. Για παράδειγμα:
«Πολεμήστε τους ειδωλολάτρες ομαδικά, όπως και αυτοί πολεμούν εσάς ομαδικά.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/36)
«Όταν περάσουν οι ιεροί μήνες, σκοτώστε τους ειδωλολάτρες όπου τους βρείτε, συλλάβετέ τους, φυλακίστετέ τους και στήστε τους ενέδρα σε κάθε πέρασμα. Αν όμως μετανοήσουν, τηρήσουν την προσευχή και δώσουν ελεημοσύνη, αφήστε τους ελεύθερους. Γιατί ο Αλλάχ είναι Συγχωρητής, Ελεήμων.»
(Αλ-Τάουμπα, 9/5)
Αυτοί οι δύο στίχοι,
“στίχος περί μάχης”
ή
“Στίχος του ξίφους”
είναι διάσημος για.
Σε ορισμένες ερμηνείες και μεταφράσεις του Κορανίου, στην εξήγηση των στίχων που συνιστούν υπομονή και συγχώρεση κατά την περίοδο της Μέκκας, αναφέρεται ότι “καταργήθηκαν από τους στίχους περί πολέμου”, δηλαδή, μετά την αποκάλυψη των παραπάνω στίχων που διατάσσουν τον πόλεμο, η ισχύς αυτού του στίχου έχει καταργηθεί, έχει αποσυρθεί. Ωστόσο, οι στίχοι που λένε ότι έχουν καταργηθεί αντιπροσωπεύουν μια φάση, ενώ οι στίχοι περί πολέμου αντιπροσωπεύουν μια άλλη φάση.
Η κατάσταση έχει ως εξής:
Ο Θεός διέταξε την υπομονή όταν οι Μουσουλμάνοι ήταν αδύναμοι και λίγοι, και τον πόλεμο όταν ήταν ισχυροί. Στα εδάφια αυτά δεν υπάρχει ανάκληση (κατάργηση προηγούμενης διάταξης).
Νεσίχ,
είναι η κατάργηση της διάταξης με τέτοιο τρόπο ώστε να μην είναι πλέον επιτρεπτή η εφαρμογή της.
Δεν αποτελεί κατάργηση (νεσίχ) η αντικατάσταση μιας διάταξης που επιβλήθηκε για συγκεκριμένο λόγο, με μια νέα διάταξη για άλλο λόγο. (1)
Ακόμη και όταν οι μουσουλμάνοι βρίσκονται σε αδύναμη θέση, τα εδάφια που διατάσσουν την υπομονή και τη συγχώρεση εξακολουθούν να ισχύουν. Μπορούμε να το καταλάβουμε καλύτερα με το ακόλουθο παράδειγμα:
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού με το λεωφορείο, στο παιδί μας
“Μην μιλάς με τον οδηγό!”
ας πούμε, και στο τέλος του ταξιδιού
“Τώρα μίλησέ του.”
Αν πούμε έτσι, η δεύτερη φράση μας δεν αναιρεί την ισχύ της πρώτης. Διότι πρόκειται για δύο διαφορετικές καταστάσεις. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, η ομιλία με τον οδηγό μπορεί να προκαλέσει ατύχημα, οπότε είναι σκόπιμο να μην μιλάμε μαζί του. Όταν όμως το ταξίδι τελειώσει, δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος, οπότε μπορούμε να μιλήσουμε μαζί του άνετα.
Όταν ξεκινάμε ένα νέο ταξίδι, η πρώτη μας υπόσχεση παραμένει η ίδια.
Πηγές:
1. βλ. Σουγιούτι, ΙΙ, 703-704; Εισαγωγή στις Επιστήμες του Κορανίου, Εκδ. Ενσάρ, Κωνσταντινούπολη, 1983, σ. 103-104; Ριζά, Χ, 199; Μαχμούντ Σελτούτ, Ο Κοράνιος και ο Πόλεμος, Εκδ. Νταρ αλ-Φετχ, Βηρυτός, 1983, σ. 85-88; Ζεϊντάν, Η Ισλαμική Σαρία και το Διεθνές Δίκαιο, Εκδ. Μουεσσεσέτου Ρισάλε, Βηρυτός, 1988, σ. 60.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
