– Όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες λένε ότι υπάρχει μια τέλεια τάξη στο σύμπαν, αλλά εγώ δεν βλέπω ένα απολύτως τέλειο σύμπαν.
– Στο ζωικό βασίλειο, τα ζώα επιδίδονται σε τρομερές βιαιότητες μεταξύ τους. Μην το βλέπετε απλώς ως μέρος του κύκλου της τροφής. Για παράδειγμα, οι καρχαρίες αρχίζουν να τσακώνονται μεταξύ τους ακόμα και μέσα στη μήτρα της μητέρας τους. Η θηλυκή αράχνη τρώει τον αρσενικό μετά το ζευγάρωμα, οι προνύμφες των μυγών τρώνε την αράχνη από μέσα και την κάνουν να σκάσει, κ.λπ.
– Επίσης, δεν θα ήταν καλύτερα, αντί του αδίστακτου κύκλου της τροφής, όλα τα ζωντανά πλάσματα να τρέφονται από τον ήλιο και να ζουν αδελφικά;
– Επίσης, ποια είναι η γνώμη σας για την ομοιότητα του DNA των ανθρώπων και των πιθήκων;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Εδώ η ερώτηση έχει τρεις επιλογές.
Κάποιος,
δεν υπάρχει τάξη στο σύμπαν,
ο άλλος
όπου τα ζώα κακοποιούνται μεταξύ τους,
τρίτος
είναι η ομοιότητα του ανθρώπινου DNA με το DNA των πιθήκων.
Απάντηση 1:
Στον άνθρωπο αρκεί να κοιτάξει το δικό του σώμα για να καταλάβει την τελειότητα της τάξης στο σύμπαν.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να κατανοήσουμε καλά τι εννοούμε με τη λέξη “τάξη”. Τάξη σημαίνει: οργάνωση, πειθαρχία, μετριοφροσύνη, κάτι που γίνεται σύμφωνα με μια ανάγκη.
Το ανθρώπινο σώμα έχει σχεδιαστεί και δημιουργηθεί με μέτρο και για πολλούς σκοπούς και στόχους.
Για παράδειγμα, το σχήμα και το μέγεθος του προσώπου, η θέση, η λειτουργία και το σχήμα των μελών του προσώπου είναι όλα μετρημένα και εξαιρετικά τέλεια. Για να το καταλάβουμε καλύτερα, ας φανταστούμε την ύπαρξη ασυμμετρίας στο πρόσωπο. Τότε θα γίνει καλύτερα κατανοητό τι είναι η τελειότητα.
Για παράδειγμα, η μύτη σαν μύτη γάτας, και στο αριστερό μέρος του προσώπου, το ένα μάτι σαν μάτι αγελάδας, το άλλο σαν μάτι μύγας, το ένα πίσω από το κεφάλι, το άλλο στο μέτωπο, το ένα αυτί σαν αυτί κουνελιού, το άλλο σαν αυτί ποντικιού, το ένα πάνω από τη μύτη, το άλλο στον αυχένα, το στόμα σαν στόμα προβάτου και στο δεξί μέρος του προσώπου, μερικά δόντια μέσα στο στόμα και το καθένα διαφορετικού μεγέθους, μερικά και στην παλάμη. Το ένα πόδι σαν πόδι αγελάδας, το άλλο σαν πόδι αλεπούς. Αν η θέση για την αφόδευση βρισκόταν στη θέση του αριστερού αυτιού και η θέση για την ούρηση στη θέση του δεξιού αυτιού, τότε θα γινόταν καλύτερα κατανοητή η τελειότητα του ανθρώπου.
Έτσι είναι και το σύμπαν. Το μέγεθος του ήλιου και η απόστασή του από εμάς, η ποσότητα και η μορφή της ενέργειας που παράγεται καθημερινά, η μεταφορά του νερού από τα σύννεφα στα σημεία που χρειάζεται, η ύπαρξη του αέρα σε ακριβώς την απαιτούμενη ποσότητα, απαραίτητη για όλα τα ζωντανά πλάσματα, η γρήγορη αποκατάσταση της διαταραγμένης ισορροπίας των αερίων, η κίνηση και η ταχύτητα της γης γύρω από τον άξονά της και γύρω από τον ήλιο, όλα είναι ρυθμισμένα με τις πιο λεπτές μετρήσεις και λειτουργούν και διαχειρίζονται χωρίς την παραμικρή ατέλεια.
Δεν είναι άραγε μέτρο τελειότητας και τάξης το γεγονός ότι κάθε ζώο έχει σώμα ανάλογο με την ψυχοσύνθεσή του, και τα μέλη του είναι μετρημένα και φτιαγμένα ανάλογα με τις ανάγκες του;
Για παράδειγμα, αν σε μια κότα έβαζαν πόδι ποντικιού, σε μια πεταλούδα φτερό σπουργιτιού, σε ένα σπουργίτι φτερό πεταλούδας και σε ένα πρόβατο ράμφος αηδονιού αντί για στόμα, τότε θα υπήρχε αδικία, αταξία και υπερβολή.
Χρειάζεται να πούμε περισσότερα; Αυτά και μόνο αρκούν για να καταλάβουμε τι σημαίνει τελειότητα.
Τώρα πες μου, υπάρχει τέτοια ανισορροπία και υπερβολή στο σύμπαν;
Απάντηση 2:
Κάθε ζωντανό πλάσμα εκτελεί το καθήκον που του έχει ανατεθεί και αποδίδεται, και τρώει την τροφή που του έχει οριστεί.
Το λάθος εδώ πηγάζει από το να κοιτάμε το σύμπαν με λάθος γυαλιά.
Όπως είναι γνωστό, το σύμπαν το βλέπουμε με δύο ζευγάρια γυαλιά. Το ένα είναι τα γυαλιά της πίστης, το άλλο τα γυαλιά της απιστίας.
Γυαλιά βλασφημίας;
Παρουσιάζει το σύμπαν σκοτεινό και τα πάντα ξένα και εχθρικά μεταξύ τους. Σαν κάποιος που οδηγείται νύχτα σε μια σκοτεινή και έρημη πόλη και, μέσα στο σκοτάδι, παρομοιάζει ό,τι βλέπει γύρω του με φίδια και δράκους, γεμίζοντας τρόμο και φρίκη.
Όποιος κοιτάζει το σύμπαν με αυτά τα γυαλιά, πιστεύει ότι όλα στο σύμπαν είναι τυχαία και άναρχα. Θεωρεί τα πάντα άσκοπα και άχρηστα. Αντιλαμβάνεται τους θανάτους ως εξαφάνιση και σήψη. Μετά από λίγο, σκέφτεται ότι και ο ίδιος θα σαπίσει και θα εξαφανιστεί.
Βλέπει όλα τα όντα σε μια συνεχή θλίψη, με ανησυχίες και φόβους που πηγάζουν από την προοπτική να χαθούν σε αυτό το σκοτάδι της ανυπαρξίας. Μετανιώνει που ήρθε στον κόσμο.
Όλες οι απολαύσεις του γίνονται πικρές. Ζει μια ζωή κόλασης στη γη, πριν καν πάει στην κόλαση.
Η πνευματική όραση, από την άλλη,
Δείχνει την ουσία και την αλήθεια των πάντων. Σαν να οδηγεί κάποιον σε ένα άγνωστο μέρος την ημέρα. Γνωρίζει τι είναι όλα τα όντα, σε τι χρησιμεύουν και τα θεωρεί φίλους του.
Όποιος κοιτάζει το σύμπαν με τα μάτια της πίστης, γνωρίζει ότι όλα είναι τέλεια, καλοσχεδιασμένα και δημιουργημένα με πολλούς σκοπούς. Θεωρεί τον κόσμο τόπο δοκιμασίας. Καταλαβαίνει ότι έχει σταλεί εδώ για να κερδίσει μια αιώνια ζωή, υπακούοντας στις εντολές και τις απαγορεύσεις που του έχουν δοθεί. Αντιλαμβάνεται τον θάνατο όχι ως εξαφάνιση, αλλά ως μετάβαση από ένα οροπέδιο σε ένα άλλο, από έναν τόπο σε έναν άλλο αιώνιο τόπο. Θεωρεί τον θάνατο ως ευκαιρία να συναντήσει όλους τους αγαπημένους και τους συγγενείς του που έχουν πεθάνει και τον περιμένει με ανυπομονησία.
Είναι εξαιρετικά ευχαριστημένος που ολόκληρο το σύμπαν, με τα βουνά, τα αμπέλια, τις πεδιάδες και τα ζώα του, έχει τεθεί στη διάθεσή του. Γι’ αυτόν τον λόγο, ευχαριστεί και δοξάζει συνεχώς τον δημιουργό του. Όταν αντιμετωπίζει ασθένειες, δυσκολίες και συμφορές;
Ας δούμε τι θα κάνει ο Θεός, ό,τι και να κάνει, θα το κάνει καλά.
λέει, ευχαριστεί με υπομονή.
Η αποστολή της επιστήμης:
Είναι η μελέτη των λειτουργιών, της ανατομίας και της συμπεριφοράς των όντων. Η επιστήμη δεν μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα “γιατί τα ζώα δημιουργήθηκαν έτσι;”. Η επιστήμη προσπαθεί να αποκαλύψει τις σοφίες πίσω από τη δημιουργία ενός όντος. Την απάντηση δίνει ο Θεός, ο Δημιουργός αυτών των όντων. Κάποιος μπορεί να διαχειρίζεται το σπίτι του όπως θέλει. Τοποθετεί τα αντικείμενα σύμφωνα με τις επιθυμίες και τους σκοπούς χρήσης του. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πει τίποτα γι’ αυτό.
Ο Θεός έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται το σύμπαν όπως επιθυμεί και να δημιουργεί ό,τι θέλει, όπως θέλει. Ο άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί γιατί η πεταλούδα ή το ποντίκι δημιουργήθηκαν με αυτόν τον τρόπο, να επιθυμεί να είχαν δημιουργηθεί σαν πρόβατα ή κατσίκες και να αντιτίθεται στη δημιουργία με αυτόν τον τρόπο. Μια τέτοια αντίρρηση θα ήταν αλαζονεία. Οι παλιοί το ονόμαζαν…
Εντιμότητα
έλεγαν. Αν ο άνθρωπος ξεπεράσει αυτό το όριο της λογικής, θεωρήσει τον εαυτό του μηχανικό του σύμπαντος, τότε αρχίζει να αμφισβητεί τα πάντα του Θεού. Αμφισβητεί τόσο τη δομή και τη δημιουργία των όντων, όσο και τη δική του δημιουργία, δομή και μορφή:
“Γιατί δεν είμαι κι εγώ το ίδιο όμορφος με αυτόν τον άντρα;”
«Γιατί γεννήθηκα σε αυτόν τον αιώνα;»
“Γιατί ζω 40-50 χρόνια;”
Τέτοιες ατελείωτες ερωτήσεις είναι πάντα αποτέλεσμα της υπέρβασης των ορίων της ευγένειας και της έλλειψης σεβασμού.
Ωστόσο, η κατανόηση και η προσπάθεια κατανόησης της σοφίας αυτών των πραγμάτων είναι η θέαση των εκδηλώσεων των ονομάτων του Θεού, του Κυρίαρχου και του Ελεήμονα, και αποτελεί πράξη λατρείας.
Απάντηση 3:
Κάντε κλικ εδώ για πληροφορίες:
–
Η γενετική ομοιότητα μεταξύ ανθρώπου και πιθήκου είναι 98%; Μπορεί αυτή η ομοιότητα να αποτελεί απόδειξη της εξέλιξης;
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
