Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Διότι το να γνωρίζεις και το να θέλεις δεν είναι αντίθετα, αλλά αλληλοεξαρτώμενες προϋποθέσεις. Γιατί για να κάνεις οτιδήποτε, πρέπει πρώτα να το γνωρίζεις. Αν δεν υπάρχει κάτι γνωστό, πού θα κατευθύνεις τη θέλησή σου;
Αντίθετα, η θέληση για κάτι είναι δυνατή μόνο με δύναμη. Η ιδιότητα αυτή, ωστόσο, έχει μια καταναγκαστική, επιβλητική ισχύ.
Για παράδειγμα, ο Μιμάρ Σινάν, όταν κατασκεύαζε το τζαμί Σουλεϊμανιέ, γνώριζε εκ των προτέρων πώς θα το έκανε. Ακόμα κι αν το είχε σχεδιάσει χρόνια πριν, αυτή η γνώση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει από μόνη της αιτία για την κατασκευή του τζαμιού. Διότι οι δουλειές δεν γίνονται μόνο με γνώση. Χρειάζεται μια ισχυρή βούληση που να δράσει με βάση αυτή τη γνώση. Ο Μιμάρ Σινάν μπόρεσε να κατασκευάσει το τζαμί Σουλεϊμανιέ, το οποίο είχε σχεδιάσει και γνώριζε εκ των προτέρων, αφού αποφάσισε να το κάνει και έθεσε σε εφαρμογή τη βούλησή του. Από αυτόν τον πολύ σαφή κανόνα λογικής καταλαβαίνουμε ότι το γεγονός ότι ο Θεός γνωρίζει τα πάντα εκ των προτέρων με την αιώνια γνώση του, δεν καταργεί την ισχυρή βούλησή του.
– Για να το αναλύσουμε περαιτέρω, ένα αριστούργημα τέχνης δεν μπορεί ποτέ να δημιουργηθεί χωρίς γνώση του αντικειμένου. Διότι για να φανταστεί κανείς την ύπαρξη ενός θαυμάσιου έργου τέχνης που προέρχεται από άγνοια, θα πρέπει να αποποιηθεί τη λογική, όπως οι Σοφιστές φιλόσοφοι.
Επίσης, αν κάποιος ισχυρίζεται ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν μόνο με γνώση, τότε θα πρέπει να αποδείξει ότι ένας έμπειρος αλλά παράλυτος, ηλικιωμένος και αδύναμος τεχνίτης μπορεί να χτίσει ένα διαμέρισμα με τα χέρια του, ότι ένας έμπειρος αλλά εκ γενετής τυφλός μπορεί να δει, και ότι ένας έμπειρος αλλά κωφός μπορεί να ακούσει, πράγμα που είναι αδύνατο.
Είναι επιστημονικός κανόνας: σε μια ζυγαριά που ισορροπεί, δεν είναι δυνατόν να βαρύνει η μία πλευρά. Για να βαρύνει η μία πλευρά, απαιτείται εξωτερική παρέμβαση. Σε όποια πλευρά προστεθεί έστω και ένα γραμμάριο, αυτή θα υπερτερεί. Η προσθήκη αυτού του γραμμαρίου μπορεί να γίνει μόνο με τη βούληση και τη δύναμη κάποιου. Διαφορετικά, το γεγονός ότι κάποιος γνωρίζει πως η προσθήκη βάρους σε μία από τις δύο πλευρές μιας ισορροπημένης ζυγαριάς θα διαταράξει την ισορροπία, δεν αρκεί για να την διαταράξει. Ακόμα και αν περάσουν χρόνια, η ισορροπία δεν θα διαταραχθεί αν δεν υπάρξει παρέμβαση από μια ισχυρή βούληση.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ύπαρξη ή η ανυπαρξία του σύμπαντος είναι ισοδύναμες. Ούτε η ύπαρξή του ούτε η ανυπαρξία του είναι αναγκαία. Πράγματι, οι σύγχρονοι επιστήμονες λένε ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε πριν από περίπου 15.000.000.000 χρόνια. Επομένως, πριν από τη δημιουργία του, η ανυπαρξία του σύμπαντος δεν προκαλούσε κανένα πρόβλημα, ούτε λογικά ούτε ρεαλιστικά. Διότι στη λογική σκέψη, η ύπαρξη μόνο του Δημιουργού Θεού είναι αναγκαία. Αυτό είναι το λόγο που οι θεολόγοι και οι φιλόσοφοι του αποδίδουν τον τίτλο του (αναγκαίως υπαρκτού).
Συνεπώς, σε μια υποθετική ζυγαριά που αντιπροσωπεύει το σύμπαν, η ανυπαρξία και η ύπαρξη ισορροπούν. Η ύπαρξη ισούται με την ανυπαρξία. Η αυθόρμητη διατάραξη αυτής της ισορροπίας είναι λογικά αδύνατη. Όμως, η πραγματικότητα είναι παρούσα· η πλευρά της ύπαρξης υπερτερεί της πλευράς της ανυπαρξίας και το σύμπαν υφίσταται. Αφού η αυθόρμητη δημιουργία του είναι αδύνατη, όπως και στα προηγούμενα παραδείγματά μας, απαιτείται εξωτερική παρέμβαση.
Εδώ παρεμβαίνει η βούληση του Θεού. Με τις αθάνατες εκφράσεις των παλαιών.
Αφού είναι αδύνατο η πλευρά της ύπαρξης να υπερτερεί από μόνη της της πλευράς της ανυπαρξίας και το σύμπαν να προκύψει από το τίποτα και να πει ένα γεια στην ύπαρξη… Τότε, η αιώνια βούληση του Θεού είναι αυτή που διαταράσσει αυτή την ισορροπία, επιλέγοντας με τη θέλησή Του την πλευρά της ύπαρξης.
Ο Θεός, βεβαίως, γνώριζε και αυτό, όπως και τα υπόλοιπα μέρη του σύμπαντος, με την αιώνια γνώση Του. Γνώριζε πότε, πού και πώς θα γινόταν. Αλλά η γνώση Του αυτή δεν επέβαλε την ύπαρξή του. Διότι η ισχυρή βούληση είναι αυτή που το δημιούργησε. Ακόμη και η ύπαρξη αυτού που διατυπώνει αυτή την αξίωση υπήρχε στην αιώνια γνώση του Θεού. Ωστόσο, όπως φαίνεται, ήρθε στον κόσμο μόλις πριν από ένα ορισμένο έτος. Συνεπώς, η ύπαρξη οτιδήποτε απαιτεί την άπειρη γνώση, βούληση, σοφία και δύναμη του Θεού.
– Αυτή η ισχυρισμός είναι μια αναβίωση της θεωρίας που πρότειναν ορισμένοι ανόητοι φιλόσοφοι, οι οποίοι κομπορρημονούσαν εις βάρος του αμαθούς λαού κατά τον Μεσαίωνα, και η οποία υποστηρίζει ότι τα πάντα προέρχονται αναγκαστικά από τον Θεό.
Ωστόσο, αυτή η θεωρία είναι πλέον καταδικασμένη να παραμείνει στα σκουπίδια της αρχαιότητας. Διότι σήμερα, χάρη στις σύγχρονες επιστήμες, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ούτε ένα γράμμα γράφεται χωρίς συγγραφέα, ούτε μια βελόνα κατασκευάζεται χωρίς τεχνίτη, ούτε καν μια γειτονιά δεν υφίσταται χωρίς επικεφαλής. Επομένως, είναι πλέον φανερό, σαν το φως της ημέρας, σαν τον ήλιο, ότι αυτό το βιβλίο του σύμπαντος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς συγγραφέα, αυτό το κτίριο του σύμπαντος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τεχνίτη, και αυτή η χώρα της ύπαρξης δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς επικεφαλής, δηλαδή χωρίς έναν δημιουργό και διαχειριστή με βούληση και ικανότητα επιλογής. Αρκεί να μην τυφλωθεί το μάτι της λογικής από το φως αυτής της ισχυρής αλήθειας…
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
