«Λέγεται ότι όλες οι αφηγήσεις σχετικά με το περιστατικό των Μπενί Κουράιζα προέρχονται από τον Ιμπν Ισχάκ, ο οποίος τις πήρε από κάποιον εβραϊκής καταγωγής, και ότι οι μεταγενέστεροι μελετητές των χαντίθ και ιστορικοί μετέφεραν το περιστατικό χωρίς καμία αμφισβήτηση. Ορισμένοι μελετητές, όπως ο Μαλίκ, κατηγόρησαν τον Ιμπν Ισχάκ για ψέματα, ακόμη και για δεισιδαιμονία, ενώ ο Ιμπν Χατζάρ απέρριψε το περιστατικό. Συμπερασματικά, λέγεται ότι οι Εβραίοι στο περιστατικό των Μπενί Κουράιζα δεν σκοτώθηκαν με τον τρόπο που περιγράφεται στις αφηγήσεις, ότι αυτό είναι ψέμα, και για αυτόν τον λόγο αναφέρεται: “Είναι αδύνατο να κρατηθούν τόσες πολλές Εβραίοι σε ένα μόνο σπίτι πριν από τη σφαγή τους, και ενώ υπήρξε επιείκεια προς τους Εβραίους που πολέμησαν σε άλλες μάχες και τους επετράπη να φύγουν από τη Μεδίνα, γιατί να γίνει κάτι τέτοιο στους Εβραίους σε αυτό το περιστατικό;”»
– εκφράζονται διάφορες αντιρρήσεις, όπως π.χ.
– Μάλιστα, έχει γραφτεί ένα άρθρο με τίτλο “ΝΕΟ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΠΑΝΟΥ ΚΟΥΡΑΪΖΑ” που διαψεύδει αυτό το γεγονός. Ποια είναι η απάντησή σας σε αυτό;
– Όπως ειπώθηκε, θα μπορούσε αυτό το περιστατικό να είναι κατασκευασμένο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Αυτό το γεγονός είναι αληθινό, αλλά μπορεί να ειπωθεί ότι οι πληροφορίες σχετικά με τον αριθμό των θυμάτων είναι υπερβολικές.
Θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε αυτό το ζήτημα σε μερικά σημεία:
1. Οι Εβραίοι της Κουρεΐζα,
Η Μεδίνα είχε υπογράψει μια συμφωνία με το Ισλαμικό κράτος. Σύμφωνα με αυτή τη συμφωνία, και οι δύο πλευρές θα υπερασπίζονταν τη χώρα της Μεδίνας υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Σε περίπτωση επίθεσης σε μία πλευρά, η άλλη πλευρά θα θεωρούσε την επίθεση ως επίθεση εναντίον της και θα πολεμούσε.
Ωστόσο, όταν έγινε η μάχη του Αχζάμπ/Χαντέκ –
ακόμα και αν είναι κατ’υπόδειξη κάποιων υποκινητών-
Οι Εβραίοι αθέτησαν μονομερώς τη συμφωνία και πρόδωσαν φανερά τους Μουσουλμάνους, συμμαχώντας με τον εχθρό που πολεμούσε εναντίον τους.
Ανθρώπων
-όπως είναι σήμερα-
Σύμφωνα με τα έθιμα της εποχής, η τιμωρία για την προδοσία ήταν ο θάνατος.
Επομένως, αυτοί που συνωμότησαν και διέπραξαν αυτή την προδοσία
-εντός του πλαισίου μιας πλήρους απονομής δικαιοσύνης-
καταδικάστηκαν σε θάνατο από διαιτητή της επιλογής τους.
2.
Φανταστείτε τι θα συνέβαινε στους Μουσουλμάνους αν αυτό το δίκτυο προδοσίας, σε συνεργασία με άλλες ειδωλολατρικές ομάδες, είχε κερδίσει τη μάχη… Απέναντι σε περίπου 3.000 Μουσουλμάνους, οι εχθροί…
-δυσανάλογα
– Η συγκέντρωση στρατού που ξεπερνά τις δέκα χιλιάδες αποτελεί σαφή ένδειξη ότι στοχεύουν στην εξόντωση των Μουσουλμάνων.
3.
Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) εκδίωξε τις εβραϊκές φυλές Μπενί Καϊνούκα και Μπενί Ναδίρ –
Παρά το γεγονός ότι σκαρφίζονται ύπουλα σχέδια εναντίον των Μουσουλμάνων και φέρονται εχθρικά προς αυτούς –
Η μη καταδίκη σε θάνατο αποτελεί αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι οι σφαγιασθέντες Εβραίοι της Μπενί Κουρεΐζα το είχαν ήδη αξιζεί.
Φαίνεται ότι αυτοί οι Εβραίοι, σε αντίθεση με τους προηγούμενους, πρόδωσαν τους Μουσουλμάνους την πιο δύσκολη στιγμή τους, κατά τη διάρκεια μιας πολύ επικίνδυνης μάχης, όταν άλλοι εχθροί πολιορκούσαν τη Μεδίνα, επιτιθέμενοι με στρατεύματα που αριθμούσαν πάνω από δέκα χιλιάδες, με σκοπό να εξολοθρεύσουν τους Μουσουλμάνους, και άξιζαν αυτή την τιμωρία.
4.
Ωστόσο, ο αριθμός των Εβραίων που σκοτώθηκαν σε αυτόν τον πόλεμο φαίνεται να είναι αρκετά υπερβολικός, πέρα από τις διάφορες εκδοχές που αναφέρονται.
Αυτοί οι υπερβολικοί αριθμοί αναφέρθηκαν ως: 400, 550, 700, 900.
Αναφέρεται ότι όλες αυτές οι αφηγήσεις είναι αδύναμες από άποψη αξιοπιστίας ή κειμένου.
Αυτός που έδωσε αυτά τα νούμερα.
Ιμπν Ισχάκ,
έχει επικριθεί από τους μελετητές ως εξής: Από τον ομότιμό του Ιμάμ Μαλίκ:
«Είναι ένας από τους δαίμονες, ένας δαίμονας ανάμεσα στους δαίμονες.»
, Ιμάμ Αχμέντ:
«Δεν ερευνά την αξιοπιστία εκείνων από τους οποίους μεταφέρει τις αφηγήσεις.»
, Χισάμ μπιν Ούρβα:
“Είναι ένας ψεύτης.”
, Ιμπν Νεντίμ:
«Έχει επικριθεί/κατακριθεί από τους μελετητές.»
, Ιμπν Χατζάρ:
«Στις αφηγήσεις του από αδύναμους και άγνωστους αφηγητές, διαπράττει ΤΕΔΛΙΣ (δίνει καλή εικόνα σε κάτι κακό).»
Ζεχέβι:
«Προηγούμενοι μελετητές τον κατηγόρησαν ότι διηγούνταν ανυπόστατα και παράξενα πράγματα».
, Χατίμπ αλ-Μπαγδαντί:
«Πήρε τις πληροφορίες του για τους Μαγάζι κυρίως από τους Εβραίους».
(βλ. το άρθρο του Σαλίμ αλ-Μεσχούρ με τίτλο «Ο μύθος της σφαγής των Μπενί Κουρεΐζα»)
5)
Είναι ενδιαφέρον ότι ο Ιμπν Ισχάκ, όταν αναφέρει τον αριθμό των θυμάτων, δεν καταβάλλει καμία προσπάθεια να προσδιορίσει με ακρίβεια τον αριθμό. Οι πληροφορίες που δίνει είναι:
«Από 600 έως 900»
είναι της μορφής «μεταξύ».
(βλ. Ιμπν Χισάμ, ας-Σίρα, 2/240-241)
Υπάρχει μια διαφορά 300 μονάδων μεταξύ των δύο αριθμών. Αυτό δείχνει ότι οι Εβραίοι που έδωσαν αυτή την πληροφορία –
για να προκαλέσει δισταγμό στις ψυχές
– προτίμησε να δώσει υπερβολικά νούμερα, όχι τα πραγματικά, και ο Ιμπν Ισχάκ κατέγραψε όσα άκουσε χωρίς να τα φιλτράρει.
Είναι ενδιαφέρον, ωστόσο, ότι ο Ιμπν Ισχάκ, όταν περιγράφει αυτό το γεγονός, δεν παρέχει κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο, αντιθέτως…
«Ένας έγκριτος λόγιος, στον οποίο έχω εμπιστοσύνη, μου είπε…»
Αρκέστηκε σε αυτή τη δήλωση. Επομένως, αυτή η αφήγηση είναι αδύναμη και από άποψη αξιοπιστίας.
6)
Επιμέλεια: Αμπού Ισλάμ αλ-Μαγρίμπι
“αυθεντικό”
Σε μια αφήγηση που αναφέρει, ο αριθμός αυτός είναι μόνο
40
όπως έχει διαπιστωθεί. Κατά συνέπεια,
Σα’ντ ιμπν Μουάζ:
«Η θανάτωση των ανδρών (των μαχητών/πολεμιστών/αυτών που πολεμούσαν) από τους Εβραίους, η αιχμαλωσία των γυναικών και των παιδιών τους και η διανομή των περιουσιών τους (ως λάφυρα)»
αποφάσισε. Ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη σε αυτόν) εφάρμοσε αυτή την απόφαση.
μόνο τον Εβραίο άνδρα “Αμρ μπιν Σαδ” συγχώρησε – επειδή δεν τον πρόδωσε.
(βλ. Ιμπν Ζαντζουγέ, αλ-Εμβάλ, χ. αρ.: 359)
Ωστόσο, ο Τιρμίζι
Σε μια αφήγηση που ο ίδιος αποκάλεσε «αυθεντική», ο αριθμός αυτός αναφέρεται ως 400.
(Τιρμίζι, αριθ. χαντίθ: 1582)
Ο Ιμπν Χατζάρ ανέφερε επίσης ότι οι αφηγήσεις που προσδιορίζουν τον αριθμό των θυμάτων σε 400 είναι αξιόπιστες.
(βλ. Fethu’l-Bari, 7/414)
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που δίνει και ο Ιμπν Ισχάκ, όσοι άξιζαν τον θάνατο συγκεντρώθηκαν στο σπίτι μιας γυναίκας.
(Ιμπν Χισάμ, ό.π.)
Ειδικά υπό τις συνθήκες της εποχής, το σπίτι μιας γυναίκας μπορούσε να χωρέσει μόνο 40 άτομα. Δεν είναι δυνατόν να φιλοξενήσει άλλους αριθμούς. Αυτό δείχνει ότι οι αριθμοί που δίνονται είναι υπερβολικοί. Ωστόσο, υπάρχουν και αφηγήσεις που λένε ότι οι Εβραίοι συγκεντρώθηκαν σε δύο σπίτια.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, ό.π.)
Από όλες αυτές τις εξηγήσεις προκύπτει ότι,
Από τους Εβραίους της Κουρεΐζα, μόνο οι άνδρες που πολέμησαν σκοτώθηκαν.
Είναι πολύ πιθανό ένα σημαντικό μέρος αυτών να σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ένα άλλο μέρος, ως τιμωρία για την προδοσία, εκτελέστηκε με κάποιο τρόπο μετά τη σύλληψή τους.
Ο αριθμός των θυμάτων κυμαίνεται από 40 έως 400. Καμία γυναίκα δεν σκοτώθηκε, εκτός από μία γυναίκα που σκοτώθηκε ως αντίποινα.
Κανένας νέος ή ηλικιωμένος που δεν κρατούσε όπλο δεν σκοτώθηκε.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
