– Δεν θα έπρεπε οι αξιωματούχοι που κατέχουν θέσεις εξουσίας στο κράτος να βασίζουν την ανάθεση των δημοσίων καθηκόντων, που αποτελούν εντολή, σε άτομα με βάση την αξιοκρατία;
– Ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τις κριτικές και τα παράπονα που έχουν διατυπωθεί επί του θέματος;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Οι μαθητευόμενοι και οι βοηθοί είναι αυτοί που τιμούν τον δάσκαλό τους.
Οι υπάλληλοι που προσφέρουν υλική και ηθική αξία είναι αυτοί που αποφέρουν κέρδος στον εργοδότη, ενώ οι καλά επιλεγμένοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αυτοί που καθιστούν επιτυχημένους τους κυβερνώντες και τους απαλλάσσουν από την ευθύνη των διορισμών.
Ο ρόλος του τεχνίτη, του αφεντικού και του ανώτερου στελέχους στην επιτυχία είναι αναμφίβολα πρωταρχικός.
Ωστόσο, οι υπάλληλοι, που με τα χέρια και τα πόδια τους, με μια έννοια, αποτελούν την κοινή λογική, μπορούν τόσο να συμβάλουν στην επιτυχία του όσο και να αποτρέψουν τα λάθη του, αλλά και να κάνουν το αντίθετο.
Συνεπώς
Η προτεραιότητα και η εφαρμογή της αξιοκρατίας στις τοποθετήσεις και τις μεταθέσεις είναι απαραίτητη και υποχρεωτική.
«Να εμπιστεύεσαι την αποστολή σε άτομα που την αξίζουν»
Φυσικά είναι απαραίτητο, αλλά πώς θα αναγνωριστεί και πώς θα βρεθεί ο κατάλληλος;
Αυτή η ερώτηση έχει τρεις πτυχές:
– Ο/Η διορίζων/ουσα.
– Πληροφορίες σχετικά με τον διορισθέντα.
– Διορισμένος.
1) Ο/Η διορίζων/ουσα
Η επιτυχία του σε αυτό το θέμα εξαρτάται από την ηθική του, την αίσθηση ευθύνης και τις επιλογές του που βασίζονται στην κοσμοθεωρία του. Το πιο κατάλληλο
(άξιος)
ενός ανώτερου στελέχους που ακολουθεί την αρχή της προτίμησης του υπάρχοντος
“το πιο κατάλληλο”
Πολλές φορές, η δική του γνώση για τα άτομα δεν είναι αρκετή για να τα γνωρίσει και να τα βρει.
2) Συμβουλεύεται κατ’ ανάγκη τα άτομα στα οποία έχει εμπιστοσύνη.
Αυτό είναι το δεύτερο σκέλος.
Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι έντιμοι, να θέτουν το συμφέρον του έθνους και της χώρας πάνω από όλα και να έχουν αίσθημα ευθύνης και συνείδηση για τη δουλειά που κάνουν. Αυτός που παραπλανά τον καλόπιστο διαχειριστή με ανήθικες ή όχι αρκετά σχολαστικές δηλώσεις, φέρει επίσης την ευθύνη για το αποτέλεσμα, μάλιστα περισσότερο από αυτόν που τον διόρισε.
3) Ας περάσουμε στο τρίτο σκέλος:
Όσοι δεν έχουν θυσιάσει την αιώνια ζωή για τον εφήμερο κόσμο, όσοι δεν έχουν αφήσει τη φιλοδοξία για εξουσία να υπερβεί τις αξίες στις οποίες οφείλουν να είναι πιστοί, όσοι δεν αξίζουν μια θέση, μια ευκαιρία, ένα όφελος, όσο ελκυστικά, λαμπερά και ποθητά κι αν είναι αυτά, και όσοι κι αν τα επιθυμούν, δεν τα δικαιούνται.
Αν δεν είναι άξιοι, ποτέ δεν θα το δεχτούν.
Ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Αν αυτοί που τον διόρισαν ή τον σύστησαν έκαναν λάθος, αυτοί που θα το διορθώσουν είναι πάλι οι άνθρωποι.
είναι αυτοί που πρόκειται να διοριστούν.
Η αξιοκρατία, εκτός από την ηθική, η οποία είναι απαραίτητη προϋπόθεση, έχει και μια άλλη πλευρά.
γνώση, πεποίθηση και ικανότητα
έχει πλευρές.
Ανώτερος διευθυντής,
όταν, αφού λάβει τις απαραίτητες διαβουλεύσεις, πάρει μια απόφαση που θεωρεί νόμιμη και εύλογη, και προχωρήσει σε μια πράξη, τότε μιλάμε για νομολογία.
(πληροφορίες και απόψεις)
σε περίπτωση σύγκρουσης,
πρέπει να ακολουθείται η κρίση του διαχειριστή που φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη
; όσοι έχουν διαφορετικές ερμηνείες και απόψεις παρουσιάζουν τις δικές τους θέσεις, και αν η αντίθετη θέση γίνει αποδεκτή, ο υπάκουος υπακούει,
Ο ανυπάκουος ζητά συγγνώμη και αποσύρεται, δεν μπορεί να προκαλέσει αναταραχή.
Μια σημαντική πτυχή της αξιοκρατίας αποτυπώνεται στην ακόλουθη παρομοίωση, την οποία ο αείμνηστος δάσκαλός μας, Χατζηβεγισζάδε Μουσταφά Εφέντι, συχνά υπενθύμιζε στα μαθήματά του:
«Παιδί μου, και οι προηγούμενοι από εμάς ήταν δίκαιοι άνθρωποι, και εμείς, δόξα τω Θεώ, προσπαθούμε να είμαστε. Όμως εκείνοι ήταν δίκαιοι σαν μιναρέδες, εμείς είμαστε δίκαιοι σαν λεύκες· όσο δυνατός κι αν είναι ο άνεμος, δεν μπορεί να λυγίσει τον μιναρέ, αλλά μπορεί να λυγίσει τις λεύκες.»
Ναι, η αξία των ανθρώπων που δεν έχουν δοκιμαστεί από τέτοιους ανέμους είναι φανερή. Βλέπουμε πολλούς που θεωρούνται καλοί άνθρωποι να υποκύπτουν σε ανέμους που τους παρασύρουν μέχρι ενός σημείου, όταν τους δίνεται η ευκαιρία, αλλά όταν ο άνεμος δυναμώσει λίγο, κλίνουν δεξιά και αριστερά, ή δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα με ερμηνείες ή με εγωιστικές δικαιολογίες, και τα αποδέχονται, τα καταπίνουν.
Εν ολίγοις, το ζήτημα της αξιοκρατίας, η ευθύνη της ανάθεσης των καθηκόντων σε ικανούς ανθρώπους, είναι μια μεγάλη ευθύνη.
Αλλά μόνος κάτω από αυτό το βάρος
ο/η διορίζων/ουσα
όχι,
διορισμένος
και
συμβουλή
Υπάρχουν και εκείνοι που το κάνουν.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
