1. Η ιστορία που πλάστηκε για το μέλι και το σιρόπι, όπου η Αίσα, η σύζυγος του Προφήτη, φέρεται να ζήλευε τη Ζαϊνέμπ, δεν αποτελεί ψέμα; Δεν μας δίνει αυτό το δικαίωμα να σκαρφιζόμαστε τέτοια τεχνάσματα;
2. Αν ο Προφήτης μας, σε μια κατάσταση που δεν του άρεσε, έμεινε αποξενωμένος από τις γυναίκες του για 1 μήνα, δεν έχω εγώ το δικαίωμα να αποξενωθώ (αν η άλλη πλευρά δεν το αποδέχεται) σε μια δίκη που έχω δίκιο;
Αγαπητέ αδελφέ/αγαπητή αδελφή,
Απάντηση 1:
Ας σημειώσουμε πρώτα ότι η ερώτηση αναφέρεται σε μία και μοναδική αφήγηση, και την παρουσιάζει σαν να είναι απολύτως βέβαιη.
“μέλι με νερό”
δεν είναι σκόπιμο να εμφανίζεται σε σχέση με.
Στην πραγματικότητα, το γεγονός στο οποίο ο Ταμπαρί δίνει προτεραιότητα είναι:
«Ο Προφήτης (ειρήνη σ’ αυτόν) βρισκόταν με τη Μαρία στο σπίτι της Χάφσας, την ημέρα της Αΐσας, και η Χάφσα το είδε. Για να την κατευνάσει, ορκίστηκε ότι δεν θα ξανασυνευρεθεί με τη Μαρία.»
πρόκειται για ένα περιστατικό που σχετίζεται με.
(βλ. Ταμπαρί, ερμηνεία του πρώτου στίχου της Σούρας αλ-Ταχρίμ)
Ταμπαρί
, κατέταξε τις αφηγήσεις που συνδέουν το περιστατικό με ένα ποτό από μέλι στη δεύτερη θέση. Ωστόσο, δεν παρέλειψε να εκφράσει την άποψή του ότι δεν είναι σωστό να προσδιορίζεται με βεβαιότητα το περιστατικό, το οποίο δεν αναφέρεται ρητά στο Κοράνι.
(βλ. Ταμπερί, μήνας)
Ραζί
την πρώτη θέση
«Η Αγία Μαρία»
αναφέρεται σε μια παράδοση σχετικά με αυτό και πραγματεύεται το ίδιο θέμα
Στην ερμηνεία του Κεσσάφ
έχει επίσης αναφερθεί.
(βλ. την ερμηνεία του σχετικού εδαφίου)
Ο Ραζί, αναφέροντας σε δεύτερη μοίρα την αφήγηση που υποδεικνύει ότι το περιστατικό σχετίζεται με το μέλι που ήπιε η Χαζράτ Ζεϊνέπ στο σπίτι της, το περιγράφει ως εξής:
«Ρουβιγέ = σύμφωνα με την παράδοση/αφήγηση»
χρησιμοποίησε μια μορφή ρητορικής μείωσης (υποτίμησης).
(βλ. Ραζή, μήνας)
Μαβερδής και Κουρτούμπης
μαζί με άλλα γεγονότα
“Μέλι με νερό”
Ανέφεραν επίσης το σχετικό περιστατικό. Ωστόσο, επεσήμαναν ότι υπάρχουν διάφορες παραδόσεις σχετικά με το αν αυτό συνέβη στο σπίτι μιας από τις μητέρες μας, “Χαφσά, Σαβντά, Ουμ Σαλάμα”.
(βλ. Μαβερντί, ερμηνεία του σχετικού στίχου)
Όσον αφορά την κύρια ερώτηση;
Σύμφωνα με ό,τι αναφέρουν οι μελετητές, με βάση τη μαρτυρία της Αιζέ,
“αυτή η απάτη / η εξαπάτηση”
δεν είναι μια ξεκάθαρη ψευδολογία.
Είναι ένα είδος επιτρεπτής έμμεσης αναφοράς.
Διότι είχαν διατυπώσει το ζήτημα στον Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) με τη μορφή ερώτησης.
Έφαγες μαφίνς.
(Φάγατε μήπως μεγαφίρ;)
είπαν. Αυτή η φράση, που φαινομενικά είναι μια καταγγελία, στην πραγματικότητα είναι μια ερωτηματική πρόταση. Ο Προφήτης (ειρήνη ας είναι επ’ αυτού) απαντώντας σε αυτήν…
«Οχι»
(Όχι!)
Αυτό το δείχνει η δήλωσή του.
της Αϊσέ
“οπωσδήποτε κάποιο τέχνασμα”
Η φράση του “θα το κάνουμε” υποδηλώνει επίσης αυτή την ειρωνική έκφραση. Γιατί, αν ήταν ένα ξεκάθαρο ψέμα, θα του
«απάτη / δόλος»
δεν θα έλεγαν.
(βλ. Ιμπν Χατζάρ, Φατχ αλ-Μπάρι, 12/344).
Απάντηση 2:
Η μοναχική απομόνωση του Προφήτη μας (ειρήνη σε αυτόν) για ένα μήνα,
«Όσον αφορά τις γυναίκες που φοβάστε την αλαζονεία και την ανυπακοή τους, πρώτα συμβουλέψτε τες, και αν δεν υπακούσουν, αφήστε τες μόνες στο κρεβάτι τους…»
(Νίσα, 4/34)
είναι μια πρακτική σύμφωνη με την απόφαση του εδαφίου που αναφέρεται.
Αυτού του είδους η αποδημία, ο αποχωρισμός, η αποξένωση, αποσκοπεί στο να συμβάλει στην επίλυση των οικογενειακών προβλημάτων.
Την απόφαση σχετικά με τους ανθρώπους εκτός της οικογένειας μπορούμε να τη δούμε στα ακόλουθα εδάφια και χαντίθ:
«Οι πιστοί είναι αδέλφια. Επομένως, συμφιλιώστε τους αδελφούς σας.»
!”
(Αλ-Χουτζουράτ, 49/10)
Στο εδάφιο αυτό, υποδεικνύεται ότι οι σχέσεις μεταξύ των Μουσουλμάνων πρέπει να βασίζονται στην ειρήνη.
Ανάμεσα στους μουσουλμάνους μπορεί να υπάρξουν μικρά ή μεγάλα περιστατικά που να δικαιολογούν το να σταματήσουν να χαιρετιούνται, να τσακωθούν ή να μην μιλιούνται. Αυτό πρέπει να θεωρείται, κατά κάποιο τρόπο, φυσιολογικό.
«Μην αποκόπτετε τις σχέσεις σας μεταξύ σας, μην γυρίζετε ο ένας την πλάτη στον άλλον, μην κρατάτε κακία και μην ζηλεύετε. Ω δούλοι του Αλλάχ, γίνετε αδέλφια. Δεν επιτρέπεται σε έναν μουσουλμάνο να εγκαταλείπει τον αδελφό του στη θρησκεία για περισσότερο από τρεις ημέρες.»
(Μπουχάρι, Εντέμπ 57, 58, 62; Μουσλίμ, Μπιρρ 23, 24)
«Δεν επιτρέπεται σε έναν μουσουλμάνο να αποξενωθεί και να διακόψει τις σχέσεις με τον αδελφό του στη θρησκεία για περισσότερο από τρεις ημέρες και τρεις νύχτες.»
(Μπουχάρι, Εντέμπ 62; Μουσλίμ, Μπιρρ 23)
Εκνευρίζομαι,
Είναι μια πολύ αρνητική συμπεριφορά που επιτρέπει στη μνησικακία και το μίσος, τη ζήλια και την εχθρότητα να συνεχίζονται.
Με χαιρετισμούς και ευχές…
Ισλάμ μέσα από ερωτήσεις
