Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
σημαίνει. Ετυμολογικά, σημαίνει αυτός που ακούγεται αλλά δεν φαίνεται, αυτός που φωνάζει, αυτός που δίνει φωνή, αυτός που καλεί.
Οι μάντεις ανήκουν στην κατηγορία των τζιν. Όπως υπάρχουν μέντιουμ και μάντεις ανάμεσα στους ανθρώπους, έτσι και ανάμεσα στα τζιν υπάρχουν μέντιουμ και μάντεις.
Πριν από το Ισλάμ, οι Άραβες, περιπλανώμενοι στην έρημο, έλεγαν πως μερικές φορές άκουγαν μια φωνή άγνωστης προέλευσης, και αποκαλούσαν τον αόρατο κάτοχό της «ρεΐ». Μερικές φορές ισχυρίζονταν πως ένα τζίν εμφανιζόταν σε κάποιον φίλο του και του έδινε πληροφορίες από το άγνωστο, και το ονόμαζαν «ρεΐ». Έγραφαν ποιήματα για τέτοια φαινόμενα, και μάλιστα πίστευαν πως και τα ίδια τα φαινόμενα έγραφαν ποιήματα.
Πριν από την αποκάλυψη του Κορανίου, οι μάντεις, με τη βοήθεια των τζιν, μπορούσαν να λαμβάνουν αποσπασματικές πληροφορίες από τον ουρανό, από τις συζητήσεις των αγγέλων μεταξύ τους, και να προλέγουν ορισμένα απόκρυφα γεγονότα.
Ωστόσο, με την έναρξη της αποκάλυψης του Κορανίου, αυτός ο δρόμος έκλεισε για τα τζίν. Δηλαδή, τα τζίν δεν μπορούν πλέον να ανέβουν στον ουράνιο θόλο, βασιζόμενα στα φωτεινά και διαφανή σώματά τους, και συνεπώς δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στις συζητήσεις που γίνονται εκεί, με αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η ασφάλεια του ουράνιου θόλου.
Η διασφάλιση της ακεραιότητας του Κορανίου οφείλεται στην κάθοδό του από τον ουρανό. Έτσι, απομακρύνεται κάθε αμφιβολία και αμφισβήτηση σχετικά με το Κοράνι. Δηλαδή, απορρίπτεται η υποψία μήπως οι δαίμονες εξαπατούσαν τον Προφήτη Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν) ή μήπως αναμείχθηκαν ψευδείς ειδήσεις των δαιμόνων στις αποκαλύψεις που του δόθηκαν.
Φυσικά, η κλοπή αυτών των πληροφοριών από τα τζίν δεν συμβαίνει στο ανώτερο βασίλειο των αγγέλων, το οποίο αποτελεί το κέντρο και την πρωτεύουσα του ουράνιου κόσμου, αλλά σε απομακρυσμένες περιοχές και γωνιές του ουράνιου κόσμου, που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως τα “χωριά” και τα “αστυνομικά τμήματα” του.
Όπως οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο Γενικό Επιτελείο διαβιβάζονται στα συνοριακά φυλάκια, με τον ίδιο τρόπο οι αποφάσεις που λαμβάνονται στο ανώτερο συμβούλιο διαβιβάζονται στα μέρη που έχουν την ιδιότητα των συνοριακών φυλακίων του ουρανού.
Αυτά είναι τα όρια του ουρανού, όπου οι δαίμονες κλέβουν τις συνομιλίες, και όχι η ανώτερη σφαίρα των αγγέλων, η οποία κατέχει κεντρική θέση στον ουρανό.
Δεν πρόκειται για γνώση του απόλυτου αόρατου, αλλά για γνώση ενός αόρατου που έχει εκδηλωθεί, που έχει πλέον εμφανιστεί στον ουράνιο θόλο. Διαφορετικά, κανείς εκτός από τον Θεό δεν μπορεί να γνωρίζει το απόλυτο αόρατο από μόνος του, παρά μόνο αν ο Θεός το αποκαλύψει.
Τα λεγόμενα τζίνια, που δεν είναι ορατά αλλά η φωνή τους ακούγεται, προφήτευσαν την έλευση του Αποστόλου Αλλάχ (ειρήνη και ευλογία σε αυτόν).
Για παράδειγμα, ο Ζεγιάμπ ιμπν αλ-Χάρις άκουσε μια φωνή από το υπερπέραν, η οποία τον οδήγησε, μαζί με άλλους, στο να ασπαστεί το Ισλάμ.
Και πάλι, ένα πνεύμα από τα τζίνι φώναξε με αυτόν τον τρόπο στον Σάμια μπιν Καρρέτ αλ-Γαταφάνι, κάνοντας μερικούς να πιστέψουν:
Αργότερα, συχνά αναφέρεται το φαινόμενο της ακρόασης φωνών από το υπερπέραν από ορισμένους ασκητές, ερημίτες και Σούφι.
Σύμφωνα με μια διάσημη ιστορία, όταν πήγε για κυνήγι, άκουσε μια φωνή από το άγνωστο που του είπε κάτι, και αυτό τον τρόμαξε, αλλά συνέχισε το κυνήγι. Αφού άκουσε την ίδια φωνή τρεις φορές και την άκουσε να έρχεται και από το φρύδι της σέλας του, κατέβηκε από το άλογό του και χάθηκε στις ερήμους. Επίσης, ο Ιμπραήμ μπιν Ενχέμ είδε έναν άντρα (Χιζίρ) να εμφανίζεται δίπλα του εκείνη την ώρα.
Στο έργο του αφιέρωσε ένα κεφάλαιο στο θέμα του “χάτιφ” (μυστικός ψίθυρος), και περιέγραψε πώς Σούφι όπως ο Αμπού Σαΐντ αλ-Χαρράζ και ο Αμπού Χάμζα αλ-Χορασάνι άκουγαν τις φωνές που προέρχονταν από το “χάτιφ”.
Στο Tehzîbü’l-esrâr, αφού πραγματεύεται το ζήτημα του hâtif (μια φωνή που ακούγεται από το άγνωστο) εκτενέστερα και αναφέρει ότι υπάρχουν τόσο εκείνοι που αποδέχονται όσο και εκείνοι που απορρίπτουν την πιθανότητά του, λέει ότι και ο ίδιος άκουσε μια φωνή από το hâtif.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
