– Το Κοράνι δηλώνει ότι όσοι συκοφαντούν τον Θεό, οι άπιστοι, οι άδικοι, οι εγκληματίες και οι μάγοι δεν θα βρουν σωτηρία…
– Ερώτηση: Αυτοί δεν θα πάνε στον παράδεισο, για παράδειγμα οι σκληροί εγκληματίες, μπορείτε να μου εξηγήσετε, αυτοί δεν θα σωθούν;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Εκείνος που έχει πίστη στην καρδιά του και πεθαίνει με αυτή την πίστη.
Υπάρχουν χαντίθ (παροιμίες του Μωάμεθ) που αναφέρουν ότι όλοι τελικά θα πάνε στον παράδεισο, ακόμα κι αν πάνε στην κόλαση.
(βλ. Μπουχάρι, Τεβχίντ 19, 31, 36, 37; Μουσλίμ, Ιμάν 322, 334; Μουβάττα, 1/212)
Η πρώτη προϋπόθεση για να εισέλθει κανείς στον παράδεισο είναι η πίστη.
Αν ένας πιστός αμαρτήσει, θα πάει στον παράδεισο αφού υποστεί την τιμωρία του. Κάθε είδους δυσκολία, ασθένεια και συμφορά που συμβαίνει σε έναν άνθρωπο είναι αιτία μείωσης των αμαρτιών του.
Αυτοί που αναφέρονται στα εδάφια ότι θα παραμείνουν στην αιώνια κόλαση
είναι άπιστοι.
Ωστόσο, είναι γνωστό ότι όσοι υστερούν σε ενάρετες πράξεις θα υποστούν τις συνέπειες.
Η μετάφραση των σχετικών στίχων έχει ως εξής:
«Εκείνοι στους οποίους δώσαμε το βιβλίο, το αναγνωρίζουν όπως αναγνωρίζουν τους γιους τους. Όσοι όμως αδικούνται, αυτοί δεν πιστεύουν. Ποιος είναι πιο άδικος από εκείνον που συκοφαντεί τον Αλλάχ με ψέματα ή που διαψεύδει τα σημεία Του; Σίγουρα οι άδικοι δεν θα σωθούν.»
(Αλ-Αν’άμ, 6/20-21)
Ο Ζαμαχσέρι και πολλοί άλλοι ερμηνευτές αναφέρουν ότι η φράση “εκείνοι που αναγνωρίζουν” στην Αγία Γραφή αναφέρεται στους ανθρώπους της Βίβλου, δηλαδή στους Εβραίους και τους Χριστιανούς.
Ο Προφήτης Μωάμεθ
(asm) olduğunu ανέφεραν, ενώ κάποιοι άλλοι είπαν ότι είναι
Το Ιερό Κοράνιο
είπαν ότι.
(Ερμηνεία του σχετικού στίχου από τους Ζαμαχσάρι, Σαουκάνι, Ιμπν Ασούρ, Ελμαλή)
Στην ουσία, θα μπορούσε κανείς να πει ότι και οι δύο έννοιες υπονοούνται στο στίχο.
Ποιος είναι πιο άδικος και ασεβής από τους ανθρώπους της Βίβλου, οι οποίοι, παρά το γεγονός ότι ο Θεός διακηρύσσει ρητά την πίστη στην ενότητα του Θεού στο Κοράνι, ισχυρίζονται ότι ο Θεός έχει συντρόφους, και οι οποίοι, με τον ίδιο τρόπο, ισχυρίζονται στα βιβλία τους ότι ο Θεός δεν δίνει πληροφορίες για το Κοράνι και τον Προφήτη Μωάμεθ;
Λέγεται ότι από το στίχο αυτό μπορεί να εξαχθεί και η ακόλουθη έννοια:
Εάν
-υποθετικά-
Αν ο Προφήτης Μωάμεθ (ειρήνη ας είναι επ’ αυτόν), όπως ισχυρίζονταν οι ειδωλολάτρες, είχε επινοήσει ορισμένα λόγια και τα είχε αποδώσει στον Θεό, δεν θα ήταν ο χειρότερος από τους τυράννους και τους άδικους; Αφού όμως ήταν γνωστός για τον σεβασμό του προς τον Θεό και την ειλικρίνειά του, τα λόγια που μετέφερε είναι αναμφίβολα λόγια του Θεού.
Όσον αφορά το θέμα της ερώτησης:
Προερχόμενο από το φέλαχ και
«αυτός που επιτυγχάνει την ευτυχία, που φτάνει στην αιώνια μακαριότητα»
που σημαίνει
ευτυχισμένος
Η λέξη αυτή εμφανίζεται στο Κοράνι σε πληθυντικό αριθμό.
«οἱ ἐπιτυγχάνοντες»
ως έκφραση θαυμασμού
μόνο για τους πιστούς
χρησιμοποιείται.
Κοράνι
στην ορολογία του συνήθως
στην μεταθανάτια ζωή
που εκφράζει τη σωτηρία από την κόλαση και την είσοδο στον παράδεισο, καθώς και την απόκτηση της εύνοιας του Θεού.
ευημερία
(Αλ-Μουμινουν 23/1; Αλ-Μουτζαδελ 58/22)
την εγκόσμια ζωή,
– Σε όσους πιστεύουν στο αόρατο, τελούν την προσευχή, διανέμουν από τα αγαθά που τους έχουν δοθεί και πιστεύουν ακράδαντα στα βιβλία που έχουν αποσταλεί στους προφήτες και στην ημέρα της κρίσης.
(Αλ-Μπακαρά 2/2-5),
– Σε εκείνους που καλούν τους ανθρώπους στο καλό, συμβουλεύουν την καλοσύνη και αποτρέπουν από τα κακά,
–
Σε όσους δεν τρώνε τόκους.
(Αλ-Ιμράν 3/104, 130),
– Σε όσους απέχουν από τις σατανικές παγίδες, όπως το ποτό, ο τζόγος, η ειδωλολατρία, η μαντεία και η χαρτομαντεία.
(Αλ-Μα’ίντα 5/90),
– Σε όσους απέχουν από την καταπίεση και την αδικία
(Αλ-Αν’άμ 6/21, 135; Γιουσούφ 12/23),
– Σε όσους αγωνίζονται για την υπόθεση του Θεού με τα υπάρχοντά τους και τις ζωές τους.
(Αλ-Τάουμπα 9/88),
– Σε όσους εκπληρώνουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα απέναντι στον Θεό και κάνουν καλές πράξεις.
(Χατζ 22/77),
– Σε εκείνους που προσεύχονται με ευλάβεια και αφοσίωση, που αποφεύγουν τις μάταιες συζητήσεις και τις άχρηστες ασχολίες, που προστατεύουν την τιμή και την υπόληψή τους, που τηρούν τις υποσχέσεις και τις συμφωνίες τους.
(Αλ-Μου’μινουν 23/1-10),
– Στους πιστούς άνδρες και γυναίκες που προσπαθούν να υπακούουν στις εντολές του Θεού και μετανοούν για τις αμαρτίες τους.
(Νουρ 24/31),
– Σε όσους έχουν εξαγνιστεί από πνευματικές κακίες, όπως βλασφημίες και αμαρτίες.
(
(Αλ-Α’λα 87/14; Ας-Σαμς 91/9)
υπόσχεται.
Στις Χαντίθες
σωτηρία
συνήθως;
–
«Να αξιωθείς της συγχώρεσης και της ευλογίας του Θεού, να κερδίσεις την εύνοιά Του».
ορίζεται ως
(Μουσνέδ, 1/257; 3/127);
– Που πιστεύει στην ενότητα του Θεού και απέχει από την ειδωλολατρία
(Μουσνέδ, 3/492; 4/341),
– Που ακολουθεί το δρόμο του Προφήτη Μωάμεθ
(Μουσνέδ, 2/188),
– Και όποιος μπορεί να μείνει μακριά από τη διχόνοια
(Μουσνέδ, 2/441)
Δίνεται η ευχάριστη είδηση ότι οι πιστοί θα επιτύχουν την ευδαιμονία.
Ισλαμισμός,
Εκτός από την ειλικρινή πίστη, δίνεται έμφαση στην υλοποίηση κάθε καλής και ωφέλιμης πράξης, καθώς η ευτυχία σε αυτόν τον κόσμο και στον άλλο κόσμο έρχεται με την πίστη και την καλή συμπεριφορά.
(καλή πράξη)
αναγνωρίζει ότι εξαρτάται από τη συμμόρφωση.
Ο σκοπός της θρησκείας και της θρησκευτικότητας είναι να επιτευχθεί η ειρήνη στην ατομική και κοινωνική ζωή και να επιτευχθεί η ευτυχία της αιώνιας ζωής, με την εφαρμογή των πρακτικών που προσφέρει η θρησκεία, όπως οι μορφές λατρείας, οι ηθικοί κανόνες και οι διαπροσωπικές σχέσεις, με ειλικρινή πίστη.
Ωστόσο, επειδή η επίτευξη της απόλυτης τελειότητας και όλων των αρετών είναι πρακτικά σχεδόν αδύνατη, αναμένεται ότι οι ειλικρινείς πιστοί θα αναπληρώσουν με την πάροδο του χρόνου τις ελλείψεις τους στον τομέα των πρακτικών της θρησκείας.
Οι πιστοί που απεβίωσαν πριν ολοκληρώσουν αυτά τα καθήκοντα.
είτε αξιώνονται της θείας συγχώρεσης είτε, αφού υποστούν κάποια τιμωρία, γίνονται άξιοι της αιώνιας ευδαιμονίας.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
